Reisverhaal «Uitchecken en inchecken voor beginners»

Transmongolië Express 2013 | Rusland | 4 Reacties 04 Juli 2013 - Laatste Aanpassing 04 Juli 2013

* woensdag 3 juli, 11u30: receptie Superhostel on Liteyny 41, SP

Met onze zware rugzakken strompelen we de trap aan de receptie op. We willen uitchecken en onze bagage er tot 's avonds achterlaten. Onze trein naar Moskou vertrekt pas om middernacht. De dame achter de balie vraagt mijn paspoort.

"Hebben ze dat nu ook al nodig bij het uitchecken", zucht ik tegen Isa terwijl ik mijn papieren uit mijn tasje haal.

"Anders begrijpt ze misschien onze naam niet", probeert Isa om de vraag van de receptioniste te vergoelijken.
De dame zoekt en zoekt, geen idee naar wat. Ze start een tweede computer op en zoekt. Er is blijkbaar geen internet. $$ Ik zeg voor de zekerheid nog eens: "Check out." Ze veegt mijn hulp in onverstaanbaar Russisch van de tafel en knort wat verder.

Zowel Isa als ik voorvoelen dat ze niet begrijpt dat we vertrekken en niet willen inchecken. Subtiel geef ik een tik tegen de kamersleutels die al de hele tijd op de balie liggen. Te subtiel. Isa grijpt in. "Leaving to Moscow", zegt ze en ondersteunt haar woorden met een handgebaar alsof we naar Moskou gaan vliegen.

Haar blik verstart even en dan zien we letterlijk gebeuren hoe ze plots het licht ziet. Haar eerdere stuursheid verandert in een aanstekelijke lach. Ze stampt zichzelf bijna voor het hoofd om haar domme misvatting. Ze giert van het lachen en wij lachen om al die klunzigheid hartelijk mee. Intussen hangt ze aan de lijn met haar collega om de internetuitval te melden. Uit haar gelach en uit de nabootsing van Isa's 'wij zijn naar Moskou'-gebaar kunnen we opmaken dat ze haar blunder aan haar collega vertelt. Ze lijkt wel een beginner.

We stellen alweer vast dat onder het masker van de stuurse Russen heel wat jovialiteit schuilt. Ze komen vaak bruut over omdat ze geen woord Engels spreken. En met geen woord bedoel ik ook geen woord.

***

In een Russisch eethuisje tussen het Paleisplein en de Nevsky Prospekt (dus tussen de toeristische highlights) begint het meisje achter het buffet al zenuwachtig te lachen als ze ons ziet binnenkomen. Ze vermoedt dat we zullen afdruipen als we merken dat ze geen woord Engels spreekt, maar wij hebben ons oog laten vallen op het lekkers in het buffet (veel en goedkoop). Er staan kommetjes borsj, bordjes rauwkost en gevulde bladerdeegjes. Met aanwijzen moeten we er wel geraken. Maar wat zou er in die verschillende koekjes zittten? Dat willen wij wel graag te weten komen voor we onze keuze maken. Ik graai mijn Point It boekje uit mijn tas en toon de bladzijde met de dieren. Ze wijst de kip aan. "Chicken?", proberen we. Neen, ze neemt het boekje over en bladert er gedreven in. Nu wijst ze het ei aan. De eerste koekjes zijn gevuld met ei. Zo gaat ze verder met het boekje. Wij herhalen in het Engels. Met kaas, met kool, met worst. Dan duidt ze de kaas aan en vervolgens zout. "Fjetta", zegt ze. We lachen. Dat kennen we. We bestellen een plateau vol eten.

* donderdag 4 juli, 8u30: taxi ter hoogte van TimeHome Hostel on Myasnitskoy, Moskou

Aan het Leningradsky station wenken we een taxi. Gelukkig bestudeerde ik op voorhand de kaart en zag ik dat het niet ver rijden was naar ons hostel. De eerste chauffeur die ons 1000 RUB probeert af te troggelen, vangt dan ook bot. Uiteindelijk stemmen we in met 400 RUB.

We staan snel voor de deur, of beter gezegd op het juiste adres. Er valt geen bordje met de naam van het hostel te bespeuren. Ergens had ik wel al eens gelezen dat dit niet abnormaal is. De chauffeur zet zich in achteruit om de verschillende huizen nog eens af te speuren. Niets. Als we een binnenhof oprijden op nr. 15 stuurt de bewaker ons met een kluitje in het riet.

De chauffeur geeft niet op. All inclusive bij de 400 RUB begint hij gedreven naar het nummer op ons boekingsformulier te bellen. Weliswaar met Isa's telefoon, gelukkig met Russische simkaart. We hebben het gevoel dat hij ook aan de telefoon van het kastje naar de muur wordt gestuurd. Uiteindelijk rijdt hij terug dezelfde binnenkoer op en verzekert hij ons dat dit het juiste adres is.

We gaan de openstaande deur van het appartementsgebouw binnen. In de inkom wijst niets erop dat dit een hostel is. Een jonge Rus die het gebouw binnenwandelt, loodst ons naar de derde verdieping. We stappen een deur binnen en komen in een brede gang binnnen waar wel twintig paar schoenen en slippers staan. De deuren die op een kier staan, geven ons een blik op enkele slaapzalen. "Hotel closed", zegt hij. We hadden het al door. Hij belt voor ons de verantwoordelijke. Door onze gedachten flitst een moment van gemakzucht om naar een Ibishotel te gaan. Maar we wachten toch.

Een jonge twintiger komt uit een van de slaapzalen en legt uit wat er aan de hand is. TimeHome is niet meer en hij start op deze plaats een gloednieuw hostel, het San Francisco Hostel. Ze gaan pas zaterdag open en zitten nog in volle verbouwing. Maar. Hij heeft een tweepersoonskamer voor ons en biedt een korting aan van 1000 RUB per nacht.

Hij duwt de deur open van de kamer. Er staan twee beddenframes. Niets meer. In de hoek van de kamer zit een meisje een babykatje eten te geven. Hij belooft tegen 13u een ware transformatie van de kamer. Nieuwe matrassen, hagelwit beddengoed. Hij toont daarna de gedeelde badkamers die nog maar juist geïnstalleerd zijn. De geur van nieuw. In de kamer ernaast zijn ze een muur aan het inkloppen. Hij belooft dat ze alleen overdag werken.

De jonge ondernemer bruist van enthousiasme. We blijven. Hij is ook manager van het Chicago Hostel. Alexej weet van aanpakken. Als ik vraag of hij van Amerika houdt, vertelt hij dat hij er een half jaar gewoond heeft (hij spreekt heel goed Engels). Met zijn hostelnaamkeuze wil hij de Amerikaanse kwaliteitsnorm onbewust uitstralen. Intelligente kerel. Hij is misschien drieëntwintig jaar maar allesbehalve een beginner.

Uit nieuwsgierigheid zoek ik op internet het TimeHome Hostel op. Op booking.com kom ik meteen bij het San Francisco Hotel uit. Waar in rode letters boven staat: boekingen voor dit hotel zijn nog niet mogelijk...