Reisverhaal «Nieuw Zeeland: Northland »

Rond de wereld in 10 maanden: Toernee general | Nieuw Zeeland | 1 Reacties 25 December 2016 - Laatste Aanpassing 25 December 2016

Nieuw Zeeland vanaf 20 december

19 en 20 dec.              Van Azië naar Oceanië

We hebben een vlotte nachtelijk Qantas vlucht naar Sydney waar we in de verte de skyline kunnen zien. Vervolgens met Emirates en vertraging naar Auckland Nieuw Zeeland waar we diverse controles moeten ondergaan inclusief desinfectie van mijn wandelschoenen. Alsof we van Mars komen met een zeer gevaarlijk virus.

Dit alles zorgt voor genoeg vertraging om niet meer tijdig bij onze Campervan te raken. Dan maar een hotel. Het is wel even slikken als we de prijzen zien ( 138 NZ$ of bijna 100 € voor 1 nacht).

(1NZdollar = 0,70 €) Ongeveer evenveel als de hotelkosten in Azie van de afgelopen 7 dagen.

Ja ja, we zullen de volgende weken wat dieper in onze portemonnee moeten tasten. Ondertussen is het tijdsverschil met België 12 uur. Overdag is het hier wel 25°C maar eenmaal de zon onder ( rond 21 uur, het is al lang geleden dat het na 18 uur nog licht was) daalt de temperatuur snel.

21 dec.                Kennismaking met onze campervan

We pikken het voertuig, dat ook onze woning zal zijn tot oudjaar op: 6 m lang,stuur rechts en links rijden, even wat aanpassen.

We zijn het niet meer gewoon maar moeten terug inkopen doen en vervolgens op naar het noorden van het Noordereiland. Onze eerste picknick aan een strand even buiten Auckland. Via een golvend landschap en verschillende mooie baaien belanden in Mangawhai aan een estuarium waaruit het water aan het wegtrekken is ( eb). Het is duidelijk dat we door het hoogseizoen niet altijd een campingplaats zullen vinden, maar vandaag is het gelukt en kunnen we de batterijen opladen( letterlijk). Zelfs voor een campingplaats betalen we een kleine 30 €. We zullen zeker ook gaan wild kamperen.

Zonsondergang met een Nieuw Zeelands wijntje en een babbel met een Schotse Nieuw Zeelander. Het ijs is gebroken.

22 dec.               Going wild

We trekken verder noordwaarts over wegen die meer en meer slingeren en komen langs baaitjes en eilandjes. Het landschap is nog steeds zacht glooiend en naast weiden is de begroeiing wat vreemd: een mengeling van loof-, dennen- en palmbomen. Eén bepaalde loofboom, de pohutukawa, staat rond kerstmis prachtig in bloei met rode bloeiwijzes. Het zijn de kerst bomen van Nieuw Zeeland. Een combinatie van palmbomen, bamboe en een wijngaard vinden we wel erg eigenaardig. 

We maken een korte wandeling naar de watervallen Wangarei en wandelen verder naar de grootste bomen van NZ, de kauri bomen, die tot de grootste(dikste) ter wereld behoren, maar omwille van hun hout hier grotendeels verdwenen zijn.

Het lijkt soms of we in Afrika rondreizen: hier enkele namen van plaatsjes die we vandaag gepasseerd zijn: Mangawai, Waipu, Ruakaka, Ngunguru,Tutukaka, Matapouri....

Uiteindelijk vinden we een mooi plaatsje aan een baai in Wangaruru waar we wild kamperen.

De pohutukawa staat hier prachtig in bloei.... onze kerstboom voor vanavond. En als toetje mooie blauwe agapanthussen, en in de verte een dobberend zeilbootje.

23 dec.          Dit is ongetwijfeld een baai

Dit waren de woorden, die een zeeman die op het schip van Captain James Cook meevoer in 1769, uitsprak toen ze in deze baai toekwamen. Sindsdien heeft de baai de naam van Doubtless Bay gekregen en dat is de winderige plaats waar we vanavond een stek gevonden hebben op het strand.

We zien hoog oprollend golven die in wit schuim, dat door de wind weggeblazen worden, vanuit de camper.

Op de weg hiernaartoe passeerden we Russel een stadje op een schiereiland in de Bay of Islands. Er zijn inderdaad veel eilandjes, maar nog meer baaitjes. Had dus ook Bay of Bays kunnen heten.

Via een veerboot met kerstboom op de stuurhut raken we in Paihia van waaruit de baai per boot kan bezocht worden. Dan verder naar het noorden om via Hihi ( waar we de warmwaterbronnen op het strand niet vinden) naar het havenstadje Mangonui, waar een vriendelijk dame op het toeristenbureau ons onze plaats op het strand aanbeveelt. Zonder haar zouden we deze plaats, met zich op gans de baai, die er ongetwijfeld ook volgens ons een is, niet gevonden hebben.

De witte wijn die we in Russel kochten past perfect bij deze avond.

Addendum: In een restaurantje vlakbij de pier van Russel zagen we volgende toepasselijke spreuk:

LIFE isn't measured by the number of breaths we take

but by the MOMENTS that take our breath away

24 dec.           Kerstavond in Mahurangi West

Vandaag keren we onze kar en rijden terug naar het zuiden. Dit doen we deels via de verlaten westkust. Hier wonen nauwelijks mensen. Trouwens in gans Northland ( ten noorden van Auckland) wonen slechts 175000 mensen waarvaan bijna de helft in Wangarei. Om in Rawene te geraken moeten we opnieuw een ferry nemen  ( 42 NZD voor een kwartiertje op de ferry). In Oponi zien we een baai aan de westkust met grote zandduinen: een gans andere zicht dan aan de oostkust. Even verder rijden we door het mooie Waipoua woud. Hier staan nog enkele Kauri bomen. We zien de imposante woudreuzen tussen de reuzenvarens langs de weg, maar voor een superuitgave wandelen we even het woud in. Deze knaap is kort maar dik: Hij meet nog geen 18 meter maar zijn omtrek is niet mindder dan 13,77 meter. Indrukwekkend.

Voor kerstavond vinden we een prachtig plaatsje aan een baai in Mahurangi West. Ik duik er in het helderste water en samen genieten we van een geïmproviseerde kerstmenu.

Aperitief: witte wijn van de Chasseurs vineyards van Nieuw Zeeland met chips terwijl we over het strand wandelen

Voorgerecht: Noedels met kipsmaak

Hoofdgerecht: Pasta Bolognese opgediend met een Velluto Rosso ( uiteraard terug uit NZ)

Dessert: een crumble van perzik, yoghurt, bessenconfituur en droge koejes

Dit alles wordt afgesloten met een Kahlua koffie likeur terwijl der kerstnacht ons het zicht over het strand en de baai ontneemt..... stille nacht....heilige nacht....

25 dec.     Strand kerst ...witte kerst.

De zonsopgang iets na zessen boven zee op kerstdag zal in mijn geheugen gegrift blijven ( iets minder in dat van Nadine die het campervanbed verkoos). Zie foto's. We ontbijten omringd door eendjes en nadien hang ik de hangmat op aan een boom op het strand: dit jaar geen kerstcadeautjes, maar dit is wel een leuk alternatief.   Van de Nieuw Zeelandse buurfamillie op de camping krijgen we een Christmas Cracker ( je moet er aan beide kanten aan trekken en er zit een klein geschenkje in, dat dan te voorschijn komt). Na een 'hug' nemen we afscheid van hen en van dit mooie baaitje. We hebben immers nog een lange weg af te leggen naar het centrum van het noordereiland. Nabij Thurangi willen we immers de wereldbefaamde Tongarino Alpine crossing doen. Eén van de beroemdste ééndagstochten ter wereld. Meer daarover uiteraard in ons volgende verslag. Op de weg ernaartoe hebben we via Skype contact met het feestende thuisfront. Nadat we Auckland met zijn Skytower gepasseerd zijn is het landschap vrij vlak tot we in de buurt van het Taupo meer komen waar de eenzame wegen door het meer en meer heuvelend landschap lijken op die in de VS. In de verte zien we bergen liggen, nabij ons doel voor morgen. Eén van deze bergen is bijna 3000 m hoog en bedekt met sneeuw. Dus ondanks een start aan het strand vanmorgen toch nog een witte kerst. Of telt dat niet?

 

 

 

 

Fotoalbums van locatie «Lake Ohia»

 

Plaats een Reactie

Gerrit Nadine Hou je mailbox in de gaten : bericht van de buren Geplaatst op 31 December 2016

 

      
This site is only viewable in landscape mode !
Session Tracking