Reisverhaal «En toen waren we met vijf...»

My First Trip... | Macedonië | 0 Reacties 28 Juli 2015 - Laatste Aanpassing 28 Juli 2015

Hoeveel meer putten in de weg kunnen onze auto en caravan nog aan? Hoeveel blonder kan Aaron z’n haar nog worden? Zullen we ooit nog kunnen wennen aan de Belgische tomaten en komkommers nadat we wekenlang de heerlijke smaakbommetjes van de Balkan hebben verorberd? Waar is er in Macedonië in godsnaam een dierenarts te vinden?

Het zijn vragen die we ons de laatste dagen af en toe stellen. De laatste vraag verklaar ik even nader.

Net aangekomen in Macedonië verblijven we op een idyllische camping aan het meer van Ohrid. Op een rustige middag zitten Aaron en Lene te spelen aan de waterkant, wij zitten wat in de schaduw naast de caravan als we op het grasveld achter ons gestommel horen, er wordt wat geroepen en als we gaan kijken zien we nog net iemand in een busje stappen en wegrijden. We begrijpen er niets van, tot we opeens in het midden van het grasveld een piepklein hondje zien zitten. De pup is hooguit 3 weken oud en heeft een ernstige wonde aan z’n oog. We dopen hem Mac en ontfermen ons een paar dagen over hem, en daarna nog een paar dagen en ook daarna nog een aantal dagen….

Bij een eerste dierenartsbezoek blijkt Mac een Maggie te zijn, iets wat voor Aaron moeilijk te vatten is.

Ondertussen is de echte zomer gearriveerd in de Balkan en dat hebben we geweten. Hoewel we al 3 maanden kunnen genieten van heerlijk – naar Belgische normen – zomerweer stijgt het kwik hier vlot richting 35° en meer. De zon jaagt ons ’s morgens uit de caravan en laat ons geen andere keuze dan een verfrissende duik te nemen in het meer, dat toevalligerwijze op 3 meter van onze voordeur ligt.

We reizen verder naar Prilep, een stoffig, weinig spectaculair stadje in centraal Macedonië maar wel met een indrukwekkend klimmassief in de achtertuin. Overdag is het jammer genoeg te warm om te klimmen. Daarom trekken we bij pas valavond naar de boulders waar we getuige zijn van een wondermooie zonsondergang die een oranje gloed tovert over de rotsen. We stonden erbij en keken ernaar, samen met de schildpad die onderweg ons pad kruiste.

Aan de grensovergang Macedonië – Servië probeert een corrupte douanier ons wat geld af te troggelen. Maar wij zijn ondertussen ervaren grensovergaanders en laten ons niet vangen.

In de groene heuvels van Zlatibor verblijven we op een ienimienicamping en genieten van de gastvrijheid van de Servische eigenaars, inclusief versnaperingen tot ’s avonds laat. Onder een indrukwekkende sterrenhemel en vergezeld van vuurvliegjes boven het korenveld genieten we van de avondkoelte tussen de appelbomen.

En ja, Mac is nog steeds bij ons. (Ondanks haar geslachtsverandering blijven we trouw aan haar oorspronkelijke naam.)

 

 

 

 

Fotoalbums van Macedonië

Klimmen in Macedonië (8)

28 Juli 2015 | My First Trip... | Macedonië | Laatste Aanpassing 28 Juli 2015

  • Prilep 3
  • Prilep 4
  • Prilep 6
  • Prilep 7

 

Plaats een Reactie

 

      
This site is only viewable in landscape mode !
Session Tracking