Reisverhaal «Perth en the Pinnacles van 19 tem 22/11/12»

Grote reis 2012-2013 | Australië | 1 Reacties 01 December 2012 - Laatste Aanpassing 01 December 2012

Maandag 19/11/2012

Het was half twee ‘s nachts toen we landden in Perth. Met veel moeite konden we Artuur en Dietze wakker krijgen, de twee oudsten hadden nog niets geslapen. Al onze bagage bijeen gevonden (ook de tent!) en zonder problemen door de security en quarantaine dienst. Het was uiteindelijk toch bijna half drie toen we in onze kamer konden in het Billabong Backpackers resort. Toch een paar uurtjes geslapen om dan om negen uur (gratis) te gaan ontbijten beneden in de gezamelijke keuken. Keuze uit drie soorten cornflakes  of toast met confituur. Nog even te voet de stad gaan verkennen en voor de internet verbinding gaan zorgen. Gelukkig konden we de aircard van vorig jaar weer gebruiken, enkel een nieuwe simkaart erin en we zijn weer online…

Vanaf 14u  konden we onze jeep gaan halen. Met een taxi (terugbetaald door verhuurbedrijf) de auto gaan afhalen. Geen lange rondleiding deze keer want alles zat nog vers in het geheugen. We konden buiten het kampeermateriaal nog dikke slaapzakken en badhanddoeken meekrijgen van TCC. Dan hoeven we dat niet meer te kopen. Gps installeren en we vinden onze weg weer terug in Perth. Eerste stop aan de supermarkt om eten in te kopen voor de volgende dagen. Wat ons opvalt is dat vooral verse voeding en broodbeleg hier veel duurder is dan thuis maar diepvriesgroenten of blikvoeding is dan wel te betalen. Dat zullen we dus iets vaker eten deze reis… Met onze Landcruiser dan terug naar Billabong om ons potje te koken en morgen te vertrekken.

Dinsdag 20/11/2012

Na ons ontbijt laden we onze jeep vol en verlaten we Billabong. We vertrekken richting Pinnacles maar eerste nog eens stoppen bij Bunnings om nog wat extra kampeergerief te kopen. Luchtmatrassen, plastiek bakken om alles netjes gesorteerd te krijgen en  afdekzeil en spanriemen om tent, tafels en stoelen op het dak te binden. Voor we echt vertrekken hebben we op de parking de volledige auto leeggemaakt en alles opnieuw ingeladen. Eten in plastiek bakken en de kledij uit de koffer in de laden . Natuurlijk nog het nodige water gekocht wat toch ook weer veel plaats inneemt.

Ondertussen was het namiddag en reden we nog een 70 km. ten noorden van Perth tot aan een kampeerplek naast de baan. Er was een toilet en er stonden picnicktafels met Bbq en was volledig  gratis. Dan voor het eerst onze tent opzetten… Gelukkig waren er niet te veel toeschouwers en het lukte nog vrij snel. Het werd toch al snel 19u en het wordt hier snel donker (en kouder). Dan pas de aardappelen op het vuur maar het duurde erg lang voor ze klaar waren. Volgende keer misschien eerst het eten opzetten en dan pas de tent opbouwen?

Woensdag 21/11/2012

Vanmorgend werden we gewekt door wegenwerkers.  Ze gingen de kampplaats herinrichten en we moesten snel inpakken om uit het stof te zijn. Dan maar verder gereden en dan aan de zee op een picknickplaats gaan ontbijten. Nog een uurtje rijden tot aan de Pinnacles. In het Nambung National Park staan deze kalkstenen pilaren die tot 3 meter hoog zijn. Ze zijn onder de grond ontstaan en later als een terracotta leger uitgegraven uit het zand door de constante zuidwestenwind. Er loopt een weg van drie km waarlangs je regelmatig kan stoppen om eens uit te stappen en foto’s te maken.

Nadien verder gereden op zoek naar onze volgende kampplaats. Het werd het Waddi Farm “resort” Na zo’n 16km zandweg kwamen we aan een verlaten kampplaats. Er brandde toch licht binnen en gingen maar eens informeren.  Ja, de camping was nog open maar de sanitaire blok was buiten dienst , we konden ons wel gaan douchen in een cabin. We waren mooi op tijd en konden alles rustig opstellen. We hadden een mooi plekje in de schaduw en alles mooi uit gezet. De jongens konden rustig hun schoolwerk maken.Toen begon het  een beetje te waaien. Na het schoolwerk begon het harder te waaien en kregen we regenen. De jongens zaten in de auto een film te kijken en wij probeerde onze tent aan de grond te houden. Ondertussen kregen we nog meer wind samen met donder en bliksem. Met man en macht mee aan te tent getrokken om ze toch maar ter plaatse te houden maar het werd ons veel te hevig en riepen de twee oudste jongens om het nodige uit de tent te redden en dit in de sanitaire blok te zetten. In de hevige wind onze tent toch kunnen verplaatsen naar de sanitaire blok en binnen getrokken. Man Man. Als het hier begint te waaien kan je beter voorzien zijn. Onze 2seconds tent van Decathlon is dan wel snel op te zetten, ze is duidelijk niet bestand tegen wind. Iedereen werd verzameld in de sanitaire blok want drie van de vier kinderen waren ondertussen in paniek. Alleen Barend vond niets leuker dan buiten in de hevige wind te gaan staan.

Na de regen en stormwind toch maar gaan vragen of er soms een cabin vrij was (natuurlijk want buiten wijzelf was er nog maar één ander koppel toegekomen). Voor 40 dollar meer konden we in een cabin met een dubbelbed en een stapelbed. Nu was ook de electriciteit uitgevallen dat maakte alles nog spookachtiger. Met de inverter in de auto konden we toch een looplamp laten branden binnen. Potje gekookt, gegeten en geprobeerd om te slapen, de schrik zat er nog goed in. s’Nachts heeft het nog fel gewaaid en werden we wakker van de vliegendeur die steeds klapperde tegen de deur (en was niet vast te maken).

Donderdag 22/11/2012

Na een  onrustige nacht  alles laten drogen en de afwas gedaan. Allees weer in de auto gepuzzeld en weer naar Perth. We moesten terug naar ons verhuurbedrijf want onze frigo werkte niet, de temperatuur binnenin gaf  zo’n 25 graden aan waardoor bederfbare voeding niet lang bruikbaar is natuurlijk. Met deze temperaturen heb je een frigo meer dan nodig. Ze deden er niet moeilijk over en plaatste direkt een andere frigo in de auto. Dan tijdens het spitsuur door Perth richting Dunsborough.

Het werd al laat om nog door te rijden naar Dunsborough en we besloten om een kampplaats te zoeken in de buurt. We vonden een gratis kampeerplaats in onze Camps6 boek en gaven de coördinaten in in onze gps en werden langs een bijna eindeloos smal bosweggetje gestuurd naar een zeer verlaten bush kampplaats, maar met toilet. Het werd al snel donker dus vlug tent opgeslagen en eten gemaakt.