Reisverhaal «Vientiane, Laos»

Grote reis 2012-2013 | Laos | 0 Reacties 23 Februari 2013 - Laatste Aanpassing 23 Februari 2013

Zondag 20/01/2013

Na een goede nacht op de trein geslapen te hebben waren we nog steeds aan het rijden. Dietze stelde de vraag of de chauffeur niet moest slapen. Als wij dat moeten moet hij dat toch ook?

Normaal moesten we rond half negen toekomen in Nong Khai maar ja, normaal. Het werd al tien uur, elf uur en we waren er nog niet. Onderweg reden we soms heel traag omdat ze treinsporen aan het vernieuwen waren (Wordt over een lange afstand gerenoveerd ). Uiteindelijk kwamen we aan na rond half één, met vier uren vertraging dus. We namen een tuktuk naar de grens en begonnen aan de papierwinkel, dit gaat hier als volgt: eerst een stempel halen om Thailand te verlaten, dan met de bus over de vriendschapsbrug en dan aan de grens met Laos twee papieren invullen pp en pasfoto afgeven voor een visum. We moesten ook betalen voor de visa, in totaal 1 950 000 kip. We hadden nog geen Kip op zak dus aan de atm geld proberen af te halen maar dat lukte niet. Zonder probleem kan je gewoon door wandelen (tot achter de grenspost) naar de eerstvolgende atm.

Aan het loket voor de visa alle papieren afgegeven en dan aan het volgende raampje betalen. Na tien minuten wachten kregen we onze paspoorten terug met de visa erin. Alles bijeen zijn we dan 1uur en 45 minuten bezig geweest .

Met een taxi naar ons hotel, Villa Sisavad. Al snel hadden we een beetje spijt dat we niet terug voor Villa Manoly hadden gekozen want we voelen ons niet erg welkom, de man die ons ontvangt spreekt erg gebrekkig engels en het lijkt veel verder van het centrum waardoor we dit niet vaak te voet zullen kunnen doen. We krijgen twee kamers die ver uit elkaar liggen maar gelukkig is er het zwembad en werkt de Wifi naar behoren.

Bagage binnengezet en weer vertrokken naar het centrum. We hadden afgesproken met Caroline en Dries, een ander rondreizend gezin dat toevallig nog in Vientiane was. De jongens konden dan toch nog even met hun kinderen spelen.

‘s  Avonds nog gaan eten in het centrum en dan gaan slapen.

Maandag 21/01/2013 tem woensdag 23/01/2013

Twee dagen voornamelijk gevuld met schoolwerk, zwemmen in het zwembad van het hotel en spelen met het zoontje van de eigenares. ’s Avonds naar het centrum om iets te eten, te spelen in de speeltuin, over de avondmarkt te slenteren en naar de zonsondergang te kijken over de Mekong.

Donderdag 24/01/2013

Na ons ontbijt direkt vertrokken naar de post. We gingen Dietze zijn project fiche opsturen naar de school. De post lag dicht bij het shoppingcenter van Vientiane dus daar maar eens door gewandeld. Dan staken we de straat over om nog eens langs de markt te gaan. Toen we aan de overdekte versmarkt kwamen kwam de geur ons al bekend voor. We liepen naar achter waar het gedeelte is met de verse voeding en kwamen al direkt bij de verse vissen, kikkers, schildpadden  e.a. Aan de afdeling vers vlees volgde een les anatomie van het  varken,de ingewanden lagen mooi op een schotel gepresenteerd.

Toch besloten de jongens deze keer om vlees te blijven eten en niet om vegetariër te worden zoals bij het vorige bezoek.

Van de markt namen we een tuktuk naar het centrum om op tijd te zijn op onze afspraak, naar het voorbeels van de familie Dingemans gaan we vandaag zijden sjaals verven.

Met een minibusje werden we 7 km buiten de stad naar het Houey Hong Training centre for Women, waar vrouwen worden opgeleid om stof te weven, kleuren en naaien. We kregen eerst een rondleiding en konden dan kiezen welke sjaal we gaan maken. De jongens kozen elk een andere kleur en een verschillend patroon. We werden opgesplitst in groepjes en begonnen de sjaals te plooien en vast te binden. Buiten werden de kleuren ondertussen klaargemaakt. Ze kregen elk een schort aan en rubberen handschoenen. Artuur mocht zijn sjaal in een kookpot leggen met een gele kleur en roeren. De drie anderen moesten eerst hun sjaal in een grote kruik steken en hun sjaal kneden in de blauwe kleurstof..

De kleurstoffen worden allemaal gemaakt van natuurlijke grondstoffen afkomstig uit Laos.

Barend zijn jaal (twee kleuren) moest op het einde nog in de rode kleurstof koken die was gemaakt van insecten en stonk enorm. We wisselden mekaar af om in de warme stank te zitten.

Nadien de sjaal nog even spoelen en ontvouwen, altijd spannend hoe het er zal uitzien..Het resultaat mocht gezien worden en we hadden weer wat geleerd.

Met het busje werden we terug gebracht en dan naar het hotel om te zwemmen.. Deze avond gingen we aan de Nam Phou fontein eten. Rustige plaats maar de porties eten vielen nogal klein uit en daardoor was het uiteindelijk duur.