Reisverhaal «Langkawi»

DE GROTE REIS! | Maleisië | 0 Reacties 04 Februari 2013 - Laatste Aanpassing 13 Februari 2013

Maandag 4/02/13

het ontbijt is weer volop genieten, alleen veel te vroeg vandaag, want we moeten onze ferry halen.

Deze blijkt van hetzelfde type te zijn als waarmee we naar Phu Qoc gevaren zijn,

de rit duurt 2,5h, en goed op tijd komen we aan in de haven van Kuah. De taxirit naar Pantai Cenang duurt 15minuutje, en na een beetje zoekwerk vind onze chauffeur ons guesthouse, The Cottage. Ze hadden geen kamers meer vrij, enkel nog een « cottage », iets duurder, maar wat ons betreft ideaal ! Grote ruime kamer met een enorm queensize bed, spiksplinternieuw allemaal. Het ligt ergens achter de grote baan, superrustig tussen lokale huisjes, met kippen, hanen en poezen die overal tussenscharrelen, een heerlijk plattelandsgevoel op 100m van de zee !

Het enige minpuntje is dat men enkel een matrasje wil bijleggen voor 20RM per nacht, dus dat betekent dat jenna tussenons in zal slapen, zij vindt dat alvast geen probleem;-)

we doen eerst allemaal een goeie dut vooraleer we het stadje en het strand gaan verkennen, en het voelt heerlijk aan om ilyan weer in zjn normale structuur te brengen, van middagdutjes, je voelt ook dat hij er ook weer gemakkelijker mee omgaat, het tegenspruttelen verminderd zienderogen ! En ons venteke is ook weer veel beter in form !

Tegen 17h trekken we naar het strand, als de zon wat minder hoog staat, het is hier echt heel warm en vooral vochtig, maar toch lijkt het wel mee te vallen. Het scheelt natuurlijk wel als je weet dat er een kamer met airco op je wacht;-)

we wandelen op het gemak naar het strand, en onze eerste indruk is toch wel een wauw gevoel. Een superwit poederstrand met palmbomen en de zee is wel niet superblauw, maar dat zal ons een worst wezen. Wat ons wel opvalt is het lage percentage mensen in de zee;-) de kwallen vermoeden we, al kunnen we er niet meteen ontwarren als we in het water turen. (wij hadden al spookbeelden van duizenden kwallen aan de kust waar je geen voet tussen kon zetten;-) op het internet wordt ook zwaar gewaarschuwd voor gevaarlijke kwallen, mensen die geen voet in het water zetten daar.

We komen een groepje franse kinderen tegen die ook in ons guesthouse zitten, en die met veel plezier in het water spelen ; oh ja, er zijn kwallen, die prikken een beetje, maar dat is alles, misschien valt het toch nog mee.

Voorzichtig gaan we het water in, en ondanks dat we er geen zien, heb ik toch de indruk 2 branderige plekken te voelen bij het uit het water komen. De kids klagen niet, dus dat valt al bij al wel mee;-)

we zien later wel nog een aangespoelde reuzekwal van een goeie halve meter diemaeter, weliswaar dood, maar daarom niet minder indrukwekkend !

de kinderen leven zich in elk geval uit, Ilyan is het water niet uit te krijgen (met mama die angstvallig met toegeknepen billen naar kwallen speurt;-). Jenna is voorzichtiger, maar zij geniet honderduit van het zand, en kookt meteen hele maaltijden voor ons ;

bij zonsondergang lopen we langs het strand richting hoofdstraat, en er hangt een hele rustige aangename sfeer. We passeren een hippieachtige tent met geweldige muziek, het geeft echt een festivalsfeertje, inclusief de rasta's;-) Hier zouden we gerust een avondje kunnen rondhangen, moesten we zonder kinderen reizen;-)

om te eten kiezen we toch voor het meer vertrouwde : pizza/spaghetti, want we willen dat de kinderen eten. Gelukkig smaakt het eten goed, en alletwee verorberen ze een hele spaghetti, en dan ben je als ouder weer even gerustgesteld, oef, ze hebben iets binnen;-)

dinsdag 5/02/13

de volgende ochtend ontbijten we in een lokaal ontbijtstalletje, en als ik een gast zie zitten die rustig zin boek aan het lezen is, dan besef ik wat het is om « rust » te voelen... dit is rust : op je gemak onderuitgezakt een boek lezen zonder je zorgen te maken waar je kinderen zijn en wat ze doen !

Begrijp me niet verkeerd, het is geweldig om met de kids te reizen, maar het reizen zonder kinderen vroeger krijgt nu toch ook zijn extra waarde;-)

we doen het rustig aan en wandelen (mama ik heb pijn aan mijn benen, zijn we er bijna,...), met Ilyan noodgedwongen op mijn rug, want het kereltje kopieert lustig het gedrag van zijn zus « pijn benen », en om hem gewoon te pakken is hij echt te zwaar.

Onderweg kopen we wel nog een hoedje voor Jenna, en een belleblaas voor Ilyan, het motiveert maar matig;-)

ons doel vandaag is UnderWaterworld, hetgeen echt overdreven duur is, maar bon, de kinderen genieten ervan dus hop met de geit, en of ze genieten ! Ilyan gilt het uit, hij vind het-opnieuw- allemaal meer dan geweldig, maakt niet uit dat hij elke week bijna een aquarium bezoekt;-) op het parcours zijn er wel tientallen standjes met souvenirs en speelgoed uitgestald, zeer pijnlijk voor de kids, maar ze zijn het ondertussen al zo gewend dat ze « niets » krijgen, dat ze er vrij gemakkelijk door manoeuvreren. Halverwege lijkt het gedaan, en ik ben al serieus teleurgesteld, maar gelukkig beginnen de echte aquaria hier pas echt ! Aan een standje kan je neptattoos laten spuiten, en Jenna en papa wagen zich eraan : Jenna kiest een mooie bloem met vlinder, Mohamed gaat voor een « peacekikker », nu zijn ze even stoer als mama !

We tonen de kinderen ook de « kwallen » bij gebrek aan realtime kwallen in de zee, maar veel interesse tonen ze niet;-)

aan het einde van de rit opnieuw vele winkeltjes, en hier vinden we een leuk bikinietje voor Jenna, want de hare is al zo uitgerekt, dat het tot onder haar knieen komt;-) een fluooranje outfitje, past haar perfect ! We kopen ook nog een setje vormpjes met een emmertje, en een camionnetje voor Ilyan, zodat ze maximaal van het strand kunnen genieten ;

We eten weer lokaal, en gaan dan naar onze cottage voor een dutje.

We eindigen opnieuw op het strand, maar Jenna heeft ondertussen een goeie schrik te pakken, maar met de vormpjes en emmertjes amuseert ze zich rot.

Langzaam maar zeker loopt ze toch weer het water in, en ja hoor, net op het moment dat ze eruit komt, begint ze te gillen : een kwallenbeet ! Op haar borstkas, een « klein » streepje, maar toch pijnlijk genoeg, en duidelijk van een kwal. Grappig om te zien hoe ze schippert tussen haar verdriet en het stoer doen, van « hé, ik ben wel gebeten door een kwal, dat ga ik aan tante leen vertellen »;-)

het is heerlijk om te zien hoe de kinderen genieten van het water en het zand, dus de dag erop genieten Mohamed en Jenna de hele dag van het strand, Ilyan en ik doen een middagdutje, en we blijven meer in de schaduw van de bungalow, waar hij zich ook kan uitleven met steentjes in zijn camion vervoeren..., meer hebben de kids uiteindelijk niet nodig !

Het is zeer interessant om te zien dat je echt alle soorten mensen hebt die naar Langkawi komen ! Van echte badpaktoeristen in string tot vrouwen met Chador of niqab(gezichtssluier), en alles kan ! Meisjes in bikinietjes gluren naar meisjes met hoofddoekjes en trekken stiekem enkele foto's, waarna de meisjes in hoofddoekjes stiekem fotootjes trekken van diegene in bikini;-). Diegene die gekleed in zee gaan zijn nog het beste af lijkt me, gezien de kwallen;-)

Donderdag 07/02/13

We maken vandaag een toch naar de mangrove, vooral ik ben wel benieuwd hoe dat er in het echt uitziet. We zitten in een « tour », en dat betekent dus weer de gids volgen, en we zijn natuurlijk niet alleen;-) we beginnen met de « bat cave », we vertellen de kids dat er vleermuizen zitten, en meteen izjn ze er niet gerust meer in, toch lopen ze dapper door de donkere grot, en op het einde vinden ze het al niet meer eng. De mangroveboen staan heel droog, en dus zie je goed de wortels, best indrukwekkend. We passeren nog de crocodile cave(geen krokodil te zien;-) en bezoeken een fish farm, dat is wel interessant. De kinderen mogen namelijk de vissen voeren, met echte stukken...vis ! Best grote exemplaren die er rondzwemmen, de kinderen vinden het geweldig ! Jenna mag aan het eind ook nog een zeepaardje vasthouden, en haar dag kan niet meer stuk !

Onderweg trekt de kaitein goed op en we stuiven tussen de mangrove door, superleuk, zowel voor de kids als voor ons !

We eten in zo een fish farm, op een drijvend vlot, en daarna mogen we nog een half uurtje(ja, een tour;-) op een mooi wit strand- zonder kwallen!- zwemmen en spelen.

Langkawi was wat ons betreft zeker de moeite, alleen spijtig van de kwallen.

Oh ja, Mohamed, Illy en ik lieten ons haar knippen ! Ilyan is nu een kleine punker (tja, mama's keuze, voor de insiders;-)

we zijn hopeloos op zoek naar bustickets richting Ipoh, maar Chinees nieuwjaar is in aantocht, en mijn hoop dat Ipoh zou ontsnappen aan de massaverhuis blijkt zwaar ongegrond ! Enige mogelijkheid is morgen op de ferry stappen en hopen dat er nog bussen zijn naar « ergens », anders zullen we één of enkele nachtjes in Alo setar moeten overnachten, zo blijft het reizen lekker spannend !