Reisverhaal «Albany en Valley of the Giants 25/11 en 26/11/2012»
Grote reis 2012-2013
|
Australië
|
0 Reacties
01 December 2012
-
Laatste Aanpassing 15 December 2012
Zondag 25/11/2012
Om tien uur de toch wel dure camping verlaten. We reden richting zuiden, naar de Valley of the Giants aan de kust. Bij het buitenrijden van Busselton kwamen we voorbij een meeting van prachtige oldtimers. Eward wou meteen een kijkje gaan nemen maar uiteindelijk hebben alle jongens wel genoten van deze onverwachte meevaller.
In walpole aangekomen konden we nog net naar de treetop walk gaan. De wandeling sluit om 17.00h. dus hadden we nog een uur om hier rond te wandelen. Het werd een prachtige wandeling tussen de kruinen van oeroude bomen tot op zo’n 40 m. hoogte.
s’Avonds afgesproken met het thuisfront om te skypen dus op zoek gegaan naar een cabin met gsmbereik voor ons internet. Aan de andere kant van de baai in Walpole konden we nog een cabin huren, het zicht op het meer en de pelikanen kregen we er gratis bij. Alle kinderen met moeite kunnen wakker houden tot 22.00h onze tijd om te kunnen bellen naar België om Opi, de overgrootvader van de kinderen een gelukkige 99ste verjaardag te wensen. We kunnen dan wel niet op het feest aanwezig zijn maar zo hebben we de familie toch ook nog even gezien.
Maandag 26/11/2012
We reden richting Hyden om naar Wave Rock te gaan kijken. De afstand was te groot om in één dag af te leggen dus we dachten om er in twee dagen naar toe te rijden. We reden via Denmark en Albany en door de Stirling Ranges en de hele dag langs gigantisch grote graanvelden. Af en toe moesten we naast de weg gaan staan om de oogstmachines door te laten. Australië is enorm dus de machines zijn dat ook. Regelmatig kwamen we ook de opslagplaatsen tegen langs de spoorlijn. Hier kreeg je pas een idee hoeveel tonnen graan er geoogst worden. Het graan wordt gewoon in bergen gelegd en afgedekt met plastiek zeilen.
Tegen de avond zochten we een kamplaats en vonden in de Camps6 een gratis plaatsje in Borden. Een kampplaats? We vonden het niet meteen en informeerden eens bij een paar mensen die op straat wandelden. We waren in de buurt maar moesten achter het recreatieterrein doorrijden en ons maar opstellen in de bosjes. Toiletten waren niet meer bruikbaar (watertekort)maar er waren wel openbare toiletten in het ‘centrum’. Dus terwijl Dirk en de twee oudsten de tent alvast opstelden begon de zoektocht in Borden. Het leek hier meer op een spookdorpje met een gigantische graanschuur. De meeste huizen stonden er vervallen bij en je zag bijna geen beweging op straat. Dus maar snel eten maken, slapen en morgen weer vroeg op pad…