Reisverhaal «Siem Reap & de Angkor Wat tempels»

ZO- Azië | Cambodja | 0 Reacties 28 Februari 2013 - Laatste Aanpassing 03 Maart 2013

15 februari 

Weeral vroeg opstaan, ditmaal om onze bus te nemen richting Seam Reap. In de rough guide stond het busstation naar Seam Reap redelijk ver van ons hotel. Dus hadden we via het hotel een tuktuk kunnen regelen om ons naar het busstation te brengen. Tegen dat we allemaal in de tuktuk zaten en konden vertrekken waren we alweer 5 minuten verder. En wat blijkt het busstation naar Siem Reap was verplaatst naar de achterkant van het hotel... Grrr we hadden dus meer tijd nodig gehad om alles in de tuk tuk te steken dan dat we gereden hadden...Bus was redelijk op tijd en we konden dan vertrekken richting Siem Reap, een busrit van 6u. Busrit verliep vlot en Myrthe en Kasper zaten gans de busrit vooraan aan het grote raam dus ze konden alles goed zien.

We hadden al op voorhand een hotel geboekt , de Lotus Lodge. Ze kwamen ons al oppikken aan het busstation. En toen we aankwamen aan het hotel waren de gastjes door het dolle heen toen ze zagen dat er een zwembad was. Het duurde niet lang vooraleer ze al in het zwembad zaten :-)

16 februari

Tempels,tempels en nog eens tempels...dat stond er voor de komende dagen op het programma. Eerst aan de ticketoffice ons pas gaan vragen voor de Angor temples te bezoeken. We hebben maar onmiddellijk een pas gevraagd van 7 dagen, zo hadden we zeker tijd genoeg om de tempels op het gemak te bezoeken. We gingen nog efkes wachten met de bekendste tempel nl Angor Wat. Eerst zijn we naar de Banteay Srei gereden. Die lag een heel eind buiten de stad maar toch waren er enorm veel toeristen. Na het bezoek zijn we op de terugweg gestopt aan het landmijnmuseum. Dit museum was opgericht door Mr.Akira, iemand die tijdens zijn diensttijd zelf duizenden mijnen heeft moeten leggen. Nu ruimt hij vrijwillig (in samenwerking met enkele andere organistaties) landmijnen en andere explosieven op. Met zijn museum wilt hij de mensen de gevaren aantonen van landmijnen en andere explosieven. De toegang tot het museum gaat integraal aan het weeshuis die is opgericht voor kinderen die op één of andere manier te maken hebben gehad met de landmijnen.

Na de middag zijn we ook op de terugweg nog de vlindertuin gaan bezoeken. Een gids gaf zeer veel uitleg rond de vlinder en alle stadia ervan. Zeer boeiend voor de gastjes.Het was nog wat vroeg in de namiddag dus hebben we, voor dat we terugkeerden naar ons hotel, nog de de East Meabon bezocht. Een mooie tempel en bijna geen enkele toerist te zien. Dus konden alles op ons gemak bezichtigen.En na de tempelbezoeken was het tijd voor het zwembad!!!!

17 februari

Content dat we deze morgen eens vroeg konden aanzetten (Kobe was dan ook al wakker van 6u -) zodat we de grote mensenmassa voor zouden zijn bij de tempels. Maar onderweg had onze tuktuk panne dus was het wachten op een vervangtuktuk. Change dat de tuktuk stilgevallen was bij een schooltje met een grote speeltuin. Zo vonden de gastje het wachten zeer plezant, en Kobe die sliep ondertussen rustig door in zijn buggy:-)

Na driekwartier wachten konden we dan eindelijk weer verder richting Phnom Bok. Eerst nog meer dan 600 treden naar boven en we kwamen uit bij een tempel en een groot machinegeweer. Kasper was onmiddellijk al weg naar het machinegeweer (die trappen was hij plots vlug vergeten) om gans het mechanisme grondig te bestuderen.

Na de tempel zagen we dan eindelijk de Phnom Bok tempel liggen. Met uitzondering van enkele monniken en enkele lokale mensen was er anders geen kat te bespeuren. Zalig om zo een tempel te bezoeken.

Na de Phnom Bok was de Banteay Samre aan de beurt. Weeral een prachtige tempel om te bezichtigen.Ook de enige tempel hier die binnenin nog 2 grachten heeft.Van die 2 tempels te bezoeken hadden we grote honger gekregen.In een verdoken restaurantje met typische Cambodiaanse gerechten supperlekker gegeten.Vooral Kobe liet hem zeer goed smaken en zijn bord was tot en met de laatste rijstkorrel leeg. Ongelooflijk wat dat manneke allemaal naar binnen kan spelen.

Na het middageten zijn we nog naar de Banteay Kdei tempel geweest. Die lag deels in de schaduw, zo konden we de ergste hitte wat ontlopen.En na het tempelbezoek was het weeral tijd om een frisse duik te nemen in het zwembad.Omdat de kindjes 's avonds nog een klein beetje energie overhadden zijn we naar de " jungle junction" geweest. Een fantastisch restaurant in Siem Reap en een echte aanrader voor mensen die naar hier komen met kinderen. Buiten stond er een trampoline, springkasteel, zandbak enz. en binnen een groot indoorspeelplein, kindercinema, enz. Myrthe en Kasper wisten niet waar eerst en Kobe die was niet meer uit het ballenbad weg te slaan.

Op de menukaart stond er Pink Panther pizza, spidermanspaghetti, Ben 10 burger, ... zeer moeilijk om te kiezen :-)

18 februari

Om eens te ontsnappen aan de tempelbezoeken hadden we vandaag een brommertocht geboekt bij Khmer ways. Zij organiseren brommertochten op maat. Ook met de kindjes was het geen enkel probleem. Zelf met de brommer in Cambodia rijden zag ik niet zitten. Dus ging ik normaal meegaan langsachter met de gids. Maar ze hadden daar ook een tutktuk die kon meerijden. Dus ben ik met Kobe in de tuktuk meegereden. Zijn buggy van Kobe past precies in de tuktuk en zo kon hij wat slaap inhalen. Myrthe en Kasper zijn als echte brommerhelden meegereden. Vooral het knopje van de claxon hadden ze weer vlug gevonden.

Onderweg passeerden we dan aan een oude verlaten Khmer tempel, de Chau Srei Vibol . Kindjes wilden bij de gidsen blijven dus zijn Dries en ik alleen geweest naar boven. De thaise hebben jaren geleden blijkbaar de tempel laten ontploffen om ze dan te kunnen herbouwen op hun eigen grond. En inderdaad een ingestorte tempel maar ze was echt nog het zien waard. Met een nog paar monnikken die rondleiding gaven was het compleet :-)

Daarna was het tijd om nog wat verder te gaan. We zijn dan naar een soort stuwmeer geweest waar er enkele hutjes errond stonden om te kunnen picknicken. Onze gidsen hebben barbeque gedaan. En de kindjes die hielpen natuurlijk flink mee.Na het eten hebben de kindjes dan leren vissen van de gidsen... en ze hebben een vis gevangen! Waarna ze hem vlug in de zak staken om (zoals Myrthe zegt) " op een stokske steken om hem dan te roosteren"

Na het middageten was het voorzien om nog in dit meer te zwemmen.Maar aangezien de waterbuffels ook in het water zaten vertrouwde ik het niet. De gidsen verstonden er zich niet aan dat ik de kinderen niet liet zwemmen in het meer. Maarja na de tocht konden ze dan toch nog een keer in het zwembad.

Dus zijn we dan maar verder doorgereden. Kasper zat ondertussen ook al in de tuktuk en in een mum van tijd was hij in slaap gevallen. Een beetje later kwam Myrthe ook in de tuktuk en ook zij viel onmiddellijk als een blok in slaap. De gidsen stopten dan nog een saan het Sras Sang meer, dat vlakbij al de tempels ligt, zodat de kindjes daar nog eens konden zwemmen. Maar aangezien de buffelsstronten aan de boord lagen mochten de kindjes niet in het water. Bij terugkomst in het hotel hebben we dan allemaal genoten van het zwembad!

19 februari

Eindelijk gingen we vanmorgen naar Angor Wat gaan kijken. Toen we er toekwamen stonden er al massa's bussen met toeristen (tis precies of gans China en Japan hier rondloopt).

Het Angor Wat complex is eigenlijk zodanig groot dat je niet veel merkte van de grote stroom toeristen die er rondloopt.

Tegen dat je aan de eigenlijke tempel bent moest je eerst een heel stuk wandelen in de blakende zon. Daarna wat zoeken waar we langs binnen konden (want de hoofdingang waren ze aan het restaureren). En daarna een doolhof aan gangen en galerijen. Eenmaal aan de torens van de tempel moest je aansluiten om naar boven te klimmen. Toen het onze beurt was mochten we niet, want kinderen van jonger dan 12 mochten er niet op wegens te gevaarlijk. Hmmm dat verstonden we efkes niet.Vooral niet dat er massa's oude mensen naar boven (probeerden) te klimmen (sommigen met een wandelstok mee!). Begrijpen wie begrijpen kan...

Toen we daarna nog een chinees manneke van een jaar of 8 zagen rondlopen met een dode kikker rond zijn hals (verwerkt in de vorm van een portemonnee) had Dries het helemaal gehad. Ook de kindjes vonden het walgelijk... en dat manneke was apetrots op zijn dode kikker die rond zijn hals ging. Die chinezen zijn dus echt wel raar en vies volk...

Dan nog maar verder wat gangen en galerijen bezocht. En eigenlijk vonden we dit tot nu toe de minst mooie tempel die we gedaan hebben.Na een uurtje of 2 waren we daar al buiten en zijn we naar de Bayontempel in de Angkor Thom geweest. Die was veel mooier dan Angor Wat en ook veel minder toeristen. Op al torens is er een gezicht terug te vinden. Jammer hebben we er niet gans de toer kunnen doen. Want met Myrthe en Kasper was er vandaag precies geen houden aan. Ze zijn in hun dag van ruzie maken.Uiteindelijk zijn we dan doorgegeweest en gaan we morgen een 2de poging doen om die tempel te bezoeken. Dan maar iets gaan eten. In de hoop dat Myrthe en Kasper wat gingen kalmeren.

Maar bij de volgende tempel, de Ta Prohm, zijn de kindjes bij de Tuktukdriver gebleven. Dus hebben Dries, ik en Kobe alleen de Ta Phrom bezocht. Een prachtige tempel die overgroeid was door de jungle. Grote bomen groeien op de tempel of zijn er helemaal in verweven. Veel van de tempel is verwoest en ze zijn al jaren bezig de tempel aan het restaureren. Achteraf vond kasper het wel zeer spijtig dat hij de werkmannen en de kraan gemist had.Na die tempel was het weer genoeg geweest voor vandaag en was het ,inderdaad, weer tijd voor het zwembad!!!

Nadat de kindjes uit het zwembad waren we nog eens in het stadje gaan eten. We zijn naar de Butterflies garden geweest. Een restaurant in een vlindertuin en iedere dinsdagavond treden er Apsaradanseressen op. We wisten dit niet op voorhand maar waren achteraf wel blij dat we het gezien hadden. Want die Apsaradanseressen stonden ook nog op ons to do lijstje hier. Myrthe heeft gans de tijd met volle verbazing zitten kijken naar die danseressen. Na het optreden wou ze het natuurlijk ook nog eens zelf proberen :-)

En Kasper die had in de vlindertuin een vlinder gevonden die "dood" was. Natuurlijk wou hij die vlinder houden en heeft hij hem mooi opgevouwen in een blaadje. En tegen dat we aan het hotel waren was de vlinder inderdaad dood...

20 februari

Omdat we gisteren niet volledig de Bayontempel hadden gedaan zijn we nog eens teruggegaan. De kindjes waren in supervorm (misschien dat de snoepjes die we meehadden om ze te belonen er veel toe gedaan hebben :-). Voordurend hebben ze zitten klauteren op de blokken en trappen. Bovenaan de tempel had je een mooi zicht op de vele torens met gezichten. Daar stonden er ook Apsaradanseressen waar je mee kon poseren. Natuurlijk voor 1 dollar (zoals alles hier). Nadat we vriendelijk weigerden kwam plots een stel Japanners naar ons toe. Ze vroegen " Can we take a picture of your children?" Waarop Kasper zijn hand uitsteekt en zegt "Ok; 1 dollar please!" We lagen allemaal krom van het lachen, en de japanners hebben dan toch nog hun foto kunnen nemen van de gastjes :-)

Vanuit de Bayonttempel konden we dan doorwandelen naar de Royal Palace. Ze hebben die tempel gebouwd veel later dan de Angkor tempels en hij was ook niet echt de moeite. Ze deden weer zeer moeilijk over wie wel en wie niet naar boven mocht. Uiteindelijk is Dries dan maar alleen gegaan.Net aan het Royal Palace heb je dan het olifantentterras. Een soort terras die ze gemaakt hebben met allemaal olifantenbeelden.

Na deze tempels te bezoeken waren Myrthe en Kasper al goed moe dat Dries en ik de volgende tempel alleen bezochten. De Preah Kan is ook een grote tempel waar je zou blijven in rondlopen. Eerst een lange mooie weg naar de tempel en dan kwamen we weer in prachtige ruines van de tempel.

Na de tempels te bezoeken was het lunchtime. Overal verkopen ze hier spulletjes voor 1 dollar en zo hebben Myrthe en Kasper een "blokfluit" gekregen van onze tuktuk driver. Zij dolcontent, wij iets minder...

Na het eten was het dan weer zwembadtijd voor de gastjes.'s Avonds zijn we dan gaan eten naar de verantwoordelijk van Kmer Ways waar we 2 dagen ervoor een tour hadden geboekt.Dit is een duitser die hier al een heel eind met zijn canadese vrouw en hun 2 kindjes (Lilly en Noah ) woont.

Voor de gastjes was het superleuk dat ze weer eens in een huis kwamen waar dat er veel speelgoed was. Alhoewel éénmaal aan tafel heeft Kobe niet veel meer moeten spelen want hij bleef weeral maar eten. Ongelooflijk waar dat manneke dat overal stopt:-)

21 februari

Aan de andere kant van Siem Reap liggen er ook nog enkel Angkor tempels , de Roluos groep. Dit zijn wat kleinere tempels maar toch het bezoeken waard. Eerst naar de Preah Ko tempel. Recht tegenover die tempel was er iemand die al heel wat Angkortempels in miniatuurversie had gemaakt. Eerst hebben we daar dus een bezoekje gebracht om vervolgens dan de Prea Ko tempel te doen.

Kindjes konden weer wat klimmen en klauteren hier. Ook Kobe kon zijn klimkunsten nog eens bovenhalen. Die zijn alleszins veel beter dan zijn stapkunsten. Alhoewel hij de laatste dagen al wat meer alleen begint recht te staan is van alleen stappen nog geen sprake.

Na de Preah Ko tempel was de Bakong tempel aan de beurt. Dit is de grootste van de Roluos groep. Weer een ganse klim naar boven om dan een mooi uitzicht te hebben. Bovenaan zagen de kindjes dat er beneden weer een muziekgroepje zat te spelen( aan vele tempels zie je hier muziekgroepjes waarvan de muzikanten getroffen zijn geweest door een landmijn).Enthousiast riep Kasper : "Kijk er zijn daar weer mensen zonder ogen muziek aan het spelen" OK een beetje grof van Kasper maar we lagen toch weer plat van het lachen :-)

Nadat we weer beneden waren was het tijd voor de laatste tempel , de Lolei tempel. Aangezien er nog maar één toren overeind stond waren we daar weer vlug buiten.Op de terugweg waren de kindjes vlug in slaap gevallen. Bij aankomst in het hotel bleef Kobe maar slapen, en hij heeft dan nog geslapen tot 15u.

Samen met Myrthe en Kasper nog vlug het zwembad ingedoken alvorens we gingen eten.

Daarna een lekkere plaatselijke Kmer barbeque gedaan. En in zo'n warm weer smaakt dat altijd :-)Na de siesta was het tijd om naar de Angor Wat Put te gaan. Daar konden ze minigolf spelen en stonden er springkastelen .En wegens de zeer kostelijke prijs van de minigolf is het maar bij de springkastelen gebleven. Ook Kobe klauterde van het ene springkasteel naar het andere. Vooral de springkastelen met de glijbanen had zeer veel succes. Kort nadat wij er toegekomen waren kwam het koppel van gisteren toe met Lilly en Noah. Zo hadden de gastjes onmiddellijk speelkameraadjes.

En omdat ze zo superflink waren hebben we na afloop nog eens gaan eten naar de jungle junction. Eerst hebben ze nog tot dat het donker werd in de zandbak zitten spelen. Na het eten was het dan tijd voor nog eens in het ballenbad. Vooral Kobe was niet meer te houden éénmaal hij het ballenbad zag :-)

22 februari

De laatste dag om de tempels van Angkor te bezoeken. Kindjes supercontent want ze hadden het nu wel gehad met al die tempels.

De eerste tempel die op het programma stond was de Pre Rup. Kindjes konden weer naar boven klauteren.De volgende tempel was de Ta Som. Iets meer ruine dus ze konden weer over de stenen klauteren. Toen we in de tempel waren kwamen plots het pools koppel tegen dat we al op de boottocht in laos waren tegengekomen.

Toen er weer verkoopster afkwamen om dingen te verkopen verwittigde Myrthe mij al. "Mama die one dollarverkoopsterkes zijn daar were!"

Dan maar terug naar de tuktuk om de volgende tempel te doen, de Neak Pean. Veel tempelbezoek was er niet.Wel het pad over het overstroomde gebied was zeer de moeite. Vooral Kasper was in de ban van de werkmensen die de bomen aan het omdoen waren.

En omdat we hen een leuke verrassing beloofd hadden als ze al de tempels flink gingen meebezoeken, was het tijd voor de Phnom Bakheng. De laatste was de taaiste om te bezoeken met de kindjes. Een heel eindje bergop wandelen want de Phnom Bakheng lag bovenop de berg. En ze deden dat super maar éénmaal boven zagen ze dat er nog zoveel trappen waar bovenop de tempel... dus zijn ze aan de voet van de tempel blijven wachten terwijl wij de tempel bezochten.En dan eindelijk hun welverdiende verrassing!

Aan de site van Angkor Wat kan je met een "luchtballon" (heliumballon) de lucht in om de tempels vanuit de lucht te zien. Samen met Myrthe en Kasper ben ik dan meegeweest terwijl dat Dries beneden wachtte met Kobe.Een prachtig zicht op Angkor Wat, Phnom Bakheng en Siem Reap. De andere tempels kon je niet echt zien van de vele bomen.

Myrthe vond het super om alles vanuit de lucht te zien en Kasper... tja die had veel meer interesse in de werking en mechaniek van de ballon :-)

En voor de rest van de dag hebben Myrthe en Kasper niets anders meer gedaan dan babbelen over de luchtballon...