Reisverhaal «Dag 20 - Yosemite NP »

Westkust Amerika | Verenigde Staten | 0 Reacties 17 Juni 2011 - Laatste Aanpassing 21 Juni 2011

Vandaag het eerste National Park.  Aangezien het vrijdag is, besluit ik om eerst de meest toeristische dingen te doen zodat ik die tijdens het weekend, als het drukker is, niet meer hoef te doen.

Vandaar dat ik vanuit Sonora rechtstreeks naar Glacier Point rijd.  Onderweg kom ik plots langs een bord dat aanraadt om de airco af te zetten in de auto en ik weet ook een 50-tal meter verder waarom, de weg gaat met haarspeldbochten omhoog.  En dit toch wel een kilometer of 8.  Na 1u15 sta ik aan de ingangspoort van Yosemite National Park.  Na mijn jaarpas voor alle nationale parken in Amerika betaald te hebben, mag ik het park binnen en begin ik aan de slingerwegen door het park.

Natuurlijk stop ik hier en daar wel eens in het park, om van het prachtige uitzicht te genieten.  De eerste plaats waar ik stop biedt een overzicht over een stuk park dat onlangs gebrand heeft. (er staat niet vermeld of het een geplande brand is of niet.  Het is namelijk zo dat men hier nu en dan eens stukken bos gecontroleerd in brand steekt om te voorkomen dat er ongecontroleerde branden ontstaan).  Daarna rijd ik verder naar een punt vanwaar ik de eerste watervallen kan zien.  Het heeft dit jaar ook hier heel veel gesneeuwd en ook nog lang en daardoor is er nog heel veel water in de watervallen en de rivieren.  Het is zelfs zo dat in de lagergelegen valleien men momenteel het waterpeil goed in de gaten houdt, omdat het plotseling heel warm aan het worden is en de sneeuw heel snel begint te smelten.

De Tioga pass is vandaag nog gesloten, maar daar moet ik toch niet langs.  Deze pass gaat over het gebergte en is tijdens de winter afgesloten door de sneeuw.  In het voorjaar duurt het even voor die sneeuwvrij is (en bomen die omgevallen zijn,..).

Net voor ik aan het kruispunt kom waar de weg splitst tussen Yosemite Valley en de weg naar Glacier Point staat het verkeer even vast.  Blijkbaar is er iets verder een parking om een waterval te bekijken (Brideveil Falls) en staat er file om de parking op de te komen.  Ik ga die straks wel bekijken als ik terug kom.

Wat verder neem ik de weg naar Glacier Point en vanaf hier gaat het terug bergop.  Maar mijn auto doet het goed. Onderweg zie ik hier en daar wel een prachtig zicht, en als er plaats is op de parkings dan stop ik even. 

Om 12u kom ik aan de parking van Glacier Point en ook hier is het even aanschuiven.  Wachten tot er auto's vertrekken zodat ik zelf parkeerplaats heb.  Ik kan jullie verzekeren dat het de moeite waard is.  Prachtig uitzicht op de Half Dome (een halve gigantische rots), ook prachtige watervallen in de verte (heel ver, maar toch hoor ik het geklater van het water).  Ik besluit hier te picknicken, en ik ben er zeker van dat geen enkel sterrenrestaurant dit uitzicht kan evenaren.

Daarna rijd ik naar een parking een beetje lager gelegen vanwaar 2 wandelingen vertrekken.  Ik heb een aantal brochures met wat informatie, onder andere het boekje 'Oh Ranger!' en daarin staan een aantal wandelingen vermeld, met de moeilijkheidsgraad, duur van de wandeling, hoogteverschil,..  Van op de parking vertrekt een gemakkelijk tot gemiddelde wandeling van 2 uur en een gemiddelde wandeling van 2 uur.  Ik besluit de gemakkelijke wandeling te nemen, kwestie van te kunnen inschatten wat gemakkelijk is.  De wandeling begint bergaf en gaat a; snel over de sneeuw.  Ja, ik sta hier in t-shirt en toch sta ik in de sneeuw.  Ik volg de voetsstappen in de sneeuw en ik kom mensen tegen die me vertellen dat het pad eindigt bij een riviertje en inderdaad na 5 minuten sta ik aan een riviertje zonder een brug.  Ik kijk stroomop- en afwaarts, maar ik zie geen brug, dus besluit ik maar terug te wandelen en de andere wandeling te doen.  Ik kom een aantal mensen tegen die dezelfde wandeling willen doen (gemakkelijke wandeling) en vertel hun dat het een doodlopend pad is.  Ze wandelen wel door naar het riviertje.

Als ik aan de parking aankom wandel ik de andere richting uit, de gemiddelde wandeling.  Ook hier kom ik aan een riviertje, maar er ligt gelukkig een brugje over.  Het pad is redelijk goed aangegeven en op plaatsen waar het pad te drassig is, liggen er stenen of takken op het pad, zodat ik toch mijn voeten kan drooghouden.  Ik kom wat mensen tegen die aan het terugwandelen zijn en die vertellen me dat er beren zijn.  Ik denk dat het een grap is, maar als ik wat verder wandel, dan staat er een meneer te kijken naar een groep mensen die wat verder in het bos staan en het bleek niet echt een grap te zijn, want er zou, volgens die meneer weldegelijk een beertje rondlopen waar ik die mensen zie.  Maar als ik wat dichter wil gaan kijken, komt iedereen terug want de beer is blijkbaar weg.  Ik heb geen beer gezien, dus...

Een beetje later kom ik aan de Sentinel Dome, het eindpunt van mijn wandeling.  Dit is een grote rots, waar als je er bovenop staat je een 360graden zicht hebt op Yosemite Park.  Er zijn heel veel mensen in de buurt, dus ga ik ook naar boven.  En het zicht is prachtig.  (zie foto).

Op de terugweg naar de parking kom ik alle mensen tegen die op de eerste wandeling ook gezien heb en ze zijn allemaal wel blij als ze horen dat er nu wel een volledige wandeling is met een prachtig zicht.

Van de Sentinel Dome ga ik terug bergafwaarts naar Tunnelview.  Op dit punt kun je El Capitan, Half Dome en de Bridalveil Falls in 1 zicht zien.  De zon is ondertussen wat lager gezakt en daardoor is er een regenboog zichtbaar in de waterdruppels die opspatten uit de Bridalveil Falls.  Je ziet echt heel mooi een aantal kleuren van de regenboog.  Schitterend.

Daarna ga ik verder naar de voet van de Bridalveil Falls.  Als ik ernaartoe wandel, dan kom ik een aantal mensen tegen met een regenjas, alhoewel het warm is, en ook een aantal mensen zonder regenjas, maar die zijn niet meer helemaal droog.  En van zodra ik de waterval wat dichter kan bekijken, snap ik ook waarom.  Er komt zoveel water naar beneden dat het water over het wandelpad stroomt en ook de waterdruppels die de regenboog te voorschijn toverden in de tunnelview, zorgen voor wat nattigheid.  Ik probeer zo dichtbij mogelijk te komen, maar al heel snel loopt de Bridalveil Creek door mijn schoenen.   Geen probleem ik heb droge schoenen bij in de auto, dus dat is snel opgelost.  In de rivierbedding is er heel veel water.   De sneeuw is duidelijk aan het smelten.

Ik rijd nog even richting Yosemite Valley, maar kom in de file terecht van de mensen die het park verlaten.  Terwijl ik sta aan te schuiven, zie ik plotseling een hert, op zo'n 30 meter van de auto.  Het is niet zo erg om in de file te staan in Yosemite.  Ook kan ik rustig het bovenstuk van de Yosemite Falls bekijken.

Eens uit de Valley gaat het verkeer vlotter.   Maar het mag niet te vlot, want, zoals de borden zeggen, snelheid doodt beren.  En anders krijg je wel een boete, want er staat een ranger op de terugweg in het park te flitsen. 

Eens uit het park gaat het terug bergafwaarts en op het stuk waar het deze morgen zigzag naar boven ging, zie ik plotseling voor me de zon schijnen op het Don Pedro meer.  Prachtig, maar ik moet me op de weg concentreren.  En hier zijn geen parkeerplaatsen om even te stoppen en een foto te nemen.

Dit was een prachtige dag.

 

 

 

 

 

Plaats een Reactie

 

      
This site is only viewable in landscape mode !
Session Tracking