Reisverhaal «Kalachakra voor die-hards»
Little Tibet 2014
|
Indië
|
4 Reacties
06 Juli 2014
-
Laatste Aanpassing 10 Juli 2014
"Je kan niet voor één dag gaan", predikt de dame naast ons onverwacht luid en krachtig. Isa vroeg gewoon welke dag het beste was om eens van het spektakel te proeven. Van 3 tot 14 juli vindt de 33ste Kalachakra plaats in Leh. Een boeddhistische traditie die uit India verdween na de mosliminvasies en alleen bleef bestaan in Tibet, Mongolië, Bhutan, Nepal en Noord India (Ladakh). De Dalai Lama behandelt tijdens deze bijeenkomsten de tijdcycli. Hij onderwijst hoe iemand de meest subtiele energieën in zijn lichaam kan beheersen op het pad naar de Verlichting. Als we dus maar één teaching volgen, heeft dat voor de Franse dame die in India woont duidelijk geen zin.
"Wie alleen gaat om te kunnen zeggen ik heb de Dalai Lama gezien", blijft beter thuis. Haar reisgezel vindt het daarentegen wel belangrijk dat zoveel mogelijk mensen gaan.
"Met hoe meer we zijn, hoe meer energie we de Dalai Lama kunnen geven", legt ze uit. Het is belangrijk dat hij nog lang leeft. We mogen niet alleen nemen, en van zijn wijsheden profiteren, we moeten ook energie teruggeven. Op dit punt haken Isa en ik af en beslissen om er geen zware discussie van te maken. Morgen gaan we uit nieuwsgierigheid gewoon een kijkje nemen.
***
We rijden naar Choglamsar, een Tibetaans vluchtelingenkamp, op een tiental kilometer van Leh. Sinds de Chinese bezetting van Tibet in 1959 biedt het kamp onderdak aan een deel van de vluchtelingen. Voor de Dalai Lama is dit een soort buitenverblijf dat hij regelmatig bezoekt. Ook huist hier het International Mahabodhi Center, een studie- en meditatiecentrum.. Dit jaar organiseert men de Kalachakra hier.
De rit loopt door een dor rotslandschap. Onverwacht springt een kleurrijk dak van een tempel op in het plaatje als een verfspat die toevallig ontsnapt aan het penseel van de schilder. Als we verder dalen, krijgt het steenkleuren schilderij meer tinten. Aan de Indus schieten felgroene populieren statig op en verraden een opflakkering van vruchtbaarheid. Ook al lijkt in dit stenenveld het voortbestaan van een rivier zelfs hard.
Met een gepersonaliseerde badge krijgen we toegang tot de Kalachakra. We overschouwen de massa die de hitte verdraagt voor de grote geestelijke wereldleider. Ons timemanagement is niet ideaal. De Dalai Lama beëindigt juist zijn eerste teaching. We pikken slechts een fractie mee en dan zet de menigte aan richting uitgang. Ik kan slecht schatten, maar wel honderdduizend mensen stromen naar buiten door slechts een paar uitgangen. Blijven staan is geen optie, tegen de stroom ingaan nog veel minder. We keren na dit kort bezoek terug. Als zoveel mensen tegelijk naar huis willen, zorgt dit voor een lange file auto's door de bergen richting Leh. Een taxi vinden is geen sinecure. Een politieagent helpt ons uiteindelijk aan een zitje in een shared taxi.
De Dalai Lama zien en horen is voor veel mensen een waarachtige belevenis. Ik kan niet ontkennen dat zijn aanwezigheid geen meerwaarde is. Toch ontmoeten we hier teveel westerse die-hard Kalachakra-gangers die niet meer kunnen relativeren en hun tijd in Leh volledig laten bepalen door de Dalai Lama.
Fotoalbums van locatie «Leh»