Reisverhaal «Cusco deel 2»

Stapje in de wereld deel 1 | Peru | 0 Reacties 27 Juni 2017 - Laatste Aanpassing 13 Augustus 2017

Na een 4 daagse trekking in de bergen was het tijd voor een dagje relaxen en “niks” doen. We gooide onze was af bij een wasserette en sloten ons aan bij een free walking tour om de stad Cuzco zelf te kunnen ontdekken. Al snel leerden we dat de meeste huizen en kerken door de Spanjaarden pal boven de gebouwen van de Inca’s gebouwd waren. De enigste restanten van de grootste hoofdstad van de Inca beperkt zich dus tot de fundamenten van de Spaanse gebouwen, is wel zonde natuurlijk. De gids loodste ons allerlei straatjes in en maakte een stop bij vele van deze fundamenten om er iets over uit te leggen. Zo kwamen we bij een muur uit waar je, mits wat verbeelding, door enkele stenen aan elkaar te koppelen een condor, slang en puma kon zien. Dit waren in de Inca tijd de belangrijkste symbolen voor de bovenwereld, onderwereld en aardse wereld. Of dit bewust gedaan was of eerder toevallig, dat laten we in het midden. Verder gingen we opzoek naar de wel bekende steen met 14-hoeken in hetzelfde vlak. Dit toont maar weer eens een prachtig staaltje bouwkunsten, elke steen is custom made om te passen! Alhoewel we zeker niet te klagen hadden over het eten tijdens de Inca traik, trakteerden we ons die avond op een chiquer etentje. We hadden die avond namelijk een dakterras plaatsje gereserveerd bij een alpaca steakhouse. Met een dekentje en gasverwarming genoten we bij een ondergaande zon van een prachtig uitzicht over de stad en een heerlijke alpaca steak met een glas wijn, genieten!

De volgende ochtend brachten we een bezoekje aan de laatste Inca site die we nog konden wegknippen op onze boleto turistico, op 2 verder gelegen sites na. Deze uitstap bracht ons eerst naar de Moray ruïnes. Deze site deed dienst als een groot Inca laboratorium voor gewassen. Door middel van terrassen zodanig uit te graven kon er een temperatuurgradiënt over de verschillende terrassen heen verkregen worden. Deze temperatuurgradiënt werd dan weer behouden vanwege de globale ligging van de site omdat de omgeving deze afschermde van o.a. hevig wind etc. Er kon volop geëxperimenteerd worden om planten te kruisen en resistenter te maken tegen koudere temperaturen door ze op hogere terrassen te planten, de laagste terrassen waren enkele graden warmer.

Het laatste bezoek van de Cuzco omgeving was voorbehouden voor de Salineras zoutterrassen. Zoals de naam het vertelt, bestaat deze site uit terrassen waar artisanaal zout gewonnen wordt. Het zoutrijk water uit de grond/bergen wordt via kanaaltjes naar zout baden geleid waar het enkele weken/maanden in de zon staat uit te drogen. Eenmaal al het water verdampt is, schrapen de boeren het zout van de grond en verwerken ze het naargelang de zuiver tot 3 verschillende producten zout. Naar verluid zou het gebruik van dergelijke zoutterrassen over heel de wereld op één hand te tellen zijn, wat dit bezoek best wel speciaal maakte.

Met deze zoutvlaktes sloten we ons Cuzco/Peru verhaal af. Even genoeg van al dat Inca gebeuren en tijd voor iets anders. Diezelfde avond namen we de bus richting ons volgende land: Bolivië. We keken er alvast naar uit.

Ciao!

Geert en Maite