Reisverhaal «Cambodja deel 1: Phnom Penh van 06/11 tot 09/11»

Grote reis 2010-2011 | Cambodja | 0 Reacties 27 November 2010 - Laatste Aanpassing 06 December 2010

Zaterdag,06/11/2010      30°      

Reisdag :Bangkok naar Phnom-Penh

Na het ontbijt is Dirk met de 3 oudste kinderen naar het zwembad getrokken zodat ik met Dietze alles terug kon inpakken. Om 12.00u vertrokken we met een minibus naar de luchthaven. Hier moesten we niet zolang wachten tot we mochten inschepen. Prima vlucht met Air asia  . We moesten tijdens de vlucht 3 formulieren invullen per persoon ( 18 in ons geval) dus al schrijvend opgestegen en geland en nog moeten haasten ook (1 uur vliegen). Volgende keer zullen we maar 2 stylo’s bij de hand houden…

Als laatste uitgestapt en aangeschoven voor ons toeristenvisum dat 20$ per volwassene kost en 1 maand geldig is ( 5$ per kind aan een andere balie, kinderen hoeven eigenlijk niet te betalen dus alles gaat nogal geheimzinnig). Er zaten zo’n 14 personen achter de balie die allemaal je paspoort eens vasthouden en iets noteren ( vraag me niet wat) en de laatste houdt tenslotte je paspoort in de lucht en als je jezelf herkent kan je de 20 $ betalen en krijg je je paspoort terug. Niemand waagt zich er blijkbaar aan om die vreemde westerse namen uit te spreken.

Eigenlijk is de nationale munt van Cambodja de riel: 4000 riel= 1$ maar in de praktijk wordt er veel vaker met de Amerikaanse dollar betaald. Soms krijg je als wisselgeld riels terug en je kan ook een deel in $ betalen en de rest bijpassen met riels.( wat het omrekenen naar de euro niet altijd gemakkelijk maakt…)

De chauffeur van hotel l’imprevu stond ons al op te wachten en bracht ons in een minibus tot daar. Er was veel verkeer in Phnom-Penh en in het midden van een druk kruispunt vielen we nog in panne. Geen nood, de oorzaak was snel op gelost. Het busje had geen stroom meer dus werd er even aan de batterijkabels gewrongen en… opgelost! Het was volledig donker toen we aankwamen in het hotel. We werden naar twee bungalows gebracht alhoewel er via mail was afgesproken dat we een familyroom konden krijgen. Het bleek dat deze nog bezet was tot morgen. Geen probleem:”same price”. Er werd nog een bedje bijgezet en Artuur sliep in het kinderbedje. Hier als avondeten pizza gegeten en croque monsieur. Heerlijk! Wel redelijk duur naar cambodiaanse normen (5$ voor een pizza).

Onze eerste indruk van Cambodja: Veel verkeer vooral brommertjes en ook veel fietsers. De tuktuks zijn leuk om te zien, helemaal anders dan in Thailand. Slechte ,niet overal verharde wegen, veel stof dus! Kip en varken worden langs de kant van de weg gebraden boven een soort ton. Wie wil kan een stuk varken kopen per kilo ( wordt terplaatse uitgesneden) vriendelijke mensen maar hebben toch eerder een afwachtende houding . Bakkers met brood en taart mmmm. Veel feestzaaltjes waar roze en paarse lichten branden en meisjes die aan de ingang op 2 rijen stoeltjes zitten te wachten?(blijkt dat dit beergirls zijn die ervoor moeten zorgen dat je glas altijd vol blijft). Met z’n vieren op een brommer…..

Zondag,07/11/2010                         31°C

Vandaag een rustige dag . We besloten om ter plaatse te blijven aan het zwembad en wat huiswerk te maken. Om 10.00u konden we dan verhuizen naar de familyroom (tweepersoonsbed en 3 enkele bedden)rond 15.00u begon het plots te regenen, onze eerste regenbui. Het water viel met bakken uit de lucht dus we vluchtten naar onze kamer. De stroom viel tweemaal uit en de straat stond vliegensvlug onder water. Ook dit is Cambodja ! maar zo kan het stof even wegspoelen. Gisteren was het Eward zijn 8ste verjaardag maar door de vlucht naar Cambodja vonden we geen tijd om nog iets te organiseren. Gisterenavond hier gevraagd of het mogelijk was om een taart te bestellen voor vandaag. Geen probleem . De Franse eigenaar zou voor een chocoladetaart zorgen en zo gezegd zo gedaan, na het avondmaal werd de taart opgediend met 8 kaarsjes en al! .Het personeel en de andere aanwezige gasten zongen “happy birthday” en Eward mocht de taart aansnijden. Glunderen dat hij deed!  We kregen er enkele piepschuimen bordjes en plastieken lepeltjes bij. Doordat de taart te groot was voor ons zessen hebben we ze verdeeld  en uitgedeeld aan personeel , eigenaar en gasten (3). Iedereen was tevreden en het personeel uiterst dankbaar. En het beste van al ? Nadat we onze drank al”van het huis “ kregen, hebben we ook de taart cadeau gekregen omdat we niet meteen in de familyroom konden.

Maandag,08/11/2010                     

Na ons ontbijt gaan informeren voor een tuk-tuk richting centrum .Het meisje in het restaurant zei me dat ze een tuk-tuk zou bestellen, kostprijs: 7$ “one way”. Na 10 min. stond een tuk-tuk klaar aan onze deur. Het was een brommer met een soort van koets erachter waar we (in ons geval) met z’n zessen in pasten. Na een kort overleg bracht hij ons naar het koninklijk paleis, het Tuol Sleng museum en naar de Russische markt voor 15$ heen en terug. In het koninklijk paleis hadden we 1 uur de tijd om rond te kijken (sluit om 11 uur).Het is mooi maar niets vergeleken met het koninklijk paleis in Bangkok. Bij de uitgang staan verschillende tuk-tuk chauffeurs te vragen of ze voor je mogen rijden. Dan is het toch gemakkelijk als je al iemand hebt die je opwacht. In S21 (Tuol Sleng) de gevangenis van de Rode Khmer luisterden de jongens aandachtig toen we uitleg gaven. Ze werden ook erg stil bij het zien van de foto’s van mensen die hier omgebracht werden. Op de Russische markt keken we nogal op van wat ze hier allemaal verkopen. Van kip tot varken, levende krabben en kreeften, groenten, fruit, brommeronderdelen, souvenirs, kleding, … echt alles vind je hier. De moeite om te zien , te ruiken en te voelen. Hier hebben we een andere reiskoffer gekocht zodat we de twee kleinsten hun rugzakjes en nog twee kleine tassen in een grotere kunnen steken. Weeral 3 stuks bagage minder om in het oog te houden (balans tot nu toe: 4 reistassen en 4 dagrugzakken) Hierna terug naar hotel om wat te zwemmen. Vandaag hebben de kinderen hun klasgenoten voor het eerst kunnen zien en horen via Skype. Het was 9.30u. op school maar voor ons was het al 15.30u, wij hadden er al een drukke dag opzitten.

Dinsdag, 09/11/2010

Om 8.30 waren we al onderweg met mister Bora (onze tuk-tuk chauffeur) naar “The Killing Fields” Hier werden we weeral stil bij het zien van al die massagraven. Op verschillende plaatsen komen nog steeds kledingstukken naar boven. Op andere plaatsen spoelt de regen nog tanden en beenderen bloot omdat een groot aantal graven nog altijd niet opgeruimd zijn. 

Van hieruit reden we dwars door Phnom-Penh naar het kantoor van de busmaatschappij. Hier hebben we 6 tickets naar Battambang gekocht kostprijs: 5$ per persoon voor 5 uur busplezier. Hierna zijn we naar het nationaal museum gereden wat niet erg interessant was voor de kinderen. We zijn dan ons middagmaal gaan eten in een Friends restaurant wat heel lekker en goedkoop was. Dit is één van de restaurants waar straatkinderen worden opgeleid tot kok of zaalpersoneel. Na het eten weer richting hotel wat toch altijd  een interessante rit is van 7 km. We zitten nog steeds verbaasd te kijken naar wat ze allemaal kunnen vervoeren op hun brommertjes. Levende varkens, eieren, dozen, buizen, gasflessen, rollen stof tot zelfs een matras (niet opgerold).