Reisverhaal «Luang Prabang»

DE GROTE REIS! | Laos | 0 Reacties 17 November 2012 - Laatste Aanpassing 23 November 2012

het andere dorpje dat we bezochten langs de mekong was gelijkaardig, alleen verkochten ze hier sjaals;-) volgens de gids zelfgemaakt en véé goedkoper dan in de stad... niet zo een goede verkoopstechnieken ;-) dit hoort erbij natuurlijk, ik blijf het er moeilijk mee hebben.. .

De Pak Ou grotten zijn opnieuw véél trappen doen, zo een 250, in een schroeiende hitte... Ilyan heeft er uiteindelijk 150 alleen gedaan(!), en ik heb hem daarna nog 100 treden gedragen(!):-)

opnieuw verschillende boedhas te bezichtigen, de kinderen blijven het geweldig vinden! Ze mochten met een zaklamp de grot in, en konden dan in alle spleetjes en hoeken halfverstopte tempeltjes zoeken.

Rond 17h30 aangekomen in Luang Prabang, de boottocht is absoluut heel goed meegevallen! Het grote voordeel is dat de kinderen kunnen bewegen, er was ook nog een Australisch koppel met 2kinderen op de boot en de kokkin had haar dochtertje van 1 jaar mee, dus die hielden elkaar ook goed bezig!(UNO met mij als vertaler, samen op de iPad van de australiers, of de magic spiderman vond Ilyan ook geweldig!)

onze eerste ervaring van Luang Prabang was minder aangenaam: voor de eerste x deze reis echt goed in 't zak gezet! Volkomen onze fout, ik had me niet goed voorbereid :-)de tuktuk vroeg 50.000 om ons naar ons guesthouse te brengen, Manichan Guesthouse . We hadden toen al moeten tegenpruttelen, maar toen bleek dat het guesthouse exact... 100m van de pier gelegen was, kookte mijn bloed toch wel een beetje! Maar zoals ik al zei, onze fout, dit gebeurt ons niet opnieuw!

Onze eerste echte indruk van Luang Prabang (LP) was er één van “wauw”, wat een gezellig, charmant stadje, rustig en gemoedelijk... .

Overal huizen in koloniale stijl, met ertussen ontelbare laotiaanse tempels. Wij zaten midden in het historisch centrum en dus vlakbij alles zo ongeveer.

Onze 2e indruk was er wel één van: “wauw zovéél toeristen!”en dan vooral ouderen, meer “begoede” mensen, dat vertaalde zich ook in de hotels en... wat is LP DUUR! In vergelijking met Thailand toch :-) voor onze eerste maaltijd waren we het dubbele kwijt van wat we anders uitgeven! We hadden dan ook wel een vrij chique hotel uitgekozen, want bij aankomst krijgen de kinderen -als ze dat willen- en dat willen ze natuurlijk;-) -pizza of frietjes!

Maar dus op de nightmarket, krioelde het echt van de toeristen! En deze keer veel Belgen(die kwamen we in Thailand zelden tegen!) en Duitsers... .

De nightmarket was een heel gevaarlijk iets ;-) de spulletjes die ze er verkochten waren er zó mooi!veel verfijnder dan wat we tot nu toe in Thailand hadden gezien, maar waar steek je die dingen als je 6 maanden reist? Dat wordt dan maar een postpakketje!

Warm... heet... het is hier echt vochtig, dat maakt het heel moeilijk om je overdag buiten te begeven, zeker met 2 kids die de helft van de tijd niet willen stappen!(mede door de drukkende warmte natuurlijk). 's ochtends toch wat door het stadje gekuierd, een aantal van de belangrijkste -mooie- tempels bezocht, en voor het palais royale waren we te laat :-s de phousi berg zagen we ook niet echt meer zitten op het heetst van de dag, dus onszelf wat extra rust gegund en terug naar ons GH Jenna weigert overdag te slapen, en is zo een chronisch slaaptekort aan het creëren, en dat weegt op ons allemaal... .

Manichan Guesthouse wordt gerund door Peter, een belg en zijn vrouw en ze hebben 2 kinderen van de leeftijd van de onze... die vonden elkaar dan ook vrij snel ;-)

de volgende dag naar de Khuang Si watervallen, zowat de bekendste attractie net buiten LP. Veel toegankelijker voor (kleine) kinderen dan de Erawan watervallen in Thailand, en persoonlijk ook mooier(maar dat kan ook met de toegankelijkheid te maken hebben, als je niet moet sleuren aan de kids wordt alles meteen wat aangenamer ;-)

aangezien wij altijd 's ochtends vroeg op pad zijn(omdat Illy slaapt onder de middag), arriveren wij overal als eerste, en we hadden- op enkele japanse toeristen na- de watervallen voor onszelf! Heerlijk!

Aan de grootste waterval (ik schat 25m hoog?) konden we er zelfs juist onder gaan staan, voor prachtige foto's! Daarna terug iets naar benden om een duikje te wagen in het helblauwe water. Zeer koud, maar heerlijk verfrissend, en helemaal voor onszelf!

Op de terugweg toevallig een ander Belgisch koppel met hun kinderen tegengekomen, waarmee we eigenlijk 's avonds zouden afspreken! Inge, Xavier en Margaux en Arthur, hun 11jarige tweeling!

's avonds dan ook gezellig gaan eten met zijn allen,Indisch voor de verandering, en heel wat ervaringen en tips uitgewisseld! We bleken de dag erop allemaal naar Vang Vieng te vertrekken, spijtig genoeg zaten we niet in dezelfde bus. Maar onderweg tijdens de stops kwamen we elkaar steeds opnieuw tegen.

De weg LP – Vang Vieng is geen lachtertje... Pai was al erg, maar dit was 6h bochten, hellingen, afdalingen, gelukkig hadden we allemaal een toeristilleke geslikt :-)Jenna heeft uiteindelijk een uurtje geslapen, Ilyan niet, teveel prikkels!

Onderweg 2 accidenten tegengekomen, 1 met de grote bus die in een bocht zich klem had gereden tegen een camion, en een ander minder leuk, een motorrijdster die gevallen was, en het zag er niet goed uit... . Dan sta je toch wel weer even stil bij het “wat als... “.

verder is de rit vn 6h opnieuw goed verlopen, de eerste keer dat we zolang aan 1 stuk reizen hier, maar de kinderen hebben zich geweldig gehouden! We hadden de hele achterbank voor ons (3 plaatsen voor ons gevieren), maar dus de kinderen konden languit met hun benen en armen overal naartoe zonder anderen te storen ;-)