Reisverhaal «Sihanoukville & KohRong Island»

ZO- Azië | Cambodja | 0 Reacties 14 Maart 2013 - Laatste Aanpassing 14 Maart 2013

3maart

Vannacht plots wakker geworden van Kobe die precies lag te kokhalzen in zijn tentje. Toen we hem eruit haalden dacht hij al dat hij mocht opstaan, en weg was hij. Vals alarm dus en met veel moeite hem terug in zijn tentje gekregen.

Om 6U30 dan terug wakker geworden van Kobe. En na de borstvoeding begon hij plots weer te braken, en nog te braken, en nog te braken, ... waar dat het allemaal bleef komen , ik weet het niet. Uiteindelijk weer een ORS oplossing gemaakt in de hoop dat hij het ging drinken maar hij weigerde. Na een uur bleef hij nog overgeven, dan nog diarree, dus beslisten we maar om onze bus richting Shinoukville te annuleren. Maar hij weigerde nog steeds om iets de drinken. En we kregen dan ook niets binnen bij hem. Een ziekenhuis was er niet echt in Kep dus heeft de hoteleigenaar vlug een taxi gebeld om ons naar Shinoukville te brengen.

Dan maar vlug valiezen maken en tegen 8U30 waren we al onderweg richting Shinoukville. Het duurde niet lang of Kobe viel uitgeput in slaap. Braken deed hij ondertussen niet meer maar drinken ook niet. Een beetje voordat we toekwamen in Shinoukville is hij dan eindelijk wakker geworden en lukte het ook om hem wat drinken te geven. En wonder boven wonder... het bleef ook binnen. Dus tegen dat we aan het ziekenhuis waren had hij toch al wat ORS binnen en het is wonderbaarlijk hoe goed dit werkt bij zo'n kleine kindjes.De taxi heeft mij dan met Kobe afgezet aan het ziekenhuis om daarna Dries , samen met Myrthe en Kasper, naar ons hotel , de Orchid guesthouse, te brengent.In het ziekenhuis een dokter die niet veel te vertellen had en antibiotica gekregen. En de boodschap als hij terug moet overgeven moet je maar terugkomen...

Dan maar verder in het hotel ORS gegeven en na een uurtje was hij er weer volledig door.Diarree was ondertussen ook al gestopt , dus supercontent dat hij er weer beter was.Rond de middag zijn we dan naar Serendipity beach geweest. Want als alles goed blijft met Kobe zouden we binnen 2 dagen naar Koh Rong willen gaan. Dit is een eilandje die voor de kust van Cambodia ligt.In de namiddag heeft Dries dan boottickets gevonden en een plaatsje kunnen reserveren in een resort. De mevrouw waar we onze tickets kochten was zeer begripvol en indien Kobe toch nog ziek zou zijn of opnieuw zou moeten braken, kunnen we alles annuleren en krijgen we ons geld terug.

Dus nu maar hopen dat ons Kobeke goed blijft en eindelijk eens stopt met dat overgeven.

4 maart

Ons Kobe is weer helemaal de oude. Na het ontbijt wat inkopen doen en dan was het tijd om voor de 3 venten eens naar de kapper te gaan. Terwijl Dries en kasper aan de beurt waren had Kobe genoeg bezighouding met de meisjes rondom hem.

Toen het zijn beurt was moesten we hem wat vasthouden maar hij deed het fantastisch, Doet achteraf wel raar dat zijn krulletjes weg zijn :-)

Na de kapper zijn we te voet naar Otres beach gewandeld. Op het kaartje leek het dichtbij... in werkelijkheid was een goeie wandeling van ongeveer 5km. Maar achteraf loonde de inspanning want we kwamen uit aan een zeer gezellig strandje met zeer weinig volk.

Terwijl we aan het spelen waren op het strand kwam Kasper plots af met een oude verfrol en een hark. Blijkbaar had hij die ergens gevonden in een kotje achter het restaurant. Myrthe moest het strand harken en hij ging het platrollen met zijn pletwals (= verfrol). Dus ze waren voor een heel eind zoet, want het was een groot strand!

En Kobe die kroop voordurend door het platgerolde deel, en dit was niet naar de zin van Kasper.

Plots begon het wat te druppelen... waaauuuw het deed echt raar om weer wat regendruppels te voelen.

Gelukkig was het vlug over en daarna zijn we terug richting hotel gegaan. Wel met een Tuktuk ditmaal, want ik denk niet dat de kindjes nog in het hotel gingen geraken anders.

We waren nog maar in het hotel en de zwemkleren waren alweer aan, dit keer om in het zwembad te gaan.

Na een halfuur begon het plots wat te donderen en dan water te gieten. Super... kindjes vonden het gewoon zalig om in de gietende regen in het zwembad te zwemmen. Ze konden ook onmiddellijk hun nieuwe snorkels testen. Na 5 minuten kwam Kasper ontgoocheld uit het zwembad. Hij heeft nu een snorkel en hij ziet nog altijd geen vissen in het zwembad :-)

Myrthe gaat ondertussen de ene zwemcompetitie na de andere aan. Gisteren had ze de uitdaging aangegaan met een chinese vent. Tot grote ergernis van de chinees had ze gewonnen. Hij is toen kwaad het zwembad uitgegaan en sindsdien er niet meer ingeweest :-)Vandaag was een Indier aan de beurt. Ook hem heeft ze een keer verslagen. Gelukkig kon hij er wel mee lachen... Hij heeft Myrthe dan zitten tonen hoe ze crawl moest zwemmen. En Myrthe kennende is dat dan de rest van de avond blijven oefenen :-)

5 maart

Om 7u moesten we vertrekken naar het punt om dan naar de boot te gaan. Allemaal jonge backpackers met om ter minst kleren aan (alhoewel Dries en Kobe daar geen problemen mee hadden ;-)

Na de formaliteiten konden we dan richting boot gaan. Toen we er aankwamen waren ze juist een boot in het water aan het laten. Pech voor Kasper dat hij geen tijd had om dit te bestuderen :-)rond 8u vertrok de boot dan richting Kon Rong island. 2 uur met de boot en dat was 2 uur teveel voor Dries en Myrthe. De zee was een beetje ruig en ze hebben het geweten. Het was om ter misselijkst. En Dries heeft gewonnen want hij heeft moeten spugen en Myrthe (net) niet. En tegen dat we er waren zagen ze alletwee lijkbleek (en nog vele anderen op de boot :-)

En dan naar ons resort Monkey Island. Een rieten hutje met 3 bedden en met muskietennetten en uitzicht op het strand! Meer moet dat niet zijn...

En voor de rest van de dag aan het strand, in de zee ... gewoon puur genieten van de prachtige lokatie :-)Alleen de vele zandvlooien zijn een grote ergernis :-(

Bij het slapengaan merkten we plots op dat Myrthe haar Waffie weg was. Nergens te vinden tot dat onze frank viel dat hij nog in het vorig hotel achtergebleven was. Dus 's avonds nog gebeld naar het hotel maar ze hadden hem niet gevonden. We moesten morgenochtend terugbellen want ze gingen het nog eens navragen aan de poetsvrouwen.

6 maart

Na nogmaals een telefoontje naar het vorig hotel blijkt Waffie spoorloos te zijn verdwenen. Tot (zeer) groot verdriet van Myrthe. Na Snoopie, Stampertje en Nijntje zijn we nu dus ook Waffie kwijt:-(

Na het ontbijt besloten we eens een stukje verder langs het strand te wandelen. Het eerste deel was langs het strand en daarna door de bossen. Na een goed halfuur wandelen kwamen we plots aan een plaatsje uit waar dat er een grote inham in zee was. En daar zat er veel stroming in het water en was het ondiep, dus een ideale plaats om de kindjes te laten spelen. Myrthe en Kasper lieten zich voordurend meedrijven op de stroming en ook Kobe was niet uit het water weg te slaan. Dingen in het water gooien en die zien meestromen, en dan de mama die erachter moet lopen... Kobe zijn geluk kon niet op :-)Dries is dan eventjes verderop met Myrthe en Kasper een restaurantje gaan zoeken om iets te drinken halen. En toen ze terugkwamen waren ze alledrie laaiend enthousiast van het vriendelijk madamke van het restaurantje . We zijn daar dan ook gaan eten en het was er inderdaad fantastisch. Een superlieve vrouw, fantastisch lekker vers eten en een prachtlokatie ... meer heeft een mens niet nodig!

Tijdens het eten viel Kobe gewoon in slaap, totaal uitgeput van gans de morgen in zee te spelen.

Dus terwijl Kobe lag te slapen zijn wij aan het restaurant maar blijven zitten, of liever aan het strand zitten spelen.Aangezien dat er aan dat restaurant ook een aantal kamers zijn, besloten we om morgen onze boel te pakken en naar hier te komen. Geen volk te zien hier, kinderen kunnen zeer ver het water in en vooral dichtbij de inham dat een fantastische plaats is om te spelen voor de kinderen).

Na Kobe zijn middagdutje zijn we dan terug naar de glijbaan geweest (=inham).

Waar we allemaal hebben zitten ravotten in het water en onze zandvlooibeten van de dag hebben zitten tellen (waarvan ik koploper ben met 27 beten, ondanks de vele DEET!!!).

Terug bij ons bungalowtje dan maar nog een goeie pannenkoek gaan eten.En vooral bij Myrthe en Kobe gingen de pannenkoeken zeer vlot binnen :-)

7 maart

Wakker geworden van de regen vanmorgen. Want met een strooien dakje regent dat natuurlijk binnen. Maarja we moesten toch onze valiezen maken want we vertrokken naar dat ander hotel.

Om10u kwamen ze ons oppikken van het Pura Vita resort om ons naar daar te brengen. Kindjes zeer content dat ze weer in de boot mochten. En een kwartiertje later waren we er al.De gastjes konden niet rap genoeg hun zwemspullen aanhebben om weer de zee in te gaan. Na het middageten zijn we dan weer naar dat inhammetje geweest zodat de kinderen er weer volop konden spelen. Kobe heeft nu toch al enkele keren een stapje of 3 gezet. Dus er is nog hoop ... :-)

8 maart

Vanmorgen vroeg wakker geworden van een hevig onweer. En als we buitenkeken (vanuit ons bed zien we enkele meters verderop de zee, zalig!!!)zagen we een zeer woeste zee met hoge golven.

Om te ontbijten eerst wachten tot het onweer over was want het regende weer binnen. Na het ontbijt was het siesta voor Kobe. Myrthe en kasper zijn dan maar een lange strandwandeling gaan doen met Dries.

Toen Kobe wakker werd moest hij weeral spugen. Hij wou wel drinken maar telkens kwam alles er weer uit. We waren zo content dat hij al dagen niet meer had moeten spugen met zijn antibiotica dat hij krijgtNaar het vasteland terug te gaan zagen we eerst niet echt zitten. Want de zee was zeer woest, dus om dan met een ziek kind 2uur te varen ...uiteindelijk toch besloten om alles in te pakken en te vertrekken want hij hield niets binnen. En toen we klaar waren met inpakken stopte hij met overgeven. En van zijn ORS had hij weer voldoende energie om naar het strand te kruipen en in het zand beginnen te spelen...

Dus ja alles weer uitpakken... en hopelijk stopt het wanneer gans zijn antibioticakuur gedaan is!!!

Voor de rest van de dag is onze Kobe superactief gebleven ... en zat onze Kasper weer in een dag vol levensvragen.

" Mama, als de zon gaat slapen, waar slaapt zij dan?" , "Mama, hoe kan de zon op en neer gaan?" , "Mama, als de zon weg is, waar is ze dan wel?", " Mama, vanwaar komen die golven op zee?", enz... soms ongelooflijk vanwaar hij die vragen vandaan blijft halen, en nog ongelooflijker dat hij overal wel ergens een antwoord op weet onze Mr de advocaat.

En Myrthe die blijft dolenthousiast het ene zandkasteel na het andere bouwen. Zo genieten dat ze deed van de zee en het strand!!! :-)

9 maart

Gelukkige verjaardag Dries!!!! Hij mag vandaag 36 kaarsjes uitblazen op Koh Rong Island!

Na terug een hevig onweer vannacht is de zon er dan toch goed doorgekomen. Bij het ontbijt kregen we 5 mangocakejes, waarvan één met een kaarsje erop voor Dries! En de mangocakejes vielen zeer goed in de smaak, want het smaakte precies zoals oma ze bakt :)

Na het ontbijt zijn de mannen terug een dutje gaan doen. We dachten dat ze wat gingen uitrusten aan de kust maar niets is minder waar. Van 's morgens tot 's avonds volop in actie aan het spelen.

En tijdens het ontbijt was Kasper weer bijna in slaap gevallen dus was het siesta time.

Ondertussen heb ik samen met Myrthe een lange strandwandeling gedaan. Ze was gans de wandeling aan het vertellen over al de dingen die ze al op reis had gedaan. Toen vroeg ze plots waarom we binnen enkele weken naar huis moesten, en of we niet langer konden blijven. Ze kijkt er echt tegenop om naar huis te gaan onze grote meid... :-(

In de namiddag toen Dries foto's aan het nemen was bleef plots onze cameralens vast te zitten. Niets hielp om die lens terug te laten werken. Gelukkig hebben we de tablet nog om foto's te nemen, maar echt handig is dat niet :-(

10 maart

Terug tijd om naar het vasteland te gaan. We keken echt op tegen de boottrip want Myrthe had deze ochtend alweer moeten spugen.

Gelukkig was de zee zeer kalm en is Myrthe (en ook Dries) spuugvrij gebleven tijdens de boottocht. Kobe en Kasper hebben er zeker niets van geweten want zij hebben gans de boottrip geslapen.

Na aankomst moest iedereen in de bus of in de songthaew om richting centrum te gaan. Wij zaten in de songthaew... (achteraf gezien de slechtste keuze) en plots is door de zijopening Kasper zijn Mickey Mousse eruit gevallen. Vooraleer we de songthaew konden doen stoppen, was er al een brommer gestopt om zijn Mickey Mousse op te rapen, en er mee vandoor te rijden. En Kasper... die was helemaal in shock na het verlies van Mickey.

Dries is daarna nog efkes gaan kijken maar Mickey was weg...Dan maar richting hotel . We logeren terug in het Orchidee guesthouse en Myrthe vroeg natuurlijk of ze ondertussen Waffie hadden teruggevonden. Dat was niet het geval dus nog ééntje die verdriet had om haar knuffel :-(

Vanavond zijn we dan naar het snakerestaurant geweest. Een restaurant waar ze enorm veel slangen hebben. Kindjes kregen er niet genoeg van om ernaar te kijken.Toen het bedtijd was terug enkele traantjes van Kasper, om zijn Mickey. Als troost dan maar Kobe zijn Igor gegeven ( de vervanger van zijn verloren Stamper;-) aan Kasper.'s Avonds dan nog op alle mogelijke manieren het fototoestel aan de praat te krijgen.Noppes geen beweging in te krijgen. En toen Dries uit pure frustratie een klop gaf op de lens kwam ze in beweging... dus we kunnen nu weer foto's nemen :-)

11 maart

Op de laatste knip vanmorgen nog een trip geboekt naar het Ream National Park. Eerst kwamen ze ons oppikken aan het hotel om ons dan naar een plek te brengen waar we nog eerst konden ontbijten.

En dan de minibus in om richting National Park te gaan. Eerst een 15 km lange boottocht door de mangroves tot we aan de zee waren. Dan moesten we uitstappen om aan land te gaan. Om aan het strand te geraken moesten we dan 45minuten wandelen door het bos en dan kwamen uit aan een prachtig strand. Maar Myrthe en Kasper hun wandelmodus stond op een zeeeer laag pitje...

We hadden het zwemgerief niet mee, maar geen probleem; In mum van tijd was Myrthe al de zee in met haar slip.

En kobe die was al de vrouwkes in bikini zeer goed aan het bekijken:-)

Na een driekwartier was het dan tijd om terug te keren. Bij Myrthe en Kasper ging het nu vlotter dan in het doorgaan. Hun wandelmodus stond in een speedversnelling.

Terug bij de boot was het eerst lunchtijd en dan terug met de boot.

Terug in het hotel was het natuurlijk terug tijd voor het zwembad :-)

12 maart

Tijd om Cambodia te verlaten en terug richting Thailand te vertrekken.