Reisverhaal «Luang Prabang van 22/12/10 tem 28/12/10»

Grote reis 2010-2011 | Laos | 4 Reacties 08 Januari 2011 - Laatste Aanpassing 09 Februari 2011

 

Woensdag,22/12/2010

Na een nacht rijden kwamen we aan om 6.00u . Doordat de bus tijdens de nacht al enkele malen gestopt was en omdat het nog zo vroeg was bleef iedereen rustig zitten. De chauffeur moest lachen omdat er niemand wou uitstappen. 

  

Hier stonden we dan in de vroege ochtend op het busstation . Dit was de eerste maal dat we niet op voorhand wisten in welk hotel we terecht konden. Dan maar op goed geluk een tuktuk gevraagd om ons naar Villa Aphay te brengen. Hier hadden ze gelukkig 2 kamers vrij (360000 kip. ong.36 euro wat hier vrij duur is). We probeerden nog wat slaap in te halen maar de jongens waren niet meer moe (met een nacht bus spaar je een hotelnacht uit maar echt slapen doe je toch niet).

Dan maar op ontdekking door Luang Prabang. Dit is de derde grootste stad van Laos maar zeker en vast de mooiste. De Unesco heeft de hele stad op de lijst van te beschermen erfgoed geplaatst. Het centrum is inderdaad erg mooi, er zijn bijna geen moderne gebouwen en al helemaal geen hoogbouw. De straten zijn nog rustig met mooie houten huizen en alles ligt op loopafstand.

  

Donderdag,23/12/2010

Na ons ontbijt aan de Mekong werden we aangesproken door een tuktuk chauffeur. Hij deed ons een aanbod om naar de waterval Kuang Si te rijden. Voor 180000 kip konden we meerijden maar we moesten wel nog eerst ons zwemgerief gaan halen. Achterin het bestelwagentje hing een hangmat waar de kinderen om de beurt konden in liggen. Na 45 minuten rijden kwamen we toe aan de ingang van het park. Inkom 2000 kip/volw., kinderen gratis. Na een uurtje stappen langs de vele kleine watervallen en door het woud kwamen we aan een waterval waar we konden zwemmen. 

Het water was wel koud maar heel mooi van kleur (licht blauw). Na eerst wat te wennen aan het koude water konden we in een boom klimmen en slingeren aan een touw tot boven het water. Barend en Eward sprongen keer na keer. Zelfs Artuur heeft het twee keer aangedurfd. Barend sprong zelfs van de waterval.

    

Iedereen heeft zich goed geamuseerd en de jongens waren doodmoe toen we terugreden.                                              

 

Terug in Luang Prabang zijn we samen de Phousi berg opgewandeld om hier naar de zonsondergang te kijken. Heel mooi.                        

 

Vrijdag,24/12/2010

Het is kerstavond en we zijn gaan eten in het “Hive” restaurant. Alles was hier mooi versierd met gerecycleerd materiaal. De kerstboom was gemaakt van plastiek zakjes en over de planten waren witte doeken gelegd zodat het op sneeuw leek. Dit jaar bestond ons feestmaal uit pizza en pannenkoeken, dat is weer eens wat anders.

 

Tijdens het eten konden we naar een modeshow kijken met de klederdracht van een groot aantal etnische groepen in Laos en na de modeshow was er nog een optreden van een hiphop groepje. Dat vonden de jongens geweldig. 

 ‘s Avonds nog op de nachtmarkt wat cadeautjes gekocht voor onder onze papieren kerstboom.

 

Zaterdag,25/12/2010

Vandaag kerstdag en de kinderen mochten de pakjes openmaken. Ze vonden het toch wel jammer dat we nu niet thuis waren voor het Kerstfeest en de familie. Volgend jaar dan maar weer?

Na ons ontbijt en het schoolwerk vertrokken we met een boot naar de Pak Ou grotten. Het was twee uur varen stroomopwaarts en één uur stroomafwaarts.      

  

Onze boot legde aan onderaan de grot en via trappen konden we dan naar boven. Daar is een tempel gemaakt in een grot en er staan wel 1000 Boeddha beeldjes. Er was hogerop nog een tweede grot waar je wel een zaklamp nodig had om binnen te gaan. 

 

De bootrit heen en terug over de Mekong was zeer mooi met enkele prachtige tafereeltjes.

 

Morgen gaan we een olifant wassen.

 

Zondag,26/12/2010

Weeral ontbijt met schoolwerk. Na ons ontbijt zagen we een bord staan met een promotie voor een busrit naar Vientiane (onze volgende stop) met Stray travel, een Nieuw-Zeelandse maatschappij. Voor 120$ konden we met ons zessen naar Vientiane in twee dagen.

Om 13.00h werden we naar een olifantenkamp gebracht. Eerst hadden we een tocht op de rug van een olifant (weeral).

 

We reden door de jungle en na een uurtje konden we onze zwembroek aantrekken en met onze olifant naar de Mekong gaan. Hier konden we spelen met de olifant! We gingen erop staan, op liggen, op zitten, eraf springen en rodeo rijden.

 

Wat was dit een bijzondere ervaring, dat kunnen we thuis niet doen. Voor Barend kon het niet lang genoeg duren.

 

Maandag,27/12/2010

Om 5.30 am ging onze wekker en om 6.00 uur waren we al op stap om naar de bedelronde van de monniken te gaan kijken. Dietze wou maar niet wakker worden dus hebben we hem maar meegenomen met zijn pyama nog aan. Een trui erover en niemand die het ziet.

 

Elke morgen bij zonsopgang stappen tientallen blootvoetse monniken door de straten van de stad om hun dagelijkse voedsel bij elkaar te bedelen. Met hun oranje gewaad en een grote schaal aan hun schouderriem.

We spraken voordien met een Duitse dame die al vaak met deze monniken had gesproken en zij vertelde ons dat deze eeuwenoude traditie stilaan veranderd in een puur toeristisch gebeuren. Zo vertrekken de meeste monniken pas als het reeds licht is omdat de toeristen anders geen foto’s kunnen maken. Ook wordt er steeds sticky rice uitgedeeld terwijl er eigenlijk meer behoefte is aan zeep, warme kledij en scheergerij. Ze raadde ons aan om, indien we zelf wat wilden geven, zeker ook de laatsten niet te vergeten. Dit zijn ook heel vaak de jonge kinderen.

We keken ernaar met gemengde gevoelens. Wij kochten uiteindelijk zakjes zeep om uit te delen en lieten de eerste tientallen passeren. Zo konden we inderdaad duidelijk zien dat de mensen (voornamelijk toeristen) de rijst begonnen uitdelen aan de eerste monniken en als hun potje leeg was vertrokken ze waardoor er voor de laatste niets meer over was.  

Tijdens de bedelronde liepen er straatkinderen naast de monniken met plastiekzakken en dozen om het teveel aan rijst op te vangen. De monniken krijgen zoveel rijst zodat ze regelmatig rijst moeten weggooien.

         

 

Na de bedelronde zijn we nog wat blijven rondhangen en toen alle toeristen verdwenen zagen we hoe de straatkinderen de rijst opaten en een deel van de rijst konden voort verkopen (deze kinderen leren snel handel drijven).

Voor de rest van de dag hadden we fietsen gehuurd om eens de andere kant van de stad te verkennen. Toen we aan een overdekte markt stopten was er juist brand uitgebroken in een van de kraampjes. We zagen hoe de handelaars hun koopwaar in veiligheid brachten. Vanalles werd naar buiten gedragen, tot zelfs de toonbanken toe. Na enige tijd kwam dan toch de brandweer en het vuur was snel geblust . Al bij al bleef iedereen vrij rustig.

 

Nog een leuk strandje gevonden in de buurt waar de kinderen naar hartelust konden spelen.