Reisverhaal «Koh Yum van 25/02/11 tem 28/02/11»

Grote reis 2010-2011 | Thailand | 1 Reacties 13 Maart 2011 - Laatste Aanpassing 13 Maart 2011

Vrijdag, 25/02/11 tem maandag 28/02/11

De boot in Krabi zou pas om half twaalf uitvaren maar volgens het resort moesten we al om half negen vertrekken. We konden onze bagage daar achterlaten dus we pakten het meest noodzakelijke in in twee rugzakjes. Reist wel gemakkelijker. Na een snel ontbijt ( 4 porties cornflakes ) met onze twee rugzakjes langs het strand om een longtailboot aan te houden die ons naar de overkant wou brengen. Om half tien zouden we worden opgehaald aan ‘de toiletten’ aan de overkant. Dus nog een half uurtje wachten (of misschien langer). Maar we hadden geluk, om twintig voor tien stopte er een minibus die duidelijk naar ons op zoek was. In ongeveer drie kwartier ( met de nodige tussenstops om nog andere toeristen op te pikken) reden we naar de pier net buiten Krabi. Hier nog een uurtje moeten wachten en dan een goed uur met de boot. Deze boot naar Koh Lanta stopt twee maal ter hoogte van Koh Yum. Wij moesten er bij de eerste stop af (wordt ook Koh Pu genoemd, noorden van het eiland).

Toen de boot stopte kwamen er een zestal longtailboten aangevaren die allemaal afriepen naar welk resort ze gingen. Even chaos .... Wij stapten over op de boot die ons naar Luboa hut bracht (adresje gekregen van een lieve Duitse vrouw die we ontmoetten op Pangkor). Daar werden we vriendelijk ontvangen door Ann en Nut, de eigenaars. Ze hebben ook een dochtertje van drie dat maar wat graag meehelpt in de keuken, grappig om haar bezig te zien.

We kregen de grootste hut die ze hadden, deze was ook het dichtst bij het strand gelegen. Een dubbel bed beneden en een dubbele matras op de grond boven, net genoeg voor ons zessen. Met ruim terras maar geen airco en geen tv of warm water maar we waren al heel tevreden met de 24/24 u elektriciteit die ze aanboden, zo konden we al eens de ventilator opzetten als het te warm werd of een batterij opladen indien nodig. We kregen er ook enkele huisdieren bij zoals verschillende gecko’s, een lieve poes waar de jongens mee konden ravotten en apen die regelmatig door de spleten van de hut kwamen gluren. En de rust was ook gratis en voor niets, geen auto’s, geen overdaad aan toeristen, zelfs geen weg in de buurt….

We genoten hier van drie dagen lekker nietsdoen in dit verborgen paradijsje. Het eten was er lekker en niet te duur en we konden uren luieren in één van de vele hangmatten terwijl de kinderen zich vermaakten met de kajak of met winkeltje spelen op het strand waar ze dan koraal en allerlei soorten schelpjes verkochten. Ze hadden ook een lege plastiek fles gevonden en een stuk visdraad en daar hebben ze zich uren met geamuseerd. Meer moet dat niet zijn toch? We aten eens een ijsje wat verderop maar voorts hadden we niet de behoefte om het eiland verder te verkennen.

De laatste avond spraken we met een Zwitser die daar logeerde op het moment van de tsunami in 2004 en die nu voor het eerst terug op bezoek kwam. Hij verbleef op dat moment in een hutje dat helemaal werd weggeveegd, hij kon de volgende ochtend zijn ondergoed uit de bomen vissen. En net op die plek stond nu onze hut. Hmmm……, niet echt een geruststellende gedachte……

Maar dat terzijde gelaten hebben we genoten van ons verblijf daar, fijn dat er nog zo’n plekjes bestaan.

De derde dag werden we ’s middags met een longtailboot weer naar de ferry gevaren die ons verder naar Koh Lanta zou brengen. We moesten eerst nog een 15tal minuten wachten op zee, in volle zon en toen de ferry in zicht kwam kwamen weer van alle kanten bootjes aangevaren om passagiers af te zetten of op te halen, toch wel een avontuurlijke bedoening. Maar goed, in ongeveer een uurtje waren we op Koh Lanta en namen we een tuktuk naar Lanta Nice Beach Resort in Khlong Nin met eindelijk nog eens een zwembad voor de kinderen dachten we. De kamers waren oké, het strand ook maar laat het nu net het zwembad zijn dat tegenviel…. Het werd niet goed onderhouden, de schimmel kleefde aan de wand en dreef in vlokken in het water. Na welgeteld zeven minuten in het zwembad hielden we het dan ook voor bekeken en kregen de kinderen van ons uit veiligheid een zwembadverbod voor de volgende drie dagen. Wel jammer dat je door een zwembad de kamers natuurlijk duurder betaald. Gelukkig was de zee dichtbij waarin het heerlijk was om te zwemmen met lekker warm water en vissen die je zag zwemmen rond je benen.