Reisverhaal «The Great Ocean Road van 29/04/11 tem 04/05/11 »

Grote reis 2010-2011 | Australië | 0 Reacties 15 Mei 2011 - Laatste Aanpassing 15 Mei 2011

Vrijdag,29/04/2011

Vandaag zijn we eerst gaan winkelen in Lorne (eten kopen) . We volgden de Great Ocean Road en stopten regelmatig aan een lookout. De Golven van de oceaan zijn hier enorm en slagen soms met veel geweld stuk op de rotsen. Wel vaak gevaarlijk om te zwemmen of te surfen, maar daar is het ons nu toch te koud voor.

In Otway reden we in de richting van een vuurtoren. De inkom van de vuurtoren vonden we te duur dus reden we dezelfde weg weer terug. Onderweg zag Lieve een Koala in een boom zitten. Dus wij stoppen en kijken naar de Koala. Na even rond te kijken merkten we er nog verschillende op. Het leek wel een familie die daar in de bomen zat. Onze eerst keer dat we koala’s in het wild konden bewonderen.

We gingen vandaag op tijd stoppen op een kamplaats om eens rustig te kunnen uitpakken. We stopten op een plaats aan een rivier, ver afgelegen van de grote baan in het Otway national park . Hier en daar stonden nog mensen maar het was er rustig en midden in de prachtige natuur, dat heb je wel met die gratis overnachtingsplaatsen, je komt op de mooiste plekjes, vaak in een nationaal park en je mag er nog kampvuur maken ook! Dat bevalt ons zeer zeker.

Zaterdag,30/04/2011

We zouden twee nachten op dezelfde plaats blijven staan dus een rustdag vandaag. Van onze buurman mochten de jongens een vislijn lenen om wat te gaan vissen op de brug.(zonder resultaat) Ik vroeg of we geen vergunning nodig hadden maar hij lachte ermee. Hij zei me” Als je een ranger tegenkomt zeg dan dat je een toerist bent en dat je het niet verstaat en de kans is toch klein dat je hem ziet want er is maar één ranger voor 500km².” Stel je voor.

Zondag,01/05/2011

Vandaag  werden we vroeg wakker. Het was aan het regenen en we gingen vertrekken. Alles vlug ingeladen ,de natte tent als laatste ingepakt en op de wagen gebonden. We namen afscheid van onze buren en reden door. Wat een pech dat het zo’n slecht weer is, we zouden vandaag het mooiste stuk rijden van de Great Ocean Road en de 12 apostelen zien.(zijn er eigenlijk nog maar zes). Onderweg stopten we toch nog regelmatig om foto’s te maken. Aan het visitorcenter van de 12 apostelen toch maar de regen getrotseerd en gaan kijken (als je hier dan toch bent)

In de verte begon het uiteindelijk op te klaren en zo konden we de andere bezienswaardigheden toch nog droog bezoeken. We stopten nog aan de Gibson steps, de Loch Ard Gorge, de Arch en de London bridge.

We geraakten vandaag tot in Portland waar we een cabine huurden voor twee dagen. Zo kon alles eens opdrogen en konden we ook nog eens warm en zacht slapen.

Maandag,02/05/2011

Vanuit Portland hebben we een kleine trip gemaakt naar een zeehonden kolonie. Het was wel een flinke wandeling met een stevige klim langs de kustlijn om de kolonie te kunnen zien. In de oceaan zagen we de zeehonden spelen in het water en zonnebaden op de rotsen.

We zijn ook nog verder gereden om naar ‘blowholes’ te gaan zien. We dachten dat dit gaten waren waar het zeewater in omhoog spoot maar dit was het niet. Het was een plaats waar het zeewater tegen de rotsen slaat en terug spoelt en zo een spel maakt met de golven. Het water gaat alle richtingen uit en word soms omhoog geblazen door de lucht die erin gevangen wordt.

Hier in de buurt was ook nog een whale watching point. In de buurt? We zagen een wegwijzer staan en het was nog zo’n 12 kilometer rijden. Om de walvissen te zien waren we nog iets te vroeg. Normaal komen de walvissen naar hier als het nog kouder is (vanaf juni).

‘s Avonds weer rustig in ons huisje tv gekeken en lekker gekookt.

Dinsdag,03/05/2011

Vanuit Portland vertrokken we naar het noorden. We verlieten de oceaan en reden het binnenland in. Onderweg reden we door de Grampians. Dit Nationaal Park had 180 aardverschuivingen te verwerken gekregen tijdens stormen in januari (regenseizoen). Veel wegen waren daarom volledig gesloten maar gelukkig waren een paar lookout plaatsen sinds zaterdag weer open. We moesten wel 60 kilometer omrijden om 17 kilometer van het informatiecenter naar de lookout te gaan. Onderweg over de zandweg zagen we dikwijls kangeroe’s over de weg springen. Boven in de heuvels van de Grampians ligt een heel groot meer, mooi om te zien.

Vanhier reden we weer verder naar Dimboola. Hier was weer een gratis kampeerplaats in het Little desert national park. Het werd al donker voor we er waren. Onze gps gaf aan dat we een zandweg moesten nemen. Geen probleem met een 4x4. Na een paar kilometer was de weg versperd door een grote boom en konden we niet verder. Dan maar terug gedraaid en een andere plaats in het park opgezocht waar we wel moesten betalen. Na een paar kilometer zandweg kwamen we op een plaats waar nog twee caravans stonden. Hier vlug onze tenten opgetrokken , gekookt,  en gegeten bij een kampvuur.

Woensdag,04/05/2011

's Morgens konden we zien waar we beland waren.De kangeroe’s kwamen tot aan de kampplaats. Na een praatje met onze Australische buren kwamen we te weten dat we een envelope moesten nemen met een soort permit, dat moesten invullen, onze centen (14 aud) erin steken en in de auto leggen ipv. al in de brievenbus te steken. Mocht de ranger langskomen dan konden we zeggen dat het geld klaar lag maar dat we vergeten waren van het in de bus te steken. Als er geen ranger kwam konden we het geld gewoon weer meenemen. Dat is handig.

Na ons ontbijt weer ingepakt en vertrokken met onze centen. Geen ranger gezien.

We reden vandaag tot in Mildura. Onderweg zagen we de grote velden die bewerkt worden door enorme tractors. Het zaad word met grote trucks tot aan de velden gebracht.

Hier in Australië is alles groot. We kwamen nog langs de baan Big Lizzy tegen. Dit was een van de eerste voertuigen die hier gebruikt werd in 1914. Het had een kruipsnelheid maar was dan ook gigantisch groot en had een soort van rupsbanden.

Rond vier uur vonden we een kampplaats langs de Murray rivier. De weg ernaartoe was het laatste deel afgesloten doordat de weg slecht berijdbaar was na de recente overstromingen. De rivier heeft hier dan ook erg hoog gestaan en de grond was er nog erg drassig (slijk aan de schoenen). Jammer genoeg waren de wc’s hier buiten gebruik omwille van de overstromingen. Dan maar met de schop het bos in…