Reisverhaal «Bangkok»

ZO- Azië | Thailand | 0 Reacties 08 Januari 2013 - Laatste Aanpassing 08 Januari 2013

 19 december

 
 Na een kort emotioneel afscheid van onze Myamerese chauffeur, gids en vriend het vliegtuig op richting Bangkok. Vooral Myrthe had moeite om afscheid te nemen van Mr Bean.
De vlucht was vlug voorbij, tegen dat de formulieren allemaal ingevuld waren was het alweer tijd om te landen.
Voordeel van reizen met kinderen is dat we bij het aanschuiven aan de douane uit de rij werden geplukt. We werden meegenomen naar een apart loket en 5 minuten later hadden we al onze bagage. Daarna onmiddelijk de taxi in (tot grote vreugde van de gastjes was het een roze taxi) richting ons hotel in Bangkok.
Met moeite aangekomen in ons hotel en Myrthe en Kasper wilden al in het zwembad. Bovenop het dak van het hotel lag het zwembad waar je een mooi uitzicht had over de skyline van Bangkok.
De volgende dag zijn we het koninklijke paleis( Wat Phra Kaeo) gaan bezoeken. Kasper was nog maar binnen en hij begon dolenthousiast te roepen dat hij de boze meneer zag (de beelden van de tempelwachters zijn de boze meneren) vanuit de reisboek van Thailand. Dus voor de rest van de voormiddag heeft hij al de boze meneren in het tempelcomplex zitten zoeken. Na afloop was hij dolcontent dat hij eindelijk de boze meneer heeft gezien en dan de tuktuk genomen richting hotel. Dit (na het zien van de boze meneer natuurlijk) was waarschijnlijk het plezanste van allemaal voor de kindjes.
s'Namiddags dan maar wat afkoeling gezocht in het zwembad.
'sAvonds een bezoekje gebracht aan Khaosan road, de uitgaansbuurt van Bangkok.
Vrijdag stond de tempel van Wat Arun (tempel van de zonsopgang) op het programma. Eerst de overzetboot nemen richting Thonburi (andere buurt in Bangkok). Kasper was nog maar op de boot gestapt of hij zat al bij de kapitein mee aan het roer. Als we van de boot kwamen tevoet richting Wat Arun.Net voor we bij de tempel kwamen nog een café bezoekske gedaan (zeer dorstig weer :-). Het was een jonge kerel die de café uitbaatte. Hij had alles zelf ingericht en op de muren stonden prachtige tekeningen. Onmiddellijk kregen Myrthe en Kasper een kleurdoos en papier om te tekenen. Toen Myrthe en Kasper hun tekening cadeau wilden doen aan hem wachtte hen nog een verrassing. Eerst trok hij een foto van Myrthe en Kasper met hun tekening en daarna deed hij zijn cafédeur toe. De achterkant was al goed volgeplakt met tekeningen die zijn klanten gemaakt hadden voor hem. De tekeningen van de gastjes werden er ook bijgeplakt. Zij waren achteraf natuurlijk supercontent dat hun tekening uithangt in het café!!!
Daarna richting Wat Arun. Daar kon je enkele verdiepingen omhoog klimmen en dan kreeg je een mooi uitzicht over de skyline van Bangkok en natuurlijk over de boze meneren!!! Want ook bij die tempel staan er 2 boze meneren. Terug naar beneden en nog eens van dichtbij naar de boze meneren gaan kijken met een dolenthousiaste Kasper.
Terug de overzetboot genomen om naar de grote liggende boeddha (Wat Pho) te gaan kijken. Na een grondige analyse van de gastje van de boeddha en hun gebed voor 
boeddha gingen we nog richting Sao Ching Cha. Dit stond in de boeken als een reuzeschommel. Maar toen we daar na lang stappen waren aangekomen was dit gewoon een groot ijzeren ding waarvan de schommel ontbrak. Het volgende punt was om dit dan uit te leggen aan de gastjes waar die reuzeschommel naartoe was. We hebben maar vlug een tuktuk genomen om hun gedachten te verzetten.
's Avonds zijn we wezen kuieren in de straat van ons hotel. Daar stonden grote bakken met visjes in waar je jou voeten kon insteken. Die visjes eten dan blijkbaar je dode huid op. Myrthe en Kasper wilden dat natuurlijk onmiddellijk doen, met hun grote mond en hun klein hartje... Kasper was na enkele minuten er al uit en Myrthe zat continu te spartelen in het water omdat het kriebelde aan haar voeten.
 
Zaterdag 22 december
Vanmorgen valiezen gepakt om richting Chiang Mai te gaan. Nadat we ontdekt hadden dat je hier in het hotel overtollig gerief kon achterlaten in de " storeroom" (en dit voor enkele maanden) vertrokken we enkele kilo's lichter richting treinstation.
In de vroege namiddag toegekomen en dan proberen de tijd te overbruggen want de trein was maar om 18U10. Dan maar naar zo'n KFC keten geweest waar het eten overigens verschrikkelijk slecht is maar waar ze wel leuke smulboxen hebben voor de kinderen. Die bestonden namelijk uit een gans knutselpakket, ideaal als je moet wachten op de trein :-)
Rond 16u hield Kasper het bijna niet meer, voor de zoveelste keer wou hij naar het perron gaan kijken of de trein er nog niet stond. Hij had geluk, de trein stond er al.We konden dan natuurlijk niet vlug genoeg op de trein zitten. Zo'n schrik had hij dat de trein zonder hem ging vertrekken.
Eénmaal op de trein zagen we dat we genoeg plaats gingen hebben om te slapen. De slaapbedden beneden zijn zeer breed en daardoor konden we Myrthe en Kasper samen in 1 bed leggen. Zo kon Kobe zijn tentje openstaan op het andere bed, een groot gemak voor ons. De bovenste bedden zijn wel redelijk smal (vooral voor Dries een probleem:-) en dan nog eens Kobe daarbij, dat ging niet echt gaan...
Tegen al de verwachtingen in zijn de gastjes onmiddellijk in slaap gevallen en om 7u werden we dan gewekt. Nog tijd om te ontbijten en wat te genieten van het prachtige landschap vooraleer we toekwamen in Chiang Mai. 

 

 

 

 

 

Plaats een Reactie

 

      
This site is only viewable in landscape mode !
Session Tracking