Reisverhaal «Kalme aanvaarding»

België | 4 Reacties 22 November 2020 - Laatste Aanpassing 22 November 2020

Na de laatste reisannuleringen sluipt de kalme aanvaarding binnen. Het jaar zal verder kabbelen en stilletjes overgaan in 2021. En ik vind het allemaal goed. De huismus in mij is terug en nestelt zich in de zetel onder een dekentje. Ik mis de kunst van het doseren. Ook bij het nemen van geen enkel initiatief. Het jaar 2020 zal voor eeuwig een foutmelding geven in mijn hersenen, maar vanaf nu zet ik mijn geest in stand-by. Geruisloos wachten tot er zich nieuwe reismogelijkheden voordoen. Om het even wanneer dat is. Ik verwacht het pas in 2022.

Ik geef toe. Ik ben mijn koelbloedigheid verloren. Prikkelbaar, ontgoocheld, ontroostbaar. Intussen ben ik weer tevreden met wat ik heb. Het helpt natuurlijk dat ik word afgeleid door het lesgeven. En binnen alle geldende coronamaatregelen slaag ik erin mijn familie nu meer te zien en horen dan anders. Meestal vliegt de tijd voorbij zonder dat ik tijd maak.

Hoe zie ik de toekomst? Onder de kerstboom zal nog geen vaccin liggen. Als ik braaf ben, krijg ik er misschien volgend jaar eentje van de Sint. En daarna zal het in mijn hoofd weer hard gaan. Af en toe borrelt er al een ideetje op. Toch leg ik het dromen nog even aan banden. Uit zelfbescherming. Nog meer annuleringen zijn uit den boze.

Natuurlijk ben ik al wat geld kwijt. Een voucher bij Brussels Airlines die je alleen telefonisch kan omboeken. Alle medewerkers zijn momenteel in gesprek. Gelieve te wachten… Een paar treintickets in Italië die ik online opnieuw kan boeken. Om mijn geld terug te krijgen moet ik ter plaatse naar het station gaan… Een binnenvlucht in Oezbekistan en eentje in Thailand. Geen grote bedragen. Een paar honderd euro die al lang vergeten zijn. Als het dat maar is, zal het goed afgelopen zijn. Ik wacht nog op een terugbetaling van de vlucht naar Thailand, en ik heb ook nog een voucher van mijn vlucht naar Oezbekistan op zak. Hopelijk is die in 2022 nog geldig…

Ik hou stand. Hoe zal het toerisme zich handhaven? Hebben de kakkerlakken het overgenomen in hotels en restaurants die noodgedwongen dicht zijn geweest? Mijn grootste reisnachtmerrie. Of worden de platgetreden paden nog platter? Misschien wordt reizen met het vliegtuig wel onbetaalbaar? En wordt vakantie in eigen land een blijvertje. Of wordt het terug business as usual? Een glazen bol heb ik niet. Voor ik weer tilt sla, zet ik vlug de stand-bymodus aan. Mijn gedachten sluimeren zachtjes, maar vredig verder.