Reisverhaal «Hot Chili»

Honderd dagen rijst (2013-2014) | Vietnam | 2 Reacties 01 Maart 2014 - Laatste Aanpassing 02 Maart 2014

"Ik toon je wat foto's van Gent", zegt ze terwijl ze met haar vinger over het scherm van haar smartphone glijdt, "dan zie je hoe het er nu uitziet." Ik ontmoet Jennie en John, een Australisch koppel op het station van Mui Né. Ze wonen al zes jaar in Hoi An. Hun zoon was een paar weken geleden voor zijn werk in Gent. We zijn allebei onderweg naar Nha Trang.

Ik voor pleasure, zij voor business.

"Maar het is onze vakantie", benadrukt John, "we stellen onze terugkomst nog een beetje uit." Jennie en John zijn op prospectie, op zoek naar een goede locatie om extra filialen van hun winkel te openen. Zes jaar geleden bouwden ze een fabriek in Hoi An en startten een kledinglijn, Hot Chili Fashion.

Jennie duikt in haar koffer en dist een foldertje van de winkel op en haar kaartje. Ze geeft me ook een plannetje van Hoi An en een resto- en shoppinggidsje. 

www.hotchilifashion.com

Van zodra ik internet heb, neem ik een kijkje op de website. Een eenvoudige kledinglijn in katoen, vooral T-shirts en tunieken om op een legging te dragen, met een etnische print. En bikini's. Na twee maanden ben ik mijn reisoutfits niet alleen beu, ze beginnen ook tekenen van verval te tonen. Dus...

***

"You buy clothes, lady", vallen dames me constant lastig. 

"No, thank you", grimas ik met een gespeelde vriendelijkheid, "I don't need clothes." Een grote leugen. Nodig hebben en naar verlangen. In Hoi An maken ze kleding op maat. Jurken in zijde als specialiteit. Ik wil kleren om nu aan te trekken, niet om naar één of ander galabal te gaan. 

Er zijn twee Hot Chili's in Hoi An, allebei in de oude stad. Ik wandel er eentje binnen. John en Jennie zijn nog in Nha Trang. De meisjes in de winkel zijn meteen enthousiast als ik hen vertel dat ik J&J ontmoette in Mui Né.

"Ze komen morgenavond terug", vertelt het ene meisje. Ik begin met het lastige werk. Bikini's passen. Mijn lievelingsprint is er niet meer in mijn maat. Dan neem ik maar een streepjesbikini. Ik heb echt een nieuwe nodig. Mijn oude is afvalbakklaar. De meisjes geven wonderwel goed advies. Ze zien wat me beter of minder goed staat. We hebben hetzelfde idee.

's Avonds doe ik meteen mijn nieuwe tuniek aan. Even draaien voor de spiegel en daarna stap ik door de straten alsof ze mijn catwalk zijn.

***

Jennie laat weten dat ze het heel druk hebben deze week met een fashion shoot. In het weekend vertrek ik al naar Hué. 

***

Een zware, zwarte motor komt naast me rijden. Ik kijk opzij terwijl ik vertraag met mijn fiets. Aan de kuiltjes in zijn wangen die van onder zijn helm verschijnen, zie ik dat het John is. Hij zag me rijden.

"Nice dress", lacht hij. Oh ja, ik keerde nog terug om een zwart strandkleedje op de kop te tikken. En of ik morgen tijd heb voor koffie. Neen dus...

***

Ben jij morgen of volgend jaar in Hoi An? Doe je dan de groeten aan Jennie en John van mij? 

 

 

 

 

Fotoalbums van locatie «Hoi An»

My Son: fijne details in een robuust geheel (14)

27 Februari 2014 | Honderd dagen rijst (2013-2014) | Vietnam | Laatste Aanpassing 27 Februari 2014

  • 2
  • "Don't touch", zegt de bewaker die zelf op het mon

Feeëriek Hoi An (23)

25 Februari 2014 | Honderd dagen rijst (2013-2014) | Vietnam | Laatste Aanpassing 25 Februari 2014

  • Japans bruggetje

 

Plaats een Reactie

Anneleen Merci, Maria! Het motiveert me om verder te blijven schrijven!! Geplaatst op 02 Maart 2014
Maria Gommers Ik beleef heel veel deugd aan je verhaaltjes. Nog veel plezier ginder hè ! Geplaatst op 02 Maart 2014

 

      
This site is only viewable in landscape mode !
Session Tracking