Reisverhaal «Mount Popa. Hoe stem je de geesten gunstig?»
Myanmar 2012
|
Myanmar
|
0 Reacties
20 September 2012
-
Laatste Aanpassing 18 November 2014
Een eilandberg rijst
steil op vanuit de vlakte: Mount Popa. De berg is een geïsoleerde massieve rots
die deels begroeid is met bomen en planten. De trap die je op moet, cirkelt er als
een slang rond. De top blinkt van in de verte. Het zijn goudkleurige stoepa’s die
zorgen voor dit glinsterend effect, zelfs bij regenachtig weer. Wat vroeger een
actieve vulkaan was, is nu een vooraanstaand bedevaartsoord. Bovenop de uitgedoofde
vulkaan balanceert een tempelcomplex waar zevendertig nats of geesten wonen. Het animisme – dat reeds bestond voor het
Boeddhisme - leeft nog volop in Myanmar. Men heeft niet veel nodig om van een
berg een heilig oord te maken. Het enige nadeel is dat je stevig wat trappen
moet doen.
De minibus haalt
ons samen met vier medereizigers aan ons guesthouse op. Na een tiental minuten
maakt onze chauffeur een tussenstop. Welkom in de palmsuikerraffinaderij. De
toeristenval heeft in Myanmar ook al zijn intrede gedaan. Niemand van ons
gezelschap blijkt er bezwaar tegen te hebben. Integendeel, ze vinden het amazing. Langs de kant van de weg draait
een rund rondjes om haar as. Terwijl het beest dwangmatig rondstapt, druipt de
palmsiroop in een opvangvat. Intussen klimt een toddy tapper atletisch in een palmboom. Hij oogst de reservoirs die
het sap opvangen. In Sri Lanka heb ik een reis lang de palmen van boven tot
beneden in de gaten gehouden om toch maar een toddy tapper te spotten; nu krijg ik een gratis demonstratie. We
proeven zoete snoepjes en nippen van palmwhisky, vooral op dat laatste brouwsel
zijn ze trots. Enkele medereizigers kopen een aantal spulletjes. Op de terugweg
stopt onze chauffeur om zijn commissie – uitbetaald in whisky – op te pikken. Amazing!
Vanaf het
klooster aan de voet van de heuvel leiden overdekte trappen naar de top. 777
treden zouden het zijn, maar geteld heb ik ze niet. Het is alleszins een goede
test voor je conditie. Af en toe pauzeren is de boodschap. Je moet zelfs
pauzeren, want anders loop je gewoon voorbij aan de sublieme vergezichten. In
de diepte golven prachtig donkergroene boslandschappen. Het hangt natuurlijk
een beetje af van het weer. Tegen het moment dat wij helemaal boven zijn, is
het zwaar bewolkt en begint het te regenen. Beneden zien we ook het Mother
Spirit of Popa Nat Shrine liggen. Je kan dit schrijn in het dorp voor of na de
klim bezoeken. De kans is groot als je kiest om na Mount Popa binnen te
springen je er niet meer aan toe komt en verzadigd bent met voldoende kitsch en
bijgeloof voor de rest van de dag (de reis).
De klim is niet
alleen fysiek uitputtend, maar vergt ook veel van je zenuwen. De trappen worden
namelijk bewoond door agressieve apen. De brutale mormels zijn uit op eten, waterflessen
en alles was loshangt. Sluit dus je rugzak goed vooraleer je aan de
trappentocht begint en zorg dat er niets eetbaars zichtbaar is. Je fototoestel
hou je ook het best stevig vast, zeker als je de beestjes op de lens wilt
vastleggen. Ik daarentegen probeer de apen zoveel mogelijk te negeren. Intussen
krijsen de beesten naar elkaar, jumpen ze van de ene kant van de balustrade
naar de andere, over je hoofd heen, zitten ze elkaar achterna en beschermen ze ook
hun jonkies. Help, wat een lange tocht. Ik mag er niet aan denken dat zo’n
beest zijn tanden in mijn lijf zet. Ingeënt tegen hondsdolheid zijn we niet. We
stappen gewoon verder, zonder al teveel uit te rusten, zo snel mogelijk naar de
top. De apenuitwerpselen op de trappen vallen niet te vermijden. Lokale mensen vegen
de trappen voor je proper en bedelen naar een bijdrage.
Onderweg kan je
ook in allerlei tempels even op adem komen. In de tempels zitten poppenfiguren,
de afbeeldingen van de geesten, in schreeuwerige kleuren. Kitsch overheerst.
Naast de geestenverering heeft men ook oog voor Boeddha die met bijna evenveel
kitsch omringd wordt. Zonder gids kunnen we alleen maar naar het schouwspel
kijken zonder er veel van te begrijpen. Maar de grote hoeveelheid
geldofferandes zegt meer dan genoeg. Er zijn hier dan ook meer Aziatische
toeristen dan westerse. Voor de westerse toerist draait het om het religieuze
fenomeen op een spectaculaire ligging. Veel geld laat die hier niet achter. We
duiken wel dertig tempelruimtes binnen en zien overal dezelfde protserige
aanbidding. We staan erbij en kijken ernaar. Wij zijn eigenlijk blij als we een
uur later veilig terug beneden staan. Voor onze neus werden de bezittingen van een
groep schoolkinderen door de apen geattaqueerd. Een rugzak en handtas behoorden
tot de buit. Op de trap graaien de beesten bloemen uit de handen van de
gelovigen. Hun offers raakten niet eens tot boven.
Voor de
bijgelovige bezoekers gelden nog een paar tips. Draag geen rood of zwart zegt
men in de volksmond. Deze kleuren zouden de geesten ongunstig stemmen. Of zijn
het de aapjes die van zwart en rood van streek raken. Breng ook geen
(varkens)vlees mee. Waarom weet ik niet, maar je wil geen onheil over je heen
roepen. De machtigste nat woont hier.
Vloek niet en spreek geen kwaad over anderen als je de berg bezoekt. Met dit
bonte reisgezelschap was dit voor mijn reisgenote en mezelf moeilijk vol te
houden. Af en toe ergerden we ons dood. Dat komt ervan als je onverwacht met
mensen met andere reisideeën op stap gaat. De geesten zullen zich omdraaien in
hun graf, of werkt het zo niet. We zijn toch veilig terug in Bagan geraakt,
maar misschien ligt de vergelding ergens in het latere leven.
Mount Popa ligt
op een zestigtal kilometer van Bagan. Busverbindingen zijn schaars en als je je
aan de onderneming waagt, doe je er minstens een volledige dag over.
Overnachten is mogelijk, maar lijkt me geen optie in dit door agressieve apen
bevolkte oord. Wij maken gebruik van de halve daguitstap met een minibus die ze
in ons guesthouse organiseren. Het voordeel is dat je er vlot geraakt en dat je
de kosten van privévervoer kan delen. Minder aangenaam is dat je een
commerciële tussenstop maakt, dat je het gezelschap niet kiest en ook de rest
van de dag niet verder terplekke kan invullen. Toch moet je dit eens in je
leven gezien hebben en miljoenen Myanmarezen zullen jaloers op je zijn. Wat
voor ons een gemakkelijk te regelen uitstapje is, is voor de meeste onder hen
een niet haalbare religieuze must do.
Verschenen in Wegwijzer, Myanmar, december 2012