Reisverhaal «Brise de Kep»

DE GROTE REIS! | Cambodja | 0 Reacties 24 December 2012 - Laatste Aanpassing 02 Januari 2013

Zoals we al wel dachten was Kep echt wel de moeite wat ons betreft!

Rond de middag vertrokken met de minivan richting Kep. Ik alweer met lood in mijn schoenen, want het rijgedrag hier werkt danig in op mijn angstgevoelens ;-)! en daarenboven zaten we nu net achter de chauffeur, maar deze keer waren er gordels aan boord, dus ik kon mijn principes eindelijk nog eens bovenhalen(die heb ik hier al serieus moeten inkrimpen, of je komt geen meter ver!): iedereen de gordel aan!beetje protest van de kids, maar met de gordel voelde ik me toch een beetje-subjectief- veiliger!

Het grote voordeel van een slechte weg is dat de chauffeurs vanzelf trager gaan rijden! En manmanman, de slechtste weg-wat ons betreft- in Azie totnutoe? Absoluut die van Sihanoukville-Kep! Echte kraters, ongeasfalteerde wegen, bobbels, stof, alles erop en eraan! Onze chauffeur reed vaak gewoon links van de weg af!

Reeds bij het binnenrijden van Kep merk je ontelbare omheiningen op, zonder huizen. De rode khmer zou zich hier serieus hebben laten gaan, en alle rijke stinkerdsvilla's van de Fransen met de grond gelijk gemaakt hebben. Inderdaad, je komt veel ruines tegen van wat ooit een immense villa moet geweest zijn.

Het stadje lijkt zeer uitgestrekt, langs de kuststrook, en ons hotelletje ligt vrij ver van het “stadscentrummetje”, want veel stelt dat ook niet voor.

Met de tuktuk rijden we door naar Brise de Kep, want het busje had ons afgezet aan het “guesthouse”, en deze heeft een vertakking vlak aan de zee, met bungalows(dus let op als je wilt boeken!).

We belandden in een klein paradijsje! En dat voor 28$(waarvan ik eerst nog vrij nijdig was omdat ik niets goedkopers vond ;-) maar wat een rust, en de bungalows, wat een luxe!

Omdat de manager niet begrepen had dat we met kinderen reisden kregen we voor 1dag een enorme slaapkamer, de andere dagen een “gewone”, maar was voor ons ook al poepchique!

Slechts 7 bungalows met zicht op zee( dus ook weinig volk aanwezig!), en heel mooi aangelegd tuintje, 2 hemelbedden op een zelfgemaakt strand...we kwamen meteen in contact met superlieve nederlandse mensen, die -hoe kan het ook anders - Asie met de fiets verkenden!

Het uitzicht was gewoon prachtig! Net naast ons guesthouse lag de pier om naar Rabbit island te gaan, gewoon perfect!

We begrijpen wel waarom veel mensen het hier maar niks vinden: er is namelijk zo goed als geen “strand”, maar via een klein trappetje konden wij rechtstreeks in zee, en kon je gerust 50m wandelen terwijl de kinderen nog konden staan! Dus voor ons was dit een superdeluxe rustige plek die we iedereen kunnen aanraden!

Het was ook de plek waar we kerstmis vierden, het kerststalletje en de witte kerstboom stonden al klaar in de tuin, maar wij lieten het toch gewoon aan ons voorbijgaan!

Heerlijk om de kinderen -min of meer – los te kunnen laten en zelf te genieten van de rust. We kwamen in contact met een Frans koppel, opnieuw superlieve mensen, met wie deze paar dagen doorbrachten! Dat is ook het leuke aan reizen, je komt in contact met vele mensen uit alle hoeken van de wereld!

De zonsondergang is gewoon prachtig! No comment, bekijk de foto's en geniet mee! Vanuit het hemelbed kunnen we deze aanschouwen en in volle zee stort de zon zich ten onder, gewoon onbeschrijfelijk!

Een noodzakelijk kwaad moest wel nog gebeuren, en dat was de jacht op de pampers, maar ondertussen zijn we al wel wat gewend, en wisten we dat het niet een kwestie van “of we ze vinden is”, maar “waar?”! Ons hotel kwam uit op de grote baan, en volgens de staff, was er verder een klein “centrum” waar we winkeltjes konden vinden, dus wij op weg.

En inderdaad, ontelbare lege superchique omheiningen, heel raar om te zien. Kep lijkt ons een stad waar enkele jaren geleden precies enorm terug in geïnvesteerd is, maar waar alles nu weer stil ligt? Superdeluxe grote baan, maar niets errond, blijkbaar wacht het land met verkopen van de gronden tot het grote geld komt aankloppen, ondertussen wordt er niets gebouwd.

Inderdaad een beetje verder komen we de winkeltjes tegen, volgestouwd met... inderdaad ja, pampers!

De volgende dag trekken we naar Rabbit island, omdat het de vorm van een konijn zou hebben, en langs voor gezien, kan je er inderdaad een konijn met lange oren in zien.

En dit is dan mijn beeld van een “tropisch” eiland! Palmbomen, wit strand, enkele bungalowtjes en verder niets!

We installeren ons, en Jenna en ik beginnen met een lekker massage op het strand. Ik raak aan de praat met het meisje dat mij masseert, en meteen voel ik mezelf zeer ongemakkelijk. Ze is 17 en is op haar 7de gestopt met school om te werken, ze woont hier nu 3jaar op het eiland om geld te verdienen, terwijl haar familie in Sihanoukville woont. Het engels heeft ze van de toeristen geleerd. Dit brengt me weer met beide voeten op de grond, hoe onrechtvaardig de wereld is, en hoe zij ons waarschijnlijk bekijken: de rijke luie toeristen die hier toestromen, niets den en zich laten bedienen. Meteen kan ik het ongemakkelijke gevoel dat ik al sinds Sihanoukville heb, plaatsen: hier wordt je echt met je neus op de feiten gedrukt wat het betekent arm te zijn. Toerisme is en blijft een zeer dubbel gegeven voor mij.

De kinderen genieten: hollen en bollen door het zand, temmen de golven in de zee, en zoeken krabbetjes. Ze krijgen er maar geen genoeg van.

Ik trap wel op “iets”, ik vermoed een soort zee-egel, en heb verschillende splintertjes in mijn voet, niet zo aangenaam!

We eten lekkere... nee, geen krab, want een Engelsman vertelt ons dat de beste krab naar de krabbenmarkt gaat in kep, en afhankelijk hoeveel ze vangen is er wel of geen krab op het eiland, vandaag niets dus ;-) maar niet zo erg, gisteren hadden we al krab besteld in het hotel: en tjonge, wat zijn wij toch culinaire leken! Hoe eet je een krab? Geen idee, dus aanvallen maar! Ze was gelukkig al in stukjes gesneden, maar waar zit het vlees? Ergens ver weg had ik het idee dat je moet “zuigen”, maar dat werkte langs geen kanten;-) snijden, vergeet het, dus ja, kraken dan maar, met onze tanden ;-) werkte wonderwel, we zagen er niet uit achteraf, één krabbensmurrie, maar het was heerlijk!

De rest van de dag op het eiland: boekje lezen, duikelen in zee, boekje lezen, duikelen in zee, heerlijk!

De dag erop weer reizen, naar Vietnam, Phu quoc, het einde van Cambodja, maar een mooi einde!

We hebben genoten van Cambodja, vergelijkbaar met Laos, maar duidelijk minder arm, de mensen spreken hier globaal zeer goed engels, en over het algemeen heel plat qua landschap, toch de delen die wij gedaan hebben!

Ook de busreizen die we totnutoe gedaan hebben zijn allemaal supervlot verlopen, nergens pech, altijd vrij goed op tijd, we hebben niet te klagen!