Reisverhaal «Kuala lumpur deel 2»

DE GROTE REIS! | Maleisië | 0 Reacties 08 Februari 2013 - Laatste Aanpassing 18 Februari 2013

Vrijdag 08/02/13

Chinees nieuwjaar komt steeds dichter, en de verhalen over ware volksverhuizingen, die ons eerder wat overdreven leken, lijken zich nu toch te bevestigen.

We hebben nog even gecheckt of er nog iets beschikbaars was om lange in langkawi te blijven, maar zo goed als alle betaalbare accomodatie zit vol vanaf vandaag ! Dus proberen we verder te reizen richting Ipoh.

We nemen op tijd de taxi naar Kuah, waar we de ferry moeten nemen naar het vasteland. Aan de ticketcounter zit het ons mee, we hebben de voorlaatste ticketjes van de ferry die over 10minuten vertrekt ! Een klein spurtje, en hop we zitten erop, oef ! Een zeer moderen catamaran met 2 verdiepingen, en anderhalf uur later zitten we al aan de andere kant. Voor 20RM worden we met de taxi(geen bussen) naar Alo Setar gebracht, waar het zoeken naar busticketjes kan beginnen.

Al snel wordt het duidelijk dato ns plan A, richting Ipoh reizen niet haalbaar is, alles zit vol vandaag, en we zouden hier dus moeten overnachten. Dan maar over naar plan B : in één ruk naar KL, 6h reizen, en we kunnen nog mee met een bus om 15h, 2h wachten, dat valt reuzemee ! Het schijnt ook een superdeluxebus te zijn. We eten boven in het busstation in een foodcourt weer voor een habbekrats, en gaan daarna met een koffietje in de Marybrown(lokale KFC) zitten, want daar is airco;-) komen nog 2 Algerijnse jongens tegen die beiden in China studeren, oh ja de wereld is groter dan ons kleine landje;-) in het algemeen komen we hier ongelooflijk veel jongeren tegen die in China studeren, die hebben allemaal goed begrepen dat de toekomst zich daar zal afspelen;-) !

De tijd vliegt als je toch even je neus in een boek kan steken, en al snel zitten we op onze-inderdaad- luxebus, met maar 3 zitjes per rij, dus extra veel plaats. Ilyan wel weer op mijn schoot, en dat is even zoeken, hij wordt nu toch wel echt groot, letterlijk en figuurlijk. Gelukkig valt hij na een uurtje in slaap.

De wegen zijn hier zeer goed, en eigenlijk is de Highway 1 rechte lijn naar beneden, in omgekeerde richting zien we auto's in de file staan, meer dan 250km lang ! Het begint eigenlijk net buiten KL ! Indrukwekkend, en wij blij dat we in omgekeerde richting rijden;-) naar het schijnt loopt KL helemaal leeg met Chinees nieuwjaar.

We komen aan in Pudurayastation om 21h30, en koppig als we zijn, beslissen we naar ons guesthouse te wandelen. Alleen slaag ik er niet in me deftig te orienteren, en de massa mensen aanwezig maken het er niet makkelijker op om ons door te murwen, en als je dan ook nog 2 mensen hebt die je helemaal de andere richting aanwijzen, dan ben je na 500m stappen helemaal pissed;-)

dus toch maar die taxi in, en we worden netjes afgezet aan Bukit bintang monorail, de chauffeur is zelfs zo vriendelijk nog even te bellen, om zeker te zijn dat we wel juist zitten, het Paradiso B&B ligt op de hoek, naast de Macdo, net boven een starbucks, voor de geintereseerden!

Doodop kruipen we naar boven (de meeste hotel zitten hier « op verdiep »!), de kinderen zijn volledig over hun toeren, maar gelukkig worden we ontvangen door 2 superlieve kerels, en gelukkig hebben ze nog plaats voor de komende dagen ! Hier zitten we dan, midden in Bukit Bintang, het toeristisch centrum van KL.

Onze kamer heeft geen raam, maar dat vinden we niet erg, want het effect op de kids is enorm : we lapen met zijn allen tot 11h !

Onze eerste kennismaking met Kuala lumpur was zeker geen liefde op het eerste gezicht, maar deze stad verdient een tweede kans ! Vooral omdat ze ons zowel lijkt aan te trekken als af te stoten, heel intrigerend.

Zaterdag 09/02/13

we ontbijten in het supergezellige koertje van het guesthouse, maken kennis met de andere gasten, dat is altijd zo heerlijk in de kleine gezellige accomodaties : je maakt meteen contact, men kijkt je niet meteen scheef aan owv de kids(alhoewel, misschien soms toch wel;-), en er hangt vaak een leuk sfeertje gewoon ! Dit guesthouse heeft ook een dakterras en een kleine living, dus ondanks de beperkte ruimte lijk je toch plaats genoeg te hebben !

Vandaag staat de KL tower op het programma, we springen op de gratis knalroze « goKL » bus, om er 2 haltes later weer af te stappen, en toch nog een serieuze wandeling te maken vooraleer we er zijn. Jenna valt al huppelend onderweg, en schaaft haar knie, met alle dramatiek die er natuurlijk bijhoort;-) toch bijt ze flink door, en bij aankomst hebben wij natuurlijk niet door (idioten als we soms toch zijn ;-) dat de gratis shuttlebus niet wég rijdt van de tower, maar juist naar boven rijdt;-) wij dus met buggy en al de trappen op, om halverwege door een vriendelijke tuinman erop te worden gewezen dat we toch beter het busje hadden genomen, « tonk » daar viel de frank;-) niets aan te doen, goed voor de calorien denk je dan al snel, en uiteindelijk komen we nog voor het busje aan!(het scheelde wel maar 10seconden;-).

Ze hebben hier, middenin de stad nog een deel jungle behouden, wat wel aangenaam is, je kan erdoor wandelen, dat doen we niet, want niet echt boeiend voor de kids. We kopen wel een ticket voor Jenna om « pony te rijden », hetgeen achteraf dikke arnaquage blijkt te zijn, ze rijdt met het ponytje over de parking rondom onze bank, echt waar, in totaal schatik 50meter ! « Dat kan ik ook » denkt Ilyan meteen, en hup, mijnheer krijgt ook zijn rondje.

Naar boven gaan in de tower gebeurt volgens stricte regels : er zijn 4liften en afhankelijk van je ticketje moet je in een bepaalde rij gaan staan, je wordt tot in de lift begeleid, en dan begin je aan de tocht naat boven, 250m, indrukwekkend ! Niet voor mensen met hoogtevrees, maar het uitzicht is prachtig en impressionant ! We lopen enkele toertjes en turen volop door de-gratis- verrekijkers naar beneden.

Terug beneden nemen we toch maar het shuttlebusje;-)

we wandelen verder terug richting Bukit Bintang, eten onderweg iets en ons volgende doel is Berjaya Times square, de naam klinkt indrukwekkend, maar de shoppingmall zelf is dat nog veel meer ! Meer dan 8 verdiepingen, huisvest het buiten de ontelbare -chique- winkels ook een cinema én een indoor theme park ! Dit beslaagt 3 verdiepingen (niet volledig hoor, slechts een deel van elk verdiep;-) we kopen ons ticket op het 5e verdiep, en de « kinderattracties » zijn op het 7e verdiep. Door heel de hal heb je een enorme rollercoaster/8baan, die over en onder de hoofden doorzoeft, de kinderen vinden dat maar niks, maar ze wennen er snel aan, zeker als ze zien wat er op hun verdiep te doen is ! Het geheel is weer zeer duur, en toch lopen hier zo goed als alleen locals rond !

We bijven ons afvragen hoe en wie dit allemaal kan betalen, als zelfs wij dit vaak niet kunnen betalen. Er is blijkbaar een afzetmarkt voor deze shoppingmalls met hun uitermate dure winkels en attracties, wij kunnen er echt niet bij !

Soit, het theme park : alles in het mini : een balancerende boot, vliegende bijtjes, een draaimolen, een zoevende bus, de tjokkende trein, en de safari-auto's... alles proberen we uit, en Jenna eindigt natuurlijk met haar plakkende zandwerkjes. De kinderen genieten met volle teugen, wij genieten van de kids...

's avonds eten we in een tunesisch restaurant, en ze hebben hier waarempel Harira, « Imma »soep (want haar imma(=oma) maakt deze soep vaak!)! Ah ja zegt Jenna, als ze hier Imma soep kunnen maken, dan komen deze mannen zeker uit Mechelen ! Ze geniet, en wij genieten ervan dat ze groentjes binnenkrijgt, dus neemt ze 2 porties, en wij genieten van een heerlijke grill(kan deugd doen na 3maanden aziatisch eten;-)

en plots kom ik her toch wel geen vriendin tegen zeker, Samiha, uit Vilvoorde ! Ongelooflijk , de wereld is klein !

We eindigen in de H&M, we zijn dringend aan opnieuw ietwat deftige kleren toe. Mohamed en de kids doen hun inkopen, morgen is het aan mij !

Om middernacht is het Chinees nieuwjaar, vanop het balkonnetje in de meisjestoiletten geniet ik nog even van het vuurwerk.

Zondag 10/02/13

De Batu caves die we owv Thaipusam hadden uitgesteld, staan vandaag op het programma. Met de vingers in de neus begeven we ons tegenwoordig in het treinverkeer van KL, dit vind ik heerlijk : als je het systeem wat doorhebt hoe het openbaar vervoer werkt, dan ben ik helemaal in mijn nopjes ! ja hoor, we beginnen KL nog leuk te vinden;-) !

Aangekomen aan de caves wanen we ons meteen in India, overal prachtige mensen in nog prachtigere gewaden, verkoopsters die enkelbandjes en andere prullaria verkopen, eerst zien we één grote rots, en daarachter doemt een reusachtige trap op, en ineens zie ik de beelden voor me van miljoenen mensen die op en af die trap gaan, en ik ben heel blij dat we er niet bij waren met Thaipusam !

Er is nog steeds veel volk, heel devote mensen, zeer interessant om te zien hoe sommigen helemaal opgaan in hun gebed, hun overgave aan hun God.

We beginnen met veel overtuiging de beklimming, Ilyan wil enkel door mama gepakt worden, maar dat ziet mama niet zitten, dus hangt hij al huilend over de schouder van papa, we zijn het ondertussen wel gewoon om het punt van de belangstelling te zijn, het toppunt bereikt hij helemaal boven, waar je de grote binnengaat, en gaat helemaal voorover op zijn knieen liggen, je zou bijna denken dat hij ook aan het bidden is;-)

mama capituleert en hangt hem in de patapum, het zwaarste stuk is achter de rug.

Inde grot worden allemaal offerrituelen uitgevoerd, spijtig dat we er niet veel van begrijpen, wel worden we door heel veel Hindoes welkom geheten in hun tempel.

Jenna krijgt in de « centrale tempel » enkele geofferde bloemen van een mijnheer die de bloemen ordent, en daar is ze heel blij mee !

De kinderen vertellen ons ondertussen als ze de Mujhahedin horen, of mensen geknield zien in een tempel of een kerk, dat al deze mensen gaan bidden, ze steken dus wel iets op hier, en dan vooral dat al deze mensen eigenlijk hetzelfde doen;-)

de afdaling is iets gemakkelijker, en we zien mensen echt zwoegen om tot boven te geraken, gehandicapten, ouderen, trede voor trede slepen ze zichzelf naar boven, heel indrukwekkend !

Beneden eten we nog een vegetarisch buffet voor 5dollar(voor ons 4!), en dan trekken we weer huiswaarts.

We hadden de kinderen nog beloofd te gaan zwemmen, aka pletsen aan de twin towers, en daar houden we ons nog bezig tot het donker is in de speeltuin en plenszwembad. Er is wel ietsiepietsie meer volk dan de vorige keer, het is er echt druk, maar het is dan ook zondagnamiddag, iedereen zit hier;-)

maandag 11/02/13

onze laatste dag in KL doen we het rustig aan : we besluiten enkel het « bird park » op de agenda te zetten. De metro zet ons af aan de grote moskee, maar dan volgt toch nog even een heavy klimmetje in tropische temperaturen;-).

We hadden al veel positief gehoord over het park, maar zelf waren we eigenlijk niet zeer enthousiast. Misschien kwam het doordat we te laat waren voor het voederen, of omdat we ondertussen gewoon verwend zijn door de indrukken die we krijgen, maar wij vonden het niet spectaculair. Gelukkig vonden de kids het wel leuk om de vogels van zo dichtbij en vrij te zien rondlopen, maar na een uurtje hadden we het wel gehad;-)

terug via Chinatown om onze resterende spullen op te pikken in ons vorige hotel, en daarna terug naar onze guesthouse voor een rustige avond.