Reisverhaal «Potosi en zijn Bocas del Diablo»

Het jaar van de zomer: deel 1 | Bolivië | 0 Reacties 07 Mei 2008 - Laatste Aanpassing 25 Augustus 2010

Eensgezind en allemaal samen nemen de 6 Belgen, Leen, Thomas, Filippe, Jeroen en wij twee, om 10u de bus naar Potosi. De staat van de weg is al even afwisselend als het immer wijzigende landschap. Wat een mooi land is dit toch! Eenmaal in Potosi is de splitsing onafwendbaar en nemen we afscheid van onze Waals-Ecuadoriaanse ereconsul en vriend Filippe. Potosi en ons hostel kunnen ons meteen bekoren. Mooie koloniale gebouwen die de rijkdom van weleer ademen. Wanneer de Spanjaarden in 1545 inheemse mijnwerkers aantroffen aan de Cerro Rico (rijke berg) stichten ze deze stad, gelegen op 4070 meter hoogte. Immense hoeveelheden zilver zijn hier weggesleept. In het begin van de 17de eeuw was Potosi de grootste stad in Amerika. Ontelbare indianen stierven een stoffige miserabele dood. Het zilver is zo goed als op maar er is nog tin, zink, lood en wat ander minder edel metaal. Toch dromen de mijnwerkers hier van die grote zilverader die een oplossing moet brengen voor hun ellendige bestaan. Een bezoek aan de ingewanden van de 'boca del diablo' staat beschreven als "not for wimps or woosies" en zowel lichamelijk als emotioneel uitputtend. We twijfelen geen seconde en boeken meteen een tour voor de volgende dag. Julio, onze gids, staat de volgende ochtend al op ons te wachten. Er komen nog twee Slovaken bij en met een busje rijden we naar de rand van de stad. Julio heeft zelf jaren lang in de mijn gewerkt en is blijkbaar een beroemdheid. Hij vindt alvast dat hij de allerbeste is. We krijgen een broek, jas, laarzen, helm, hoofdlamp en een rugzak. Beloven absolute gehoorzaamheid aan Julio en gaan, zoals de traditie het voorschrijft, cadeautjes kopen voor de mijnwerkers. Wat zou nu een tof cadeau kunnen zijn voor een stoere mijnwerker? Dynamietstaven voor een leuk explosief ondergronds feestje lijkt ons wel wat. Een stokoud vrouwtje neemt de witte staven plus lont en ontsteking van een van de overvolle schabben in haar piepkleine mijnwerkerswinkel. Omdat het moeilijk is om op één been een gat in de lucht te springen doen we er nog wat frisdrank, sigaretten, coca bladeren en alcohol van 90 graden bij. Alles in de rugzak en weg zijn we. We krijgen de laatste instructies van Julio en gaan de muil van de duivel binnen. Julio gaat voorop en maakt ons duidelijk dat het moet vooruitgaan. Half gebukt rennen we door de lage smalle gangen. Ondanks het water op de bodem is het nog erg stoffig. Oude leidingen, kriskras door elkaar, met versleten dichtingen maken sissende stoomgeluiden boven onze hoofden. Ga je niet diep genoeg door je knieën dan knal je tegen laaghangende rotsen aan. Ah, daarom mochten we van Julio nooit ofte nimmer ook maar één seconde onze helm afzetten. Sommige van de houten stutten houden het niet langer vol onder het zware gewicht van de duizenden tonnen steen boven hen en plooien (bijna) helemaal door. Het is donker, eng, erg warm en benauwd. Je moet goed uitkijken dat je je voeten niet verzwikt over de rails van de ijzeren karretjes. We happen naar lucht maar hebben het gevoel dat er meer stof dan zuurstof in onze longen wordt gezogen. Ons hart gaat tekeer als een bezetene. Nog sneller slaat het zelfs, wanneer we het dreigende gerommel horen van een 1 ton wegend wagonnetje dat met een rotvaart onze richting uitkomt. Julio roept dat we moeten rennen en net op tijd kunnen we opzij duiken in een smalle nis, net groot genoeg om het monster te laten passeren zonder onze tenen te verliezen. Het lijkt wel of we in de film "Raiders of the Lost Arc" zijn terechtgekomen met dit verschil dat dit echt is. Julio kent iedereen hier en iedereen kent Julio. Ze weten dat we cadeaus mee hebben. Julio bepaalt wie wat krijgt. Echte mannen zijn het, deze mijnwerkers. Hun taal en gedrag is hard. Maar ze weten dat ze op mekaar kunnen rekenen. En dat moet ook zegt Julio. Deze mannen weten 's morgens niet of ze 's avonds levend uit de mijn zullen terugkeren. Als ze geluk hebben halen ze de veertig. Of ook niet, zoals recent nog toen een van hun makkers bij een ontploffing om het leven kwam. In de verte horen we de doffe knallen en voelen de trillingen onder onze voeten. Was misschien wel een van onze cadeautjes... Vooral de coca bladeren en de drank vallen in de smaak. De coca remt het honger gevoel (om te eten is er veel te veel stof en trouwens ook geen tijd). De drank is er om de miserie te vergeten en dat ze voor deze ellende 14 dollar per dag verdienen. Eerst zagen we hem niet maar dan wel. Een mijnwerker die op zijn knieën in een piepkleine nis op enkele meter van de grond, in een onmogelijke houding, in het donker, (want zijn hoofdlamp is stuk) boven zijn hoofd met hamer en beitel stukjes erts uit de rots kapt. We mogen helpen wanneer mannen neergelaten worden in diepe schachten. Zoals je een emmer water laat zakken in een waterput, binden ze het touw rond hun middel en vertrouwen op de ronde balk, zwengel en de kracht van hun makkers. Julio wil ons meenemen naar een hoger gelegen galerij. Over een diepe put liggen twee ronde balken. Schuin, steunend met de handen tegen de wand moet je erover en vervolgens aan een touw twintig meter omhoog tegen een stoffige wand onder een hoek van wel 70 graden. Ik sta op de rand van de put en denk: "Liever tien dagen op de Caraïbische zee in een kleine zeilboot met een gekke kapitein, dan dit!" Enkel Thomas durft het aan. We brengen een bezoek aan de 'Tio' van deze mijn. De heerser van de onderwereld, el diablo, de duivel. Ze doen er alles aan om hem gunstig te stemmen en offeren sigaretten, drank en coca. Ook wij willen deze lelijkaard niet voor het hoofd stoten en brengen een offer. Wanneer Julio zegt dat het tijd is om te gaan vinden we dat eigenlijk niet zo heel erg. Enkele uren maar zijn we in deze hel geweest. Respect voor de mannen die hier in deze stoffige ellende meer dan acht uur per dag, hun dagelijks brood moeten verdienen. ¡Respect!
Die nacht vertrekken we terug richting La Paz. De mijnwerkers van Potosi niet. Zij zijn gedoemd om de rest van hun dagen hier in het donker te slijten, tenzij Tio hen het geluk gunt en hen de weg wijst naar die grote zilverader, diep verborgen in de buik van de Cerro Rico. 

 

 

 

 

Fotoalbums van Bolivië

Bolivia - Aguas Calientes (7)

19 Juni 2013 | On The Road up North | Bolivië | Laatste Aanpassing 19 Juli 2013

  • Bolivia - 06162013 - Agua Calientes - IMG 3496
  • Bolivia - 06182013 - Agua Calientes - DSC 0181-1
  • Bolivia - 06162013 - Agua Calientes - DSC 0156-1
  • Bolivia - 06182013 - Agua Calientes - IMG 3515

Bolivia - Algemeen (43)

19 Juni 2013 | On The Road up North | Bolivië | Laatste Aanpassing 19 Juli 2013

  • Bolivia - 05192013 - Sucre (onderweg naar) - IMG 2
  • Bolivia - 05182013 - Sucre (onderweg naar) - DSC 0
  • Bolivia - 06022013 - Colomi - DSC 0262-1
  • Bolivia - 05202013 - Sucre - DSC 0098-1

PN ToroToro (48)

01 Juni 2013 | On The Road up North | Bolivië | Laatste Aanpassing 04 Juni 2013

  • Bolivia - 05312013 - Parque Nacional ToroToro - DS
  • Bolivia - 05302013 - Parque Nacional ToroToro - DS
  • Bolivia - 05302013 - Parque Nacional ToroToro - DS
  • Bolivia - 05302013 - Parque Nacional ToroToro - DS

Valle Hermoso (39)

20 Oktober 2008 | Het jaar van de zomer: deel 2 | Bolivië | Laatste Aanpassing 23 Mei 2011

  • Starte ons driedaags avontuur te paard

Tupiza (6)

19 Oktober 2008 | Het jaar van de zomer: deel 2 | Bolivië | Laatste Aanpassing 23 Mei 2011

  • Onderweg naar Tupiza

Cochabama - Villa Tunari (11)

16 Oktober 2008 | Het jaar van de zomer: deel 2 | Bolivië | Laatste Aanpassing 23 Mei 2011

Lago Titikaka: Copacabana - Isla del Sol (19)

13 Oktober 2008 | Het jaar van de zomer: deel 2 | Bolivië | Laatste Aanpassing 23 Mei 2011

  • A room with a view
  • Zonsondergang over Lago Titikaka

Rio Quiquibey (18)

27 Mei 2008 | Het jaar van de zomer: deel 1 | Bolivië | Laatste Aanpassing 23 Mei 2011

  • De weelderige oever van de río Beni

Rurrenabaque - Madidi (47)

19 Mei 2008 | Het jaar van de zomer: deel 1 | Bolivië | Laatste Aanpassing 23 Mei 2011

  • Aoaoaowoaoaa

Rurrenabaque - Pampa (26)

08 Mei 2008 | Het jaar van de zomer: deel 1 | Bolivië | Laatste Aanpassing 23 Mei 2011

  • Een anaconda
  • Het wilde westen

Potosi (16)

05 Mei 2008 | Het jaar van de zomer: deel 1 | Bolivië | Laatste Aanpassing 23 Mei 2011

Salar de Uyuni (29)

30 April 2008 | Het jaar van de zomer: deel 1 | Bolivië | Laatste Aanpassing 23 Mei 2011

  • Herderinnen op de flanken van de Godin Tunupa
  • Ilusionaire fotografie op de Salar

La Paz (10)

27 April 2008 | Het jaar van de zomer: deel 1 | Bolivië | Laatste Aanpassing 23 Mei 2011

  • Bolivia - La Paz
  • Bolivia - La Paz - Valle De La Luna
  • Bolivia - La Paz - Tiahuanaco
  • Bolivia - La Paz - Tiahuanaco

 

Plaats een Reactie

 

      
This site is only viewable in landscape mode !
Session Tracking