Reisverhaal «Kosovo»

De balkan | Kosovo | 0 Reacties 08 Augustus 2014 - Laatste Aanpassing 19 September 2014

Kosovo

Kosovo stond al een tijdje op mijn lijstje om eens te bezoeken. Dus na Macedonie zijn we richting Kosovo regereden.Tot aan de grens verliep alles zeer vlot en daarna begon het papierwerk. We wisten dat je een aparte autoverzekering moet afsluiten als je Kosovo binnengaat maar dan is het wel een kwestie om dat loket te vinden. Net voor we de grenspost van Macedonie kwamen zagen om  we al loketten van verzekeringen. Daar moesten we dus niet zijn. Net voor we aan de grenspost van Kosovo kwamen zagen we aan de andere kant van de weg een barakske staan met niets erop en geen enkele mogelijkheid om te stoppen. Aan de grenspost moesten we al onze paspoorten afgeven en mochten we niet door omdat we geen verzekering hadden.Als we dan vroegen waar we dan in feite moesten zijn voor die verzekering, was het inderdaad in dat barakske te doen.En aan de andere kant van de grens is er dan parking voorzien om daar je auto te zetten en dan te voet terug over de grens om de verzekering af te sluiten. Dan te voet terug naar het loket om het verzekeringsbewijs te tonen en dan krijg je de paspoorten terug en mag je het land binnen :-)

Eerst moesten we door het  Nationaal park Sara Planina rijden ( een plaats waar we zeker nog eens terug voor moeten komen) en dan richting Dranoc. In Dranoc aangekomen moesten we bellen naar de verantwoordelijke van de Kulla , de plaats waar we enkele nachten gingen slapen. Een Kulla is een typische Albanese woning van de 18de - 19de eeuw. En bestaat uit een vierkante toren mett 3 verdiepingen.De benedenverdieping gebruikten ze voor het vee.De 1ste verdieping was de leef - en slaapruimte en de bovenste verdieping (die ook via een aparte trap te bereiken is) was voor de mannen. Via een toeganspoort kwamen op het binnenplein van de Kulla en we kregen gans de kulla tot onze beschikking.

De volgende dag zijn we naar het klooster Visoki Decani in Decan geweest. Het staat overal beschreven al één van de mooiste kloosters van de balkan . eerst de controle passeren aan het klooster, want die staat onder bewaking van de KFOR -militairen.En na afgifte van de paspoorten mochten we binnen. Op het binnenplein was een prachtige kerk te zien en we kwamen een monnik tegen die de poort opende voor ons?Toen we de kerk binnengingen viel onze mond open van verbazing , gans de kerk stond vol eeuwenoude fresco's en relikwieen (nu wisten we onmiddellijk waarom dit klooster onder militaire controle stond en onder zoveel camerabewaking!)

Na een rondleiding in de kerk mochten we met de monnik mee achter de coulissen (Tja hij was bezweken voor de charmes van de gastjes). En daar was een grote wei met schapen, geiten en ook de ron van het heilig water (en natuurlijk ook de nodig militairen). Achteraf nog naar de terras aan  de slaapvertrekken van  de monniken voor hun zelfgemaakt druivensap ( de monniken kweken alles zelf  in het klooster).

Na het bezoek van het klooster zijn we doorgereden naar het stadje Pec. Pec bevind zich net aan de Rugaovakloof (ietsdat we zeker nog wilden doen) en dus zijn we eerst naar het touristoffice geweest. Daar kregen we de nodige plannetjes en info om de kloof te doen.

's Avonds dan de plannetjes zitten bestuderen in de Kulla. De bedoeling was om een dagtocht te doen naar het meer in de bergen.Myrthe zag natuurlijk een tentje staan bij het meer dus kam al vlug de vraag of we niet bij het meer konden blijven kamperen. Kasper was er ook onmiddellijk voor te vinden. Dus ja dan maar beginnen nadenken hoe we dit gingen organiseren.Want 3 kinderen, 2 tenten, 2 slaapzakken, Deryantent, eten,etc  dat moest allemaal mee...

'smorgens dan eerst naar refugi Liqeni gereden.Daar nog eens goed gegeten en dan rugzakken op richting meer. Na een klim van ongeveer 3uur waren we aan het eerste meer. Kindjes deden dat supergoed en ook kobe stapte al bijna gans het deel zelf naar boven (wel met regelmatige stops om stenen , takken , enz op te rapen :-)

Boven aan het eerste meer (Liqeni Madhe) was er niet echt een plaatsje om onze 2 tenten op te zetten dus zijn we nog een uurtje verder gestapt naar een meer die nog wat verder lag (Liqeni Vogel) . Daar niet ver vandaan vonden we dan een prachtig plaatsje om onze tenten op te zetten. Na het opzetten van tenten is Kasper dolenthousiast en al zingend meegeweest met Dries op hout te sprokkelen voor het " kampvuurtje".

En dan 's avonds onze goed verwarmd aan het vuurtje en genoten van de sterrenhemel :-)

's Morgens alles op het gemak weer ingepakt en dan riching de refuge Liqeni.We dachten dat de kinderren moe gingen zijn van de dag ervoor maar niets was minder waar. In 3 uur tijd stonden we al aan de refuge.En we waren nog niet helemaal beneden of de gastjes vroegen al wanneer we nog eens gingen slapen in de bergen:-) dus hun eerste 2 daagse tocht in de bergen was meer dan geslaagd!!!