Reisverhaal «Daigo-ji, tempelschoonheid met een vleugje sakura»

Sakura trip 2018 | Japan | 0 Reacties 04 April 2018 - Laatste Aanpassing 09 Mei 2018

Het lijkt alsof ik in een totaal andere wereld ben terechtgekomen. Twintig minuten geleden was ik nog in downtown Kyoto. Tijdens de metrorit stapten alleen maar mensen af, niemand kwam op de metro. In de weerspiegeling van de ruit zag ik mijn blik halte na halte bedenkelijker worden. Nu wandel ik door rustige wijken, langs allemaal gelijke woonblokken, aan de voet van de Higashiyama bergen, in het kielzog van een aantal Japanse toeristen. In het centrum van Kyoto zijn de bergflanken nooit ver weg, maar nu zijn ze wel heel nabij. 

De monnik Shōbō stichtte Daigo-ji in 874. Het tempelcomplex bestaat uit een lager- en hogergelegen zone, Shimo en Kami Daigo. Bijna alle gebouwen van Shimo Daigo zijn verwoest geweest en terug opgebouwd in de zestiende eeuw. Hideyoshi, een belangrijke generaal, tastte diep in zijn beurs om Daigo-ji te renoveren. Op dit moment is de tempel een van de hoofdtempels van het Shingon boeddhisme. 

Voor Kami Daigo moet je een uur steil kimmen. Gelukkig staan de belangrijkste gebouwen in het lagergelegen gebied en hoef ik de berg niet op. Dat verklaart meteen de wandeloutfits van een aantal uitgedoste Japanse toeristen. Ik hoop dat de kersenbloesems nog niet volledig uitgebloeid zijn, want ze zijn mijn hoofdmotivatie om naar hier te sporen.

Op de brede laan voorbij de toegangspoort wuiven de kerselaars ingetogen met hun laatste bloesems. Gelukkig staan er rond de verschillende tempelgebouwen andere soorten sakura die nog in volle uitbundigheid bloeien. De voormalige leefruimtes van de hoofdpriester, de Sanboin, liggen in het eerste gebouw dat ik bezoek. Het oorspronkelijke klooster dateert van 1115, maar het huidige is een reconstructie van 1598. 

In deze periode draaide het niet alleen om de binnenkant maar ook om het uitzicht op de landschapstuin. Vroeger hield men hier kersenbloesem-kijkfeesten. Ja, de boodschap is hier meestal 'kijken mag, aankomen niet'. Je kan het zien als een tegenstrijdigheid. Een natuurlijk landschap wordt aangelegd en daarbij streven ze naar perfectie. Het is de bedoeling dat je de hele tuin vanaf de galerij kan overschouwen. 

Het natuurschoon kruipt ook een beetje naar binnen. Op de fusuma, de Japanse schuifdeuren, zijn geraffineerde natuurtaferelen geschilderd waarin alle seizoenen aan bod komen. De Kanō-school was in de zestiende en zeventiende eeuw vrij dominant in de Japanse schilderkunst. Of beter gezegd, de Kanō-familie, want het kunstenaarschap werd van vader op zoon verdergezet. Grote, realistische natuurschilderingen zijn hun handelsmerk. Verboden te fotograferen... maar laat clandestien foto's maken nu een van mijn specialiteiten zijn! 

Ik ben hier niet alleen. Toch kan ik het aantal westerse toeristen tellen op één hand. Voor gelovigen is dit een  belangrijk pelgrimsoord. In de Kondō, de hoofdhal die steevast bij de Japanse tempel hoort, trekt het zittende standbeeld van de Genezende Boeddha veel vereerders aan. De eyecatcher is de pagode van vijf verdiepingen hoog. De pagode dateert van 951 en is het enige gebouw dat niet verwoest werd. Ze is de oudst bewaarde in Japan en is zelfs het oudste gebouw in Kyoto.

Onder de schaduw van de hoge bomen wandel ik van het ene heiligdom naar het andere, langs meertjes en riviertjes. Is er niemand die zich afvraagt hoe oud de bomen zijn? En niet alleen de kerselaars. Er zijn ceders  en cipressen, esdoorns en Japanse beuken. Zij zijn met hun rijzige gestalte heer en meester die alles overschouwen en van de losse gebouwen een ongekunsteld geheel maken. 

Er is nog een museum en een Frans koffiehuis met gepaste naam 'Sous le cerisier'. Op een terrein naast de parking vind je in het hoogseizoen ook eetkraampjes en winkeltjes. Ik twijfel of ik hier eerst iets zal eten en dan toch de berg nog zal beklimmen. Ik laat het idee varen. Het is mooi geweest. Er zit geen pelgrim in mij. 

Als je voor de eerste keer naar Kyoto komt, zal deze tempel niet de eerste en enige zijn die op je verlanglijstje staat. Als je hier in de lente of de herfst bent, de twee seizoenen met de mooiste natuurkleuren, dan kan je hier gerust een omweg voor maken. Voor de kersenbloesems moet je wel geluk hebben. Ik heb mijn sakurahart hier toch nog kunnen ophalen. 

Praktische informatie

Daigo-ji, 9u-17u, metro Daigo Station (Tozai Line), combi-ticket voor Sanboin, Garan en het museum, in de lente en herfst, 1500yen, €12 (buiten de periode van kersenbloesems en herfstbladeren slechts 800yen). Om de Kami-Daigo te beklimmen betaal je 500yen extra. Er is ook een tijdelijke exposities in de Sanboin, daar betaal je ook 500yen extra voor.