Reisverhaal «Costa Rica»

The Pan - American highway | Costa Rica | 0 Reacties 27 Maart 2017 - Laatste Aanpassing 27 Maart 2017

Aan de grens van Nicaragua naar Costa Rica werden onze zenuwen weer tot het uiterste getest. Uitstempelen uit Nicaragua ging vlot maar het inleveren van de carpermit was één zenuwslopende affaire. Toen we vroegen waar we moesten zijn voor onze carpermit te annuleren verwezen ze ons door naar een kotteke aan de andere kant. Toen ik het blad afgaf was dit niet voldoende want er moesten stempels op van de controleur op de parking en de politie. Na veel heen en weer de nodige stempels en controles van de auto doorstaan. Dus met het gestempelde blad terug naar het kotteke. En wat bleek we moesten eerst een ander blad gaan vragen en dat invullen en dan op dat ander blad al de stempelkes verzamelen.Dus we konden weer herbeginnen. En het waren net andere controleurs en politieagenten dus de controle van de auto kon weer herbeginnen. Na een uur was het ons dan gelukt om de juiste stempelkes op het juiste blad te krijgen en dit in te leveren. Dan vlug richting grens Costa Rica... waar we onmiddellijk het gevoel hadden dat we weer in de VS zaten. Weer stempelkes verzamelen, een hoop papierwerk invullen, ons blauw betalen aan de verzekering (ook al blijf je enkele dagen in de CR je moet een zeer dure autoverzekering betalen voor 3 maanden) en natuurlijk niet vergeten al de copietjes van onze papieren!

Na bijna 3 uur waren we de grens voorbij en een beetje verder stopten we om te bekomen van weeral een hectische grensovergang. 

Na een  20 minuten rijden stopten we aan Finca cañas Castilla. Een kampplaats die wat gelegen is in de jungle. In de late namiddag met de kids nog een supermooie wandeling gemaakt door de jungle en yep ook daar waren de brulapen weer van de partij (en jammergenoeg 's nachts waren ze ook van de partij vlakbij onze tent). Volgende ochtend zijn we dan verder gereden naar Tarcoles. in de rivier kun je daar veel krokodillen zien zitten. En inderdaad we zagen toch een 30 tal kroko's zitten in de rivier. Na de kroko's de kustweg verder genomen naar het zuiden. Zeer toeristisch en meer Amerikanen dan lokale mensen. Uiteindelijk kwamen we uit aan Playa de Ventana. Een mooi beschut strand waar we ook mochten kamperen.  Voor jou had je het strand en achter jou de jungle met de vele vogels en ja ook de brulapen. We besloten onmiddellijk om daar 2 dagen te blijven. Want 's Avonds was er geen kat en overdag moest je wel de amerikanen erbij nemen maar toch was het nog redelijk rustig. 

Na dit strand besloten we om door te rijden naar Panama. Costa Rica is prachtig maar veel te amerikaans en zeer duur!!!