Igor & Kim
[ Gepubliceerd op :
zaterdag 24 december 2011 ]
Stel jezelf even kort voor.
Wij zijn Igor en Kim, uit de Kempen. 's Avonds na
het werk en in het weekend houden we van lezen, koken, lopen,
fietsen, trekkings en klimmen. Ook zijn we
natuurliefhebbers. Voor ons is reizen een fusie van al
deze dingen.
Waarom is reizen belangrijk voor
jullie?
Ik heb een ooit ergens gelezen: "De wereld is een dik boek en
wie niet reist, krijgt slechts 1 pagina ervan te lezen." Voor
ons is reizen een verrijking van geest en lichaam: andere culturen
ontdekken en kunnen genieten van de schoonheid van de
natuur. Door het reizen leren we ook beter te
relativeren. Na een lange trektocht kan je bijvoorbeeld
echt genieten van een douche, iets dat thuis de normaalste zaak
is. Reizen is leven op je eigen tempo: vind je het ergens
interessant, dan blijf je even hangen. Reizen is leren en
leven.
Wat was het traject?
We zijn begonnen in Peru en dan zuidelijk afgezakt door
Bolivië, Argentinië en Chili, langs de westkust tot in Tierra del
Fuego. Daarna zijn we terug in noordelijke richting
gegaan via de oostkust van Argentinië tot in Buenos
Aires. Hier hebben we in totaal zes maanden over
gedaan.
Wat was je grootste verwachting van deze
reis?
We hadden ons vooral gefocust op beklimmingen en trekkingen in
Peru en Bolivië en hoopten zo een keertje boven de zesduizend meter
te geraken
Welk(e) land(en) wou je absoluut zien &
waarom?
Patagonië was voor ons al van kindsaf een
droombestemming. We keken enorm uit naar de extreme
natuur en de ongerepte wildernis. Het leek ons een echt
trekkingsparadijs. Patagonië is een droomwereld, maar bestaat
echt!
Wat mag je absoluut niet vergeten meenemen in de
rugzak ?
- Voor Igor: een fototoestel en een Zwitsers zakmes. Door
foto's te nemen kijk ik meer naar details, wat voor mij
uiteindelijk leidt tot intenser genieten van de
omgeving. De foto´s dienen voor mij ook als geheugen en
door ze terug te bekijken, kan ik de reis beter verwerken. Een
Zwitsers zakmes is voor mij een must voor op trekking en op
reis. Je kan er zowat alles mee: van een kampvuur
preparen tot die welverdiende fles wijn openkraken.
- Voor Kim: Ik geniet er echt van in de natuur te leven en te
slapen. Ik zou niet op reis willen gaan zonder
kampeeruitrusting.
Waarom een TangaTanga reisblog ?
Toen we vertelden aan vrienden en familie dat we zes maanden
op reis zouden gaan, kregen we geregeld de vraag of het mogelijk
zou zijn ons "te volgen". In de eerste plaats zijn we er
dan ook mee gestart voor de thuisblijvers, maar tijdens de reis is
de blog steeds belangrijker voor onszelf
geworden. Tijdens rustdagen hadden we toch nog het
gevoel aan iets nuttig te kunnen "werken". Het werd ook
meer en meer een soort zelfreflectie; wijzelf vonden het ook wel
plezant eens terug te blikken op wat we allemaal hebben
meegemaakt. Tangatanga was voor ons de ideale blog om dit te
doen: de combinatie fotoboeken en verhalen is perfect voor
ons. De blog is ook heel eenvoudig om mee te werken en
goedkoop.
Wat is jouw ultieme tip voor degene die twijfelen er
langer op uit te trekken?
Gewoon doen! Voor ons is dit tot nu toe de mooiste
tijd van ons leven. Financieel zijn we er zeker niet
beter van geworden, maar we zijn nu wel rijker van
geest. En wat is uiteindelijk echt van belang?
Heb je een grappige anekdote (verhaal, foto, ...) van
op reis ?
Het is heel moeilijk om een anekdote eruit te pikken:
hartverwarmende contacten met mensen, avontuurlijke busreizen, het
spotten van wilde dieren, de mooiste zonsonder- en -opgangen, ...,
maar wat ons misschien het meest is bijgebleven, is de trekking
rond de Cerro Torre. Hierbij moesten we een deel van de
Hielo Sur - een enorme binnenlandse ijsvlakte -
oversteken. Omdat deze heel spaltig en afgelegen is,
waren we enorm blij dit met een ander duo te kunnen doen, Matthias
en Katherina, een Duits koppel dat we anderhalve week daarvoor
tijdens een andere trekking hadden ontmoet.
We begonnen allemaal wat nerveus aan deze onderneming, onzeker
over de condities, het wisselvallige weer en het zoeken van de
route. Vreemd genoeg kwamen we al op de eerste dag, die
helemaal niet zwaar of gevaarlijk werd geacht, voor het grootste
probleem te staan: een wildstromende en diepe
gletsjerrivier. Omdat de rugzakken al zo zwaar waren
(eten voor tien dagen, sneeuwschoenen, stijgijzers, touw, tent,
...) hadden we besloten geen sandalen mee te sleuren, die op dat
moment noodzakelijk bleken. We waren nog niet eens echt
begonnen en ons avontuur was al afgelopen, dachten
we. Teleurgesteld begonnen we met onze volle
bepakking terug te lopen tot 1 van ons een paar versleten
loopschoenen vond op een paar meter van het pad. Ze
waren maat 44, voor de meisjes veel te groot en voor de mannen iets
te krap. Dankzij deze schoenen zijn we erin
geslaagd de rivier te doorwaden, maar niet zonder verdere
incidenten (compleet verhaal is te lezen op onze
blog) "Een helpende hand van daarboven?" vroegen we ons
al lachend af.
De trekking werd voor ons misschien wel indrukwekkendste dat we
ooit gedaan hebben en niet enkel door de adembenemende vergezichten
op de Monte Fitz Roy en Cerro Torre, maar ook doordat we geleerd
hebben dat het avontuur soms in een totaal onverwachte hoek zit en
dat je nooit te snel mag opgeven.
Heb je zelf nog iets toe te voegen aan dit interview
?
- Een reisgids is een goed hulpmiddel, maar de meeste
hoogtepunten van onze reis zijn daar niet in terug te
vinden. Vergeet je eigen ding niet te doen!
- Als milieubewuste mens zou je moeten beseffen dat reizen niet
echt ecologisch is. Probeer hier wat rekening mee te
houden bij het uitstippelen van je route. Beperk je
vluchten. Wij hebben echt ingezien dat traag reizen niet
gelijk staat met minder zien en beleven.
PS: Respect voor de fietsers!
Website :
http://www.tangatanga.com/igorkim/