Reisverhaal «Kerst in de Blue Mountains»
Grote reis 2012-2013
|
Australië
|
0 Reacties
03 Februari 2013
-
Laatste Aanpassing 03 Februari 2013
Donderdag 20/12/2012
We waren weer vroeg op de baan. We hielden halt om eens te ontbijten bij de Macca (sinds kort de nieuwe naam van de Mc Donalds hier in Australië) . Onderweg was er een geur van rotte eieren in de wagen komen hangen.Na even te checken onder de motorkap merkte ik dat de batterij van de koelkast bleef opladen met het gevolg dat ze stuk is gegaan. Gestopt aan een garage en even gebeld met de verhuurder.
Na de vervanging van de batterij waren we weer op de baan; We reden richting Mount Victoria in de Blue Mountains. Hier hadden we een huisje gehuurd om de kerstdagen te vieren. Onderweg reden we nog door een kersenstreek. Hier kochten we ons een doos grote kersen, heerlijk! Voor we aan de Blue Mountains kwamen zijn we nog gestopt aan een fruitkraam en kochten we ons een deel vers fruit.
Tegen vijf uur kwamen we aan ons huisje. Even bellen om de combinatie van het sleutelkluisje en we konden binnen. Wat een luxe hier, 3 slaapkamers, badkamer met douche en ligbad (en wasmachine en droogkast) en een kompleet uitgeruste keuken. Samen met een terras met uitzicht en een salon met tv, dvd en stereo was het plaatje kompleet. Hier kunnen we het wel even gewoon worden!
Vrijdag 21/12/2012 & zaterdag 22/12/2012
Lekker luieren, schoolwerk maken en inkopen doen in Bathurst. Het ontbijt nemen we op het terras s’morgens waar we het gezelschap krijgen van kaketoes en bontgekleurde papegaaien. En in de tuin van de buren komen geregeld kangaroos op bezoek. De kinderen genieten ervan om hun speelgoed weer boven te halen en kampen te maken met alle kussens, lakens en dekens die ze maar kunnen vinden. We worden getrakteerd op een heuse playbackshow en de jongens kunnen bij elkaar kung-fu lessen volgen.
zondag 23/12/2012
Vandaag gingen we de Blue Mountains verkennen, we willen gaan wandelen en halen voor het eerst deze reis onze stapschoenen boven. We reden eerst richting 3 Sisters, drie uitstekende rotsen waar een heel verhaal aan vasthangt (zouden drie versteende kinderen zijn) en onderweg nog een paar keer gestopt aan een look out. Het weer zat ons mee, de bewolking van de laatste dagen was wat weggetrokken en we kregen de zon te zien. Aan de 3 Sisters was er heel veel volk, alle dagtrips vanuit Sydney doen dit punt aan waardoor er veel bussen halt houden. We deden een kleine wandeling tot beneden aan de voet van de 3 sisters met prachtig uitzicht.
Van hieruit reden we naar de Wentworth Falls. Hier deden we ook een mooie wandeling naar beneden. We volgden het pad en kwamen langs overhangende rotsen aan de waterval. Deze wandeling was zeker de moeite waard.
Als afsluiter gingen we naar de Jelly bean pool. We lieten de wagen boven op de parking staan en vertrokken te voet naar beneden. Deze afdaling was steil met veel trappen dus ging Dirk vlug de wagen halen zodat we niet te voet weer naar boven moesten. Hier hebben we goed genoten van de verfrissende duik in het water.
maandag 24/12/2012
Vandaag namen we weer een rustdag (met schoolwerk;-(
dinsdag 25/12/2012
Eindelijk kerstmis. De jongens hebben hier heel hard naar uitgekeken. Vermits de Sint niet komt in Australië heeft de Kerstman hier ook cadeautjes gebracht.
Na ons ontbijt met de kaketoe’s op het terras, hebben we ons rustig bezig gehouden in het huisje. s’Middags zijn we dan begonnen met onze kerstlunch. Om het half uur mochten de jongens een pakje openen.
woensdag 26/12/2012
Vandaag verlaten we alweer ons huisje. Na alles weer in de wagen te puzzelen waren we weer tegen elf uur op de baan. Tot op het moment van vertrek hadden we eigenlijk nog geen idee waar naartoe. Dan maar in het wilde weg besloten om langs de Jenolan Caves te rijden. Gps ingesteld op korste weg en we kwamen natuurlijk weer langs wegen die je anders niet zou nemen. We reden zo de heuvels naar beneden en in het dal was het weer totaal andere natuur.
We bleven rijden en kwamen aan een weg die niet geschikt was voor caravans. Inderdaad, de weg werd zo smal en ging zo fel bergaf dat we soms moesten stoppen aan de kant om een tegenligger die naar boven reed door te laten.We kwamen uiteindelijk aan een grot waar we moesten door rijden. We reden hier rustig door en zagen veel mensen staan. Dit was voor ons een beetje raar en uiteindelijk aan het einde van die tunnel zagen we een drukte van volk en parkings vol auto’s, blijkbaar komen de meeste mensen langs de andere zijde van de grotten naar beneden.
We parkeerden ons op de parking en naast ons stond nog een gezin te picknicken. Blijkbaar ook Belgen die hier 3 maanden geleden zijn komen wonen. Na wat babbelen blijkt de man nog een ex-collega te zijn van Lieve haar neef. Wat is dit toch een toevalligheid. We wisselden onze telefoonnummers uit en vertrokken weer. We hadden in een NP willen slapen maar het weer zat niet mee, het was koud en het regende. We reden toch het park in om naar de lookout te gaan maar na 27 km waren we er en alles was bewolkt. Dus weer maar rijden. We keken in onze atlas er reden naar Buraga Dam. Hier hadden we vorige keer ook gestaan en vonden het toen een leuke plaats. We reden weer met de gps over zandwegen door een gigantisch groot bos waar precies geen einde aan leek te komen (en waar geen levende ziel te bespeuren was). Toch goed en wel aangekomen en een mooi plaatsje gezocht voor onze tent.
donderdag 27/12/2012
Vandaag namen we een rustdag en bleven we aan het stuwmeer. De jongens hadden hier plaats om rond te lopen en konden lawaai maken. We hadden ook een langzaam leeglopende band die we moesten vervangen.
Vandaag was het enorm warm en het was zoeken waar je ging zitten om toch een beetje schaduw te hebben.
vrijdag 28/12/2012
We verlieten het rustige Buraga dam en volgden onze gps maar blijkbaar waren we weer vergeten om de route te wijzigen van kortste naar snelste. We reden een groot bos in door de heuvels. Na zo’n 60 km rondjes rijden(erwaren ook wegen afgesloten) kwamen we langs smalle steile wegen weer op de zelfde baan. We volgde de weg en kwamen aan een doodlopende zandweg. Hier toch maar even de weg gevraagd en gps veranderd van instelling. Uiteindelijk na anderhalf uur zaten we dan op een asfalt baan. We rijden richting sydney. We kwamen veel hoogteverschillen tegen, naar beneden en weer klimmen met onze wagen. Het naar beneden rijden was geen probleem maar de klim werd steeds moeilijker . Tegen zo’n 40km/h reden we langzaam de heuvels op. We hielden halt aan Jervis Bay om al eens te gaan verkennen hoe de stranden hier zijn om na Nieuwjaar misschien weer terug te komen. Blijkbaar worden de kampplaatsen voor de feestdagen in augustus al verloot dus we hadden niet veel kans op nog een plaatsje.
De stranden waren gekeurd maar het was al laat geworden en we moesten nog een kampplaats zoeken. In de buurt van Berry was er eentje volgend onze roadatlas, dus wij ernaar toe. De eerste kamplaats was ontzettend druk dus reden we verder. In berry zelf was een campground (gratis) maar gesloten. Het was ondertussen al donker . Dirk stopte aan een lokaal politiekantoor om de weg te vragen naar een alternatieve campspot. De agent wilde het uitleggen maar het was een beetje moeilijk dus hij nam de sleutels en reed ons voor naar een kampplaats. Na zo’n 15 minuten rijden kwamen aan in 7 Mile beach. Hij zei ons dat we hier konden slapen maar geen tent opzetten. Geen probleem drie jongens in de auto en 3 boven in de tent.