Reisverhaal «Brazilië»
The Pan - American highway
|
Brazilië
|
0 Reacties
07 Augustus 2017
-
Laatste Aanpassing 15 Augustus 2017
Grens van Argentinië naar Brazilië staken we over van Puerto de iguazu naar Foz do Iguazu aan de Braziliaanse kant . Alles verliep weer vlot (behalve was het een aanpassing voor het portugees) en een halfuur later waren we er vanaf. Vlug naar de camping die op 10 minuten rijden van de grens lag. Daar stond de kindjes een leuke verrassing te wachten. Een gezin die we in Panama tegengekomen waren (en waar het zeer goed klikte tussen de gastjes) zaten ook op die camping.Dus ze hadden al onmiddellijk speelkameraadjes en we hoorden ze niet meer voor de rest van de avond.
Volgende dag moesten we naar de garage voor Toyo. Wat onderhoud en onze airco repareren. Want nu we de airco eindelijk weer eens kunnen gebruiken na al die maanden merkten we dat hij niet meer werkt. En eénmaal in de namiddag terug op de camping waren de kindjes onmiddellijk weer gaan spelen met hun vriendjes.
Normaal gezien gingen we ook nog de Braziliaanse kant van de Iguazu watervallen bezoeken.Maar we hoorden van verschillende mensen dat dit niet zoveel was als de Argentijnse kant dus hebben we gewoon een dagje rust genomen op de camping. En de kinderen die hebben nog een laatste dag kunnen spelen met hun vriendjes. Want de dag erop hebben in 2 dagen naar de kust van Brazilië gereden. Voor Saõ Paulo en Rio De Janeiro hadden we geen genoeg tijd meer dus was het richting Florianópolis. Daar kampeerden we op een toffe famiiecamping net buiten het badstadje Ingleses. Een dagje strand deed deugd maar aangezien we geen echte strandmensen zijn zijn we na 2 nachten landinwaarts getrokken.
Parque Nacional De Aparados da Serra is een NP met 62 canyons.Waaronder de Canyon de Itaimbezinho, dit is de grootste en diepste canyon van het park.Maar eerst kamperen in we Praia Grande vlakbij de canyon van de Malacara. De volgende dag gaan we dan ook met een gids de canyon in. Een kleine tocht en op het einde kan je dan zwemmen in een natuurlijk "zwembad". Ijskoud maar Dries, Kasper en Myrthe trotseerden het koude water. Tot dat Kasper uit het water kwam met een dikke harige spin op zijn been. Dries met zijn spinnenfobie was zééééér vlug uit het water. En hij was er daarna met geen stokken meer in te krijgen :-)))) Na deze canyon deden we volgende de Itaimbezinho canyon. Er liepen versschillende wandelpaden langs deze canyon en zo waren we wel enkele uren zoet. In de namiddag dan nog een stuk zuidelijker gereden richting Porto Alegre. Daar splitst de weg waar je langs 2 kanten van Lago dos Patos kon rijden. wij wilden de kustweg nemen omdat dit door een beschermd natuurgebied loopt. Maar het weer besliste daar anders over. 's avonds tot 's anderdaags hevige stortregen .Aangezien de lucht pottoe zat besloten we maar de andere route te nemen om zo nog een stukje zuidelijker richting Uruguay te rijden. Tegen de middag begint het weer dan eindelijk op te klaren en dan besluiten we om via Rio Grande naar Uruguay te rijden. Deze weg loopt door het natuurgebied van het ecologisch park Do Taem. Veel vogels, schildpadden, enz te zien. Op het gemak en veel stops door dit prachtige gebied gereden en in de late namiddag nog de grens van Uruguay overgestoken.