Reisverhaal «Hanoi-Halong Bay van 06/01 tem 12/01/11»

Grote reis 2010-2011 | Vietnam | 1 Reacties 21 Januari 2011 - Laatste Aanpassing 09 Februari 2011

Donderdag,06/01/2011

We zaten nog steeds in de bus. Toen we er al een bergrit hadden opzitten stopte de bus rond 1.30h . aan een wegrestaurant. We waren van links naar rechts geduwd in ons bed door al die bochten, stevig vasthouden dus. Aan het restaurant werd er een hek geplaatst achter de bussen. We hoorden vertellen dat de bus hier bleef staan tot 6.00h. want de grens is toch niet vroeger open. Geen idee waarom de bus dan niet gewoon enkele uren later vertrekt. We probeerden dan toch nog wat te slapen.

 

Rond 6.00h. werd onze bus weer gestart. We reden weer een half uurtje tot aan de grens en hier was het koud en mistig. De grenspost “Nam Phao checkpoint” ligt midden in de heuvels. Iedereen moest uitstappen en binnen aan het loket gaan wachten. Stipt 7.00h. ging het loket open en konden we officieel  Laos verlaten. Hier was het duwen en trekken om eerst aan het loket bediend te zijn. Toen Dirk onze reispassen terughad volgde hij een Koreaans gezin naar de andere checkpoint (Vietnam). Lieve bleef met de kinderen bij de bus wachten. Een kilometer verder gaf Dirk de passen af en hoorde hij dat iedereen erbij moet zijn voordat we een stempel konden krijgen. Dan maar terug lopen om iedereen op te halen en weer door niemandsland naar de checkpoint in de mist en de regen .

Onze bus was ondertussen al over de grens geraakt in Laos. Nu aan de grens van Vietnam moesten we al onze bagage zelf over de grens nemen en door een scanner laten gaan. In de bus mistten we een dagrugzak met de laptop erin. Even paniek dus! Na een beetje zoeken kwam de chauffeur ermee. Hij lag helemaal achteraan in de bus terwijl hij oorspronkelijk onder ons bed lag vooraan.???

Aan de loketten moesten we wachten totdat onze bus gecontroleerd was en over de grens kon. We stonden allemaal te verkleumen van de kou, we waren doorweekt geraakt en door het tekort aan slaap begon vooral Dietze bijna ontroostbaar te huilen. Zijn grens was in ieder geval bereikt ocharme. Hier stonden we dan te wachten, waar de bus stond wisten we niet want door de dichte mist kon je geen hand voor ogen zien. Om 9.00h. kwam er dan toch snel iemand ons halen en konden we als laatste weer instappen. Voor de bagage was geen plaats meer in de koffers dus werden de tassen in het gangpad gezet. Nu maar proberen terug opgewarmd te geraken met onze natte kleren aan. Doordat we zo snel moesten uitstappen in Laos waren we vergeten de kinderen hun nintendo’s weg te steken dus deze lagen nog in de bus tijdens de controle aan de grens. Tja, die waren we waarschijnlijk dus kwijt. Toch maar op en onder de zetels gezocht en toen de chauffeur merkte dat we iets kwijt waren toverde hij uit een verborgen kastje plots onze nintendo’s tevoorschijn.(wat een morgen).

 

Onderweg merkte onze chauffeur dat hij een lekke band had en stopte in een triestig grensdorpje aan een kleine garage. De band werd eraf gehaald en gekleefd, man man, wat een werkwijze. Met een beetje vuur kregen ze de band weer op de velg en na een uurtje waren we weer weg. 

 

 ‘s Middags weer een stop in de buurt van Vinh. Hier konden we eten, heerlijke gebakken rijst met kip. Vooral Dietze werd betast en bekeken, zelfs in het kruis gevoeld of hij wel een jongen was. Welkom in Vietnam!

Hier kochten we nog enkele koeken voor op de bus en werden we natuurlijk beet genomen met het verschil in wisselkoers tussen Kip en Dong. Hier in het restaurant kregen we telefoon van het hotel in Hanoi. Zij wilden weten in welk busstation we toekwamen voor de free pick-up. Vlug mijn telefoon aan een van de begeleiders gegeven van de bus. Alles ging in orde komen….

We reden verder richting Hanoi en de bus geraakte stilaan leeg. Mensen stapten af op de meest vreemde plaatsen waar ze dan met al hun bagage werden opgehaald door bekenden. Op het einde van de rit zaten we nog met 3 Israeli’s en 2 Engelse dames in de bus, blijkbaar de enigen die effectief naar Hanoi moesten.

Rond 20.30h stopten we dan eindelijk op het busstation in Hanoi.  Al onze bagage bijeen gezocht en dan een taxi genomen naar Prince Hanoi Hotel. De begeleider van de bus hielp ons om een taxi te regelen. Er werd een paar keer over en weer gebeld met het hotel omdat de taxi werd betaald door hen. Eindelijk konden we instappen, met z’n zessen en bagage werden we in een zeer kleine taxi gestoken. Op het dak zonder bagagerek moesten nog 3 tassen gebonden worden. Na 20 min. rijden kwamen we om 21.00u eindelijk aan in ons hotel en konden we op een bed gaan liggen. Wat was dit een avontuurlijke rit. Met het vliegtuig had het heel wat eenvoudiger geweest. We hebben nog vlug een warm bad (eindelijk nog eens een bad, feest voor de kinderen!) genomen en zijn als een blok in slaap gevallen. In plaats van de vooropgestelde 22 u heeft deze rit ons toch 28u beziggehouden.

 

Vrijdag,07/01/2011

Na een nacht in een echt bed geslapen te hebben zijn we op ontdekking gegaan in Hanoi. Wat een drukte hier. Overal brommertjes die toeteren, de auto’s hebben toeters van vrachtwagens. Als we de straat willen oversteken verplaatsen we ons best in een klein groepje. Rustig blijven stappen is dan de boodschap en uitkijken natuurlijk. Het verkeer rijdt uiteindelijk wel rond u. Op de voetpaden kan je bijna niet gaan overal staan brommertjes geparkeerd. Wat wil je, in Vietnam zijn meer dan 16 miljoen brommertjes in gebruik.

 

 

Zaterdag,08/01/2011

Vandaag waren we laat op en gingen rond 9.30h ontbijten. We hadden ons voorgenomen om vandaag een cyclo te nemen.(2x200000 dong) We werden 1 uur met de Vietnamese riksja rondgereden in de drukte van Hanoi. Het was wel koud om zo voorin de fiets te zitten. Na de cyclo zijn we nog wat gaan rondwandelen in de drukte.

Tegen 14.00 h waren we aan het poppentheater. Er waren nog plaatsen vrij voor de voorstelling die onmiddellijk ging beginnen. Toch snel nog even een toiletstop ingelast en dan naar binnen. We konden op de eerste rij zitten. De jongens wisten niet wat ze gingen zien (verrassing) maar ze vonden het geweldig. We konden genieten van 1 uur spektakel met mooie muziek gespeeld op traditionele instrumenten. Achter een afscherming staat mannen en vrouwen tot hun middel in het water en bedienen zo de poppen. Er werden kleine sketches opgevoerd uit het dagelijkse leven van de boeren en hun familie (en af en toe vlogen er draken voorbij). De kinderen genoten van deze betoverende voorstelling.

Van hieruit zijn we via de zogenaamde ‘brug van de rijzende zon’ naar de Ngoc Sontempel gewandeld in het Hoan Kiemmeer. Hier in het meer zou een gigantische grote schildpad leven. In de tempel kan je een schildpad bezoeken die 2,10m lang is en 250kg weegt. Een legende uit de 15^de eeuw vertelt dat een arme visser een magisch zwaard had gekregen van de heilige reuzenschildpad om het koninkrijk te verdedigen tegen de Mingaanvallers. Maar na een aantal overwinningen viel het zwaard in het meer en trok de schildpad het zwaard mee naar de bodem waar hij het sindsdien zou bewaken. Blijkbaar zou er nog steeds een reuzenschildpad in het meer leven want de Nederlandse familie waar we enkele dagen later mee op stap zullen gaan heeft ze met eigen ogen kunnen zien.

 

Nadien zijn we tot aan Dong Xuan markt gestapt. Hier zijn allemaal kleine winkeltjes. Wij waren er juist als ze gingen sluiten en zagen hoe de winkeltjes tot boven toe weer volgeladen worden met hun koopwaar. Hier hebben we voor ons allen een mondmaskertje gekocht, zo konden we toch een beetje van de smog tegenhouden.

 

Zondag,09/01/2011

Een rustdag in het hotel met schoolwerk en bijwerken website. Lang leve free wifi. We hebben nog een trip geboekt in het hotel naar Sapa. 2 dagen en 3 nachten waarvan 2 in de trein voor 88$p/p kinderen halve prijs. (4 bedden in de nachttrein).

 

Maandag,10/01/2011

Alles ingepakt en wat reserve kledij en toiletgerief in apart rugzakje voor de trip naar Halong Bay. Nog maar eens naar de weersvooruitzichten gekeken en daar voorspelden ze maandag lichtbewolkt,dinsdag zonnig en woensdag terug licht bewolkt weer. Dat zag er dan toch nog redelijk gunstig uit.

Na een snel en vroeg ontbijt met de nodige tabletjes touristil onze overtollige bagage achtergelaten in het hotel tot na de trip. Wat reist het toen heerlijk zo zonder te veel bagage. Om 7.45h opgehaald door busje van Vega Travel. We zaten achterin het busje met wel erg weinig beenruimte, maar kort na vertrek sliepen er al drie. Ook Dirk die zich niet zo lekker voelde. De antibiotica die we hier op de straat hebben gekocht heeft precies nog niet de tijd gehad om te werken. Door het koude weer zijn we namelijk ieder om beurt verkouden.

Na een rit van 2 uur door lelijke dorpen even gestopt aan een souvenirwinkel en dan verder nog 1 uur tot in Halong . Langs de weg is er veel industrie te zien en woonprojecten die uit de grond worden gestampt. Houten huizen maken plaats voor veel beton en golfplaat. Er zijn veel huizen in opbouw, vaak maar 3 à 4 m. breed maar wel 7 verdiepingen hoog. Geen fraai zicht, lijken precies op blokkendozen. Ook erg onpersoonlijk. Vietnam kan ons tot nu toe nog niet erg bekoren.

Halong zelf is al niet veel beter: het ene hotel naast het andere, gelukkig moesten we hier enkel zijn om de boot te nemen. En boten zijn er genoeg. Er zijn er zo’n 400 en dit aantal blijkt in het hoogseizoen nog niet voldoende. Met een klein bootje worden we naar onze mooie houten boot gebracht waar we drie kamers toegewezen kregen om de nacht door te brengen. Wat is het hier koud en mistig, we waren niet echt voorbereid op de koude hier in Vietnam en hebben dan ook al de warme kledij aan die we mee hadden.

Na een uurtje varen kregen we een heerlijke lunch voorgeschoteld met rijst,gamba’s, inktvis, tofu, groenten, loempia’s, vleesgerechten en vers fruit als afsluiter. We reizen samen met een Duitse vrouw , een Chileense man en een Nieuw-Zeelands koppel.Na de lunch bezoeken we de erg mooie Hang Sung Sot grot en beklimmen we de Titop heuvel vanwaar we een mooie uitzicht hebben over Halong Bay. De mist is eindelijk wat opgeklaard waardoor we toch nog konden genieten van het uitzicht.

 

We kunnen nog kayakken maar passen hiervoor omdat we niet veel reservekledij bij hebben. Terug aan boord wacht er ons weer een uitgebreide verzorgde maaltijd. We eten allemaal met veel smaak. We varen nog even verder door naar de Lan Ha baai waar we voor anker gaan en de nacht door brengen. Er wordt overgeschakeld van generator waardoor  nu de airconditioning de kajuiten kan opwarmen. Na nog een gezelschapspelletje kruipt iedereen onder de wol.

 

 

Dinsdag,11/01/2011

Na een goede nachtrust worden we gewekt rond 7.30 h om stilaan te gaan ontbijten. Terwijl we aan het ontbijt zitten wordt het anker gelicht en varen we weer een stuk verder. Hier op een open plaats wachten we een half uurtje tot er een kleinere boot aankomt. Wij (die op driedaagse trip zijn) worden overgeladen op dit kleine bootje terwijl de rest van de groep (tweedaagse trip) terug vaart naar Halong.

Met het kleine bootje varen we naar apeneiland waar we een wandeling maken en toch 3 apen tegenkomen. Het regent ondertussen en er staat veel wind waardoor het ijskoud aanvoelt. Terug op de boot geraken we maar moeilijk opgewarmd. De wind blaast overal doorheen. We varen nog door en stoppen aan een drijvend vissersdorpje (viskwekerij) waar we even uitstappen en over de drijvende platformen lopen en zo in de netten kunnen kijken naar allerlei soorten grote vissen, krabben en gamba’s. Ongelooflijk hoe deze mensen, met kinderen hier in zulke houten barakjes kunnen wonen. Ook honden lopen hier over de smalle balkjes alsof het koorddansers zijn.

 

Ondertussen maakte de schipper onze lunch klaar. Je wilt niet weten in wat voor een keukentje maar het eten was zeer lekker. Jammer wel dat we nog steeds op het koude bootje zaten. Na de lunch zijn we doorgevaren naar Cat Ba eiland waar we , eens uitgestapt uit het bootje, met een busje naar het hotel werden gebracht. We kregen twee kamers op de derde verdieping. De airconditioning zou warme lucht kunnen blazen maar daar hebben we niet veel van gemerkt. Dan maar onder de dekens naar televisie gekeken om wat op te warmen. ‘s Avonds dan toch maar een restaurantje gaan zoeken toen het even was opgehouden met regenen. In de zomer is Cat Ba misschien een leuke plaats om enkele dagen te vertoeven maar nu zegt het ons niets. Na het eten terug naar de hotelkamers om dicht tegen elkaar aan te proberen slapen.

 

Woensdag,12/01/2011

Tijdig opgestaan om na het ontbijt om 8 uur klaar te staan in de lobby van het hotel. Doordat het de vorige nacht erg winderig was mochten de boten niet overnachten in de ingesloten baai en moesten ze een andere plaats opzoeken. Hierdoor zullen we naar een andere aanlegplaats gebracht worden om weer op de boot te stappen. Met een busje werden we daarheen gebracht. De rit duurde toch bijna een uur door een nogal heuvelachtig landschap en daar hadden we niet echt op gerekend en dus ook niets ingenomen tegen reisziekte. Gelukkig verliep de rit zonder problemen en bleef het ontbijt binnen.

We stapten weer op een grote boot en daarmee vaarden we weer naar Halong. Dietze vroeg nog of we weer in zo’n hotelletje op de boot gingen slapen maar helaas, vanavond zijn we weer in Hanoi. Nog eerst lunch gekregen in een hotel in Halong en dan terug per minibus naar Hanoi. We werden afgezet aan het Hoan Kiem meer en hier nam onze gids afscheid van ons. Het mag gezegd worden hij heeft zijn werk zeer behoorlijk gedaan,heeft ons drie dagen goed begeleid en het was om eerlijk te zijn de eerste gids die we op deze reis tegenkwamen die beter Engels kon spreken dan wijzelf(en dat is verre van perfect)