Reisverhaal «Tokyo: last but not least»

Japan 2015 | Japan | 6 Reacties 06 Augustus 2015 - Laatste Aanpassing 19 Oktober 2015

Tokyo, ik kom eraan! Ik denk het kordaat, maar voel de nervositeit als een troebele nevel rond me hangen. Waarom? Na vier weken probleemloos door Japan trekken, kan de laatste stad op mijn trip me toch geen angst meer inboezemen. Ergens weet ik wel wat het is. Ik herken het gevoel. Na een maand intensief reizen arriveerde ik ooit in Beijing. Het was zonde. Ik was te reismoe om met volle zin de grootstad te ontdekken. Het is dat wat ik nu ook voel.

Ik staar op het metroplan en zucht. Gisteren bleef ik in de buurt van mijn guesthouse rondhangen. Asakusa is een wijk die aanvoelt als een gezellige stad met weinig hoogbouw, wat atypisch is voor het beeld dat we van Tokyo hebben. De levendige buurt situeert zich rond de Sensoji tempel die een hoofdattractie is, maar waar vooral ook veel souvenirwinkeltjes zijn. En dus ook toeristen.

Ueno park ligt op wandelafstand. Ik ben er op zoek naar verademing, maar de zwoele hitte laat dit zelfs tussen het groen niet toe. Ik verlang zo naar de zee, bedenk ik als ik naar het kabbelende meer sta te gapen. De zee vergezelde mij de hele reis als een fata morgana. Ik zag ze wel, maar kon ze niet benaderen. Ik stop met dromen en zoek verkoeling in het Nationaal Museum.

Tokyo valt als een blok op mij. Met grootheidswaanzin en hitte haalt deze stad me onderuit en desoriënteert ze mij. Ik ga nochtans prat op mijn oriëntatievermogen. In deze metropool loop ik rond als een kip zonder kop van zodra ik de subway verlaat en zelf een richting uitkies. Steevast verkeerd.

De motivatie is vandaag groot. Ito-ya is de reden. Negen verdiepingen papierwaren in Ginza. Een paradijs voor liefhebbers. Ja, ik beken. Met een gigantische rol washipapier sta ik een uur later weer buiten. Mijn planning is niet perfect. Ik zal een hele dag rondstappen met een onhandige rol papier in mijn rugzak waar geen kreukje mag inkomen. Gelukkig lukt dit dankzij de discipline van de Japanners, zelfs in grote menigtes.

In Ginza bots ik onverwacht op een jaarlijks festival. Yukata Matsuri. De grote avenue is verkeersvrij. Dames en heren zijn gekleed in de traditionele yukata. Zo maken ze kans op grote prijzen. Ik geniet van de kleine attracties. De ijssculpturen smelten genadeloos onder de verzengende zon. Het geroffel op de taiko, de traditionele Japanse drum, zindert na.

De dagen herhalen zich. Ik neem de metro naar een bepaalde wijk. Ik laat me verleiden door winkels, struin te lang rond op een rommelmarkt, of verlies tijd door verkeerd te lopen. Op het moment dat ik de Meiji tempel of het Imperial Palace bereik, ben ik niet alleen doodop. Het is ook bijna sluitingstijd. In een sneltempo vang ik een snelle blik op. Echt gezien heb ik de meeste bezienswaardigheden niet.

"Don't stop me now", zing ik bijna onhoorbaar, "cause I'm having a good time, having a good time..." Mijn heupen wiegen wel zichtbaar mee op de hit van Queen. Mijn kooplust blokkeert mijn ontdekkingszin. Ik geef me over en paradeer door Kappabashi dôri, een lange straat met alleen maar kooktoebehoren. In elke winkel vind ik wel iets om te hebben. Ik laat me ook gaan in ketens als Loft, Muji en Tokyu Hands. Vier weken lang kijken zonder kopen, heeft duidelijk gevolgen. Mijn weekbudget schiet de hoogte in.

"Don't stop me, don't stop me..."

Ik stip de wijken Shibuya, Ginza, Shinjuku, Harajuku, Yanaka, Akihabara... aan, niet als gezien, wel onder het motto 'volgende keer beter'. Het bezoekniveau lag laag, de buit was groot. Keramiek en porselein, washipapier, houten kokeshi poppen en nog meer prullaria. Mijn rugzak inpakken is een uitdaging. Ik sleep me naar de luchthaven en weet het zeker. Tokyo, ik zie je zeker terug.

 

 

 

 

Fotoalbums van locatie «Tokyo»

Crazy Tokyo (79)

04 Augustus 2015 | Japan 2015 | Japan | Laatste Aanpassing 09 Oktober 2015

  • De volhouder wint.

 

Plaats een Reactie

Anneleen @Frank: je mag altijd sponsoren ! Geplaatst op 27 Oktober 2015
Frank Sharkfretter Ik wist niet dat jij een gat in je hand had, Anneleen! Geplaatst op 26 Oktober 2015
Anneleen @Sylvia: leuk! Ik verzamel ook schriftjes! Geplaatst op 20 Oktober 2015
Sylvia Voor de fotoreeks zal ik iets meer tijd nodig hebben, maar ik heb ik genoten van je verslag. Alweer een pareltje, nu als afronder. Ben benieuwd naar die rol papier (ik kan moeilijk weerstaan aan schriftjes en zo). Geplaatst op 20 Oktober 2015
Anneleen Wel Cathy, ik zal er eens werk van maken! Had het natuurlijk bij thuiskomst moeten doen, nu is alles al verspreid en de cadeautjes al gegeven natuurlijk ! Geplaatst op 19 Oktober 2015
Cathy Kan je niet eens al je aankopen uitstallen en middels foto's laten zien? Hoe red je dat allemaal in 1 backpack? Raadselachtig voor mij. Geplaatst op 19 Oktober 2015

 

      
This site is only viewable in landscape mode !
Session Tracking