Reisverhaal «Ten noorden van Luang Prabang»

Rond de wereld in 10 maanden: Toernee general | Laos | 1 Reacties 17 November 2016 - Laatste Aanpassing 17 November 2016

13 nov Naar Nong Kiauw

Een rit met een minivan brengt ons in 3 uur naar Nong Kiauw. Dit leuke dopje ligt aan de Nam Ou, een zijrivier van de Mekong, die we over enkele dagen verder per boot zullen opvaren richting Vietnam; Het is omgeven door steile kalksteenbergen en we vinden 2 leuke bamboe bungalows op de oever van de rivier met uitzicht
op dit alles. Ik schrijf dit verslagje trouwens vanuit een hangmat die aan elk hutje op het terrasje voorzien is. kostprijs 11 € per bungalow, inclusief muskietennet. We zitten nu in malariagebied dat bovendien tijdens de Vietnam oorlog zwaar gebombardeerd is. Er liggen hier nog miljoenen onontplofte projectielen: We zullen maar op de betreden paajes blijven, zeker?  Aan de overzijde van deze rivier, waarop de chinezen verschillende dammen aan het bouwen zijn, schalt muziek en berichtgeving uit luidsprekers. Geen idee wat er allemaal verteld wordt.

14 nov Sunset viewpoint

Het is een lekkerluie morgen die ik grotendeels in de hangmat doorbreng terwijl het kwik richting 30 graden stijgt. Tegen 4 uur beginnen we aan een beklimming die onz 450 m hoger brengt naar een top waar we de omgeving prachtig voor ons uitgespreid zien liggen. Nadine keert al snel terug terwijl Tom en ikzelf de zonsondergang afwachten. De fikse afdaling gebeurt dus grotendeels in het donker met een zaklamp. Onderweg pikken we Nadine op. Nadien houtgestookte kruiden sauna en een uurtje massage voor ons drieën. Dit alles terwijl de supermaan voor verlichting zorgt.

15 nov natte voeten wandeling + crash

Samen met een gids en 3 andere toeristen nemen we een bootje stroomafwaarts tussen de prachtige kalksteen bergen die soms loodrecht uit de rivier (Nam Ou) oprijzen. Zonde dat een deel hiervan door de dammen zal verdwijnen.
In een klein dorpje voegt een lokale gids zich bij het gezelschap. Zo pikt de lokale bevolking ook een rijstkorrel mee van het toerisme. Al snel moeten we enkele keren een klein riviertje doorwaden. Even later gaat het omhoog door het riviertje met 100 watervalletjes( is ook de naam van de trek). Het is soms echt
klauterwerk. Gelukkig zijn de kalksteenrotsen meestal niet erg glad, maar ik slaag er toch in om er onzacht mee aanraking te komen. Men beweert dat kalksteen een zacht gesteente is, maar dat heb ik bij deze crash zo niet ervaren: geschaafd been, gekneusde ribben en camera( volgens de verkoper kon hij tegen een stootje) beschadigd: Het Ledscherm is voor bijna de helft zwart, maar de foto's die we er mee maken zijn nog 100% in orde. 
Bovenaan eindigt het eerste deel van de canyoning aan een watervalletje waaronder we ons kunnen douchen: het lunchpakket wordt daar ook bovengehaald. We eten warme noedels met zicht opt het prachtige karstgebergte.
Nadien via een andere weg terug naar beneden en met de boot een uurtje terug tot in Nong Khiaw waar de hangmat weer op ons wacht.
we openen het cadeautje van Line dat Tom mee had gebracht: 2 leuke T shirts met icoontje erop om ons verstaanbaar te maken.

6 nov per boot  verder naar het noorden van Laos

Rustige dag op het water en dat kan wel gebruiken na de opgelopen kneuzingen gisteren. We volgende de Nam Ou stroomopwaarts ( eenmaal de dammen afgewerkt zal dit niet meer mogelijk zijn) en hebben het eerste uur het bootje dat 6 passagiers kan meenemen, voor ons alleern. Moest je je afvragen wat er met oude zetels van autobussen gebeurt, wel die komen in dergelijke rivierbootjes van Laos terecht. De rivier kronkelt door het machtige karstgebergte en na een uurtje een maken we een ontbijtstop in Muang Ngoi, een klein dorpje dat wel erg toeristisch aan het worden is. De dagelijkse wolken zijn tegen 10 uur weer volledige opgelost en we achten ons gelukkig met het dakje van het bootje en het windje dat door de snelheid van het bootje voor wat welkome afkoeling zorgt. Een Frans koppel vervoegt ons en het is nog 4 uur varen langs hoofdzakelijk
groene boorden, een heuvellandschap en af en toe een visser. De stuurman houdt even halt bij een visser en koopt een paar grote vissen.

Snel na onze aankomst in Muang Khua vinden we een leuk hotelletje ( 8 €/kamer) en trachten we uit te vissen waar en wanneer de bus morgen naar Dien Bien Pue in Vietnam
vertrekt. E r zijn hier maar enkele toeristen en tijdens een kleine wanddeling door het dorpje zien we vele kinderen en wordt er vaak gewuifd, 'sabaidee' gezegd of zelfs high five gedaan. De mensen in Laos zijn zeer vriendelijk en reageren als je contact wil maken, maar de meesten spreken geen woord Engels.
Anekdote: gisteren had de gids het over electric city.... Ik begon me al vannalles voor te stellen tot ik door had dat hij 'electricity' bedoelde.

17 nov GOOOOOD MORNING VIETNAM !!!

We worden vanmorgen gewekt door ongooflijk luide muziek en andere geluiden die hier uit de luidsprekers recht tegenover ons hotel klinken. Het is 6 uur. Dus als je al niet wakker bent van het hanegekraai, nu zeker. Gelukkig moesten we vroeg uit bed: om 7 uur nemen we immers het busje van Muang Khua naar
Diem Biem Phu. Dit tochtje duurt ongeveer 6 uur en zowel aan de Laotiaans grens als aan die van Vietnam
moeten we met zijn allen uitstappen voor de nodige administratie/visums. Dit alles verloopt vlot en de grens ligt bovendien in een mooi gebergte van ongeveer 1000 m hoogte. Het valt wel op de dat weg in Vietnam smaller en minder goed onderhouden is ( ik had het omgekeerde verwacht). Rond de middag arriveren
we in het stadje waar de Fransen in 1954 in het zand gebeten hebben en zo hun koloniale invloed op deze streek verloren hebben.
Samen met onze bagage vertoeven we gans de namiddag in een restaurantje. We hebben immers de nachtbus naar SAPA geboekt en die vertrekt pas om 18u30. Tijd dus om de blog bij te werken en onze planning voor de volgende dagen wat op te maken.

We hadden zeker wat meer tijd in het noorden van Laos willen doorbrengen, maar dan zou Tom de Halong baai niet kunnen zien en dat gunnen we hem ( en ons) wel.
Je ziet het, soms zijn 10 maanden zelfs te kort. We gaan nog eens moeten terugkomen. Na Vietnam plannen we inderddaad om terug naar Laos te komen, maar het zal dan meer in het zuiden zijn. op 19 dec moeten we immers in Bangkok zijn voor onze vlucht naar Nieuw Zeeland.