Reisverhaal «Van West naar Zuid (Nullarbor)»
Grote reis 2012-2013
|
Australië
|
0 Reacties
14 Januari 2013
-
Laatste Aanpassing 14 Januari 2013
Woensdag 05/12/2012
We vertrekken weer . We plannen om via de Balladonia road te rijden naar de Eyre Highway, een binnenweg (zandweg) van 171km. Deze weg was enkele dagen geleden nog gesloten door de regen .Sinds maandag was hij weer geopend. De eerste kilometers vallen nog mee. Hij was verhard zoals we al gewoon waren, met rode steentjes. Maar van rode steentjes ging het over naar wit zand. Onze jeep die vol geladen zat kreeg het moeilijk in het zand en we reden er traag door. Er kwamen ook nog plassen waar we door moesten. De plassen werden groter en dieper en er stonden geen bomen langs de weg om ons er eventueel uit te winchen. We hebben geen satelliettelefoon bij dus de kans was groot dat als we vast kwamen te zitten dit wel eens voor meerdere dagen kon zijn omdat er zeer weinig mensen gebruik maken van deze weg.
We besloten om na 9 km. terug te rijden naar de grote zandweg en dan maar een gravelroad iets terug te nemen, de Parmango Road. Deze weg is breder en verhard met de gekende rode steentjes. We hebben 188km. Unsealed road voor de boeg. Tegen een goede snelheid (tussen de 80 en de 90 km/h) voelen we de kleine putjes niet . We komen op deze afstand maar één huis tegen. Dit was dan nog een oud huis dat gerestaureerd was om te laten zien hoe eenvoudig de pioniers hier vroeger woonden. Tegen het einde kwamen we nog twee poorten tegen die volledig vol hingen met slippers, slipjes, onderbroeken, petten,… Wel een gek zicht. Wij lieten onze namen achter op een bord. Eindelijk kwamen we weer op een asfalt weg. We reden nog een heel eind (ongeveer450km.) Het eerste deel van de asfalt weg was de langste rechte asfaltweg van Australië. We kregen 145km rechte baan voor ons. Tegen valavond hielden we halt aan een kampplaats langs de weg. Het enige dat je op dit deel van de Eyre Highway tegenkomt zijn een paar tankstations.
Donderdag 06/12/2012
s'Morgens vertrekken de mensen hier al vroeg. Wij volgen iets later. Regelmatig rijden de Roadtrains voorbij de parkeerplaats. We rijden weer de saaie weg op en net iets voor Eucla steek ik als gewoonlijk mijn hand op naar de voorbijrijdende wagens. Plots zie ik in de spiegel een auto met knipperlichten en ook een rode en blauw licht. Oei, de politie op deze verlaten weg. Blijkbaar waren ze ons tegemoet gereden en hadden ze gezien dat Lieve de veiligheids gordel onder haar arm had. We kregen hiervoor een opmerking en ik mocht blazen (de 2de maal in Australië, dat is al meer dan thuis). Alles was in orde en we mochten weer verder rijden.
Voorbij Eucla kwamen we de Quarantine checkpoint tegen. We hadden ons voorbereid en al onze verse groenten en fruit opgegeten.
Na net geen 600km gereden te hebben kwamen we aan in Penong. Hier gingen we richting kust naar een camping. Op Cactus Beach vonden we een leuk plekje. Het zijn gezellige tentsites met een toilet en lavabo. In het midden van de site staat een douche in de open lucht gemetst met rots blokken. Er hangt een relaxte sfeer. Met zonsondergang trekt iedereen naar het strand met een glaasje wijn en een hapje. Wij doen graag mee.
Door de hoge golven is het hier een paradijs voor surfers.
Vrijdag 07/12/2012
Het was een verschrikkelijk warme nacht. We stonden hier in de duinen en er was dus niets van schaduw. Omdat het vandaag nog warmer ging worden besloten we om hier te vertrekken. Het was 9.00h. en het was al verschrikkelijk warm. Amai Zuid-Australië!
Hier in het dorp nog even de twee brandstoftanks volgetankt en “we are back on track”. We naderen Ceduna. Hier was weer een quarantaine checkpoint. Even de frigo openmaken en ze zagen dat we geen verse groenten of fruit meehadden. Dan verdergereden richting Port Augusta. Onderweg zagen we meer wolken samentrekken boven land. Van de mooie witte wolken kwamen hier en daar donkere wolken tot stand. Na de middag zagen we in de verte de regen uit de lucht vallen. Hier is weer de ruimte om in de verte de regen te zien vallen terwijl je nog in de zon staat.
Tegen 17.20h kwamen we aan in Port Augusta en reden naar de camping waar we vorig jaar ook waren. We stonden hier voor een gesloten deur terwijl ze open waren tot 19.00 h. We belden aan en zonder probleem konden we hier een goedkope cabin huren. Ze waren gesloten omdat we ons uurwerken niet hadden verzet naar de Zuid-Australische tijd. We moeten er weer twee uur bij tellen.
Eindelijk kunnen we weer in een bed slapen.
De dame van de receptie wist ons te vertellen dat er vanavond een feest is in de stad met draaimolens en vuurwerk. Wij vlug de wagen uitgeladen en weer vertrokken naar de stad. Hier stonden een paar kermis attracties en in het midden van het plein zat de kerstman. Alles was gratis ,dus overal waren er wachtrijen omdat alle kinderen zoveel mogelijk op de attracties wilden zitten. De jongens hebben zich hier goed geammuseerd en als afsluiter werden we getrakteerd met een mooi vuurwerk langs de waterkant.
Zaterdag 08/12/2012
Vandaag bleven we in Port Augusta. Na onze lange doorsteek nemen we even tijd om weer op adem te komen en onze benen te kunnen bewegen. De jongens genoten van het zwembad en we konden weer wat schoolwerk bijwerken en onze was doen.
Zondag 09/12/2012
Ook nog de dag doorgebracht in Port Augusta.