Reisverhaal «Penang»

DE GROTE REIS! | Maleisië | 0 Reacties 01 Februari 2013 - Laatste Aanpassing 07 Februari 2013

Vrijdag 01/02/13

we hebben bustickets gekocht naar Penang, en men heeft ons gezegd « opposite to the shellstation » te gaan staan, dus daar staan we dan om 8h 's ochtends, en het is écht koud ! De leecen hebben we in KL gelaten, dus het is echt bibberen ! Geen bus te bespeuren, en ik vind het al raar, want de richting « ipoh » is aan de andere kant !

Gelukkig komt er een lieve mevrouw te hulp, en ze gebaart dat we inderdaad aan de andere kant moeten staan, « next to the shellstation » dus;-)

we wahctne en wachten op de bus, en een klein half uurtje later rijdt hij inderdaad voorbij en stopt mooi voor ons, oef ! Toch altijd even spannend als je niet gewoon in een busstation kan opstappen;-)

weer 3plaatsen geboekt, en hoewel we in het begin een stoel vrij hebben naast mij, wordt die een half uur later ingepalmd door een jongen die serieus is uitgegaan de dag voordien, een ware alcohol/sigarettenwalm maakt zich meester van ons hoekje, en als er iets is waar ik echt niet tegenkan(quid mijn wachten vroeger;-) dan is het die geur;-) daarenboven plakt ilyan aan mij vast en weigert hij bij Mohamed te gaan zitten, dus dat betekent 2h tandenbijten... .

Als de gast naast mij zijn gsm bovenhaalt en superluid begint te praten, stopt de buschauffeur plots, loopt naar ons toe en geeft zeer duidelijk aan : gsm weg of buiten, zeer kordate aanpak, en hij heeft zich niet meer laten horen;-)

In Ipoh mogen wij blijven zitten, maar wisselen er enkele mensen, Jenna komt nu naast mij zitten, maar deze keer hebben we nen echten klojo vóór mij zitten, die bruut op mijn voet klopt om duidelijk te maken dat hij zijn stoel zal laten zakken (zonder het vriendelijk te vragen), en dat meteen in de hoogste stand doet, Ilyan is ondertussen op mijn schoot in slaap gevallen, en we zitten dus volledig geprakt tussen mijn stoel en die voor ons. En als er iets is waar ik niet tegen kan dan zijn het onrespectvolle mensen! Hij is dan ook de enige in heel de bus die dit doet(klaarlichte dag), en ik ben dan ook net de enige met een kind op mijn schoot...;-)je raadt het al, mijn busrit was niet echt om over naar huis te schrijven (alhoewel;-).

In Butterworth stoppen we aan de ferry, en de busschauffeur geeft aan dat we beter de ferry nemen als we naar Georgetown willen, want hij rijdt wel naar Penang, maar niet naar georgetown !

Dus eruit, en met al ons hebben en houden richting Ferry, het is niet zover, en kost maar 1,8RM(0,5euro), en we krijgen voorrang bij het instappen. Het is een open ferry, we zitten tussen de auto's, en we hebben al verschillende keren gedacht : dit zou in Belgie niet mogelijk zijn, kwestie van veiligheid, maar anderzijds, vragen we ons ook af, in welke mate overdrijven ze bij ons niet en zorgt deze bureaucratie er niet voor dat wij op bepaalde vlakken echt niet vooruitkomen ?

20minuten later zijn we eral, en kunnen we op zoek naar vervoer.

Er zijn zo goed als geen taxi's maar zeer veel bussen, en deze blijken ook efficient te werken. We kunnen toevallig ook op zo goed als elke bus springen, en dus 30minuten later zijn we onderweg.

We hebben voor Penang een -voor ons- poepchique hotel geboekt : , was aan halve prijs via een booking site, en we voelen dat we echt even moeten afremmen, we wouden niet persé chique, maar wel een zwembad, en niet te ver van het centrum, met het ontbijt erbij hadden we de prijs er voor over;-).

Achteraf gezen heeft dit ons ook serieus deugdgedaan, we zagen de kinderen helemaal herleven, en dan vooral in hun « hyperactiviteit » : er zijn weer minder spanningen, de kinderen zijn ook rustiger !

De kamer in het hotel is typisch : uniforme eenheidsworst, maar het zal ons worst wezen, wij duiken het zwembad in ! We hebben wel zicht op de zee ! We gaan ook meteen naar de supermarkt in « plaza Penang », inderdaad, een shopping mall;-) we « smokkelen » ons avondeten het hotel binnen en eten heerlijk verse groentjes en fruit op de kamer.

Zaterdag 02/02/13

vandaag verkennen we Georgetown. Deze stad is UNESCO werelderfgoed, dus daar moeten we zeker tijd voor vrijmaken !

Eerst ontbijten we aan een supergroot ontbijtbuffet ! Alles erop en eraan : westers, Maleisisch, chinees, veel te veel keuze !

We wandelen naar het centrum, dat blijkt zeer goed te doen, en we beginnen met een mansion die bij de 10mooiste ter wereld zou horen. Ee Chinese gidse doet de rondleiding en heeft véél te vertellen ; ze doet het goed en het is interessant, maar het prinsessenhuis dat ik had beloofd aan Jenna laat wel heel lang op zich wachten, en ondanks dat de kinderen heel goed hun best doen, zitten ze elkaar al snel in de haren. Ik dus maar weer naar buiten met Ilyan, zodat het manneke wat kan ravotten, terwijl jenna en papa door het « prinsessenhuis » geloodst worden.

Daarna lopen we langs de bekende plaatsen : kathedraal, Love lane, nog een kerk, de city hall, en de town hall. En dan zijn we aan de zee, en wat zien we daar ? Een speeltuin ! Oef ! De kinderen helemaal uitgelaten, laten zich helemaal gaan, terwijl wij dankbaar genieten van het uitzicht, het briesje, en een lekkere lycheedrank zonder suiker(de verkoopsters kijken dan altijd heel raa, wat vragen die nu!), gekookte kikkererwten, en enkele kippensatés !

Al snel hebben de kindjes een Indische tweeling als vriendjes erbij en ze gillen en genieten met zijn allen in treintje van de glijbaan, heerlijk om te zien.

Volgende stop is fort Cronwallis, of wat daar nog van overblijft... de muren dus... maar voor Jenna kan haar dag niet meer stuk, want er komt een pasgetrouwd koppeltje foto's nemen, en Jen ziet erin een echte prins en prinses ! Dolblij is ze als ze mee op de foto mag, het is dan ook een heel mooi koppeltje ! En meteen komen de vragen, mama wanneer mag ik prinses zijn(als je gaat trouwen), ik wil met papa trouwen, mama was jij ook een prinses ? Ik wil met jullie alletwee trouwen ! Heerlijk de fantasie van 5jarigen !

We lopen verder door het echte centrum een mix van hele oude, historische huisjes, zowel opgemaakt als echte krotten(maar kost heel veel om te restaureren denk ik door UNESCO?) afgewisseld met echte hoogbewou, lelijke bettonblokken !

We zoeken afkoeling in een shoppingmall, en eindigen in de enige echte pizzahut, waar we toch best lekker eten ! Ilyan is ondertussen in een diepe slaap gezonken, en die wordt pas 2h later weer wakker, nu zijn we toch heel blij dat we de buggy nog steeds meeslepen !

We doen een poging om de hoogste toren van Penang te beklimmen, in de infobrochures zou dat mogelijk zijn, maar niemand kan ons de juiste liften aanwijzen in de shopping mall, en bij nader inzicht ziet hij er ook niet echt functioneel meer uit.

We lopen op ons gemakje terug richting hotel en eindigen weer heerlijk in het zwembad. Jenna haar pizza is wel slecht bevallen, en nadat haar maaginhoud in het putteke naast het zwembad geeindigd is(oef;-) is ze weer in volle form.

Wij vonden Penang zeker de moeite, het is er wel zéér druk, en dat komt nog niet echt door Chinees nieuwjaar denk ik, het lijkt gewoon een heel levendige stad.

Wat ons wel opvalt, en het is maar een gevoel, is dat de toeristen hier pakken afstandelijker zijn dan in de vorige landen die we gedaan hebben. De toeristen die Maleisie doen lijken ook wel iets meer budget te hebben, en waar we in Thailand tot Vietnam door vele mensen begroet en aangesproken werden, zijn de toeristen hier veel afstandelijker, en worden we vaak zelfs scheef bekeken, alsof ze willen zeggen » wat doen jullie hier eigenlijk, en dan nog met kinderen »...(geen idee of er een link is?!) . De mensen van hier daarentegen zijn zoals altijd de vriendelijkheid zelve, de aaitjes, knuffels en fotosessies met onze kids blijven komen;-)

morgen nemen we de ferry naar langkawi, een volgend eiland, waar we echt 5dagen gaan niksen, heerlijk genieten van zon, zee en strand. Enig minpuntje lijken de aanwezige kwallen te zijn, volgens een fransman zit het er ginder vol van, hij raadde ons zelfs af naar daar te trekken, we zullen wel zien !