Reisverhaal «Christchurch»

DE GROTE REIS! | Nieuw Zeeland | 0 Reacties 08 Maart 2013 - Laatste Aanpassing 25 Maart 2013

Zaterdag 9/03/13 Christchurch

het is zeer bewolkt vandaag, dus gelukkig dat we gisteren naar Akaroa gekomen zijn ! We dachten nog even het stadje terug in te gaan, maar uiteindelijk rijden we op ons gemakje terug naar CHCH.

We kiezen opnieuw voor een topt10, omdat dit een verwarmd zwembad heeft, en aangezien we 2nachten blijven, is dit wel leuk voor de kids ; het zwembad blijkt echter dik tegen te vallen, zeer onverzorgd, lmet een glijbaan, waar er meer roest dan metaal te zien is, levensgevaarlijk ding ! De camping daarentegen is wel ok. Er is een filmroom, een hele grote, heerlijke speeltuin, en de kinderen weten dus wat te doen !

We komen een Nieuwzeelandse man tegen die samen met zijn vrouw en 2 kindjes 1 jaar rondtrekt in nieuw zeeland zelf ! Zij doet vervangingen van een tweetal maanden en dan trekken ze weer door, heerlijk !

Vandaag gaan we ook de boeken van mama ophalen bij Steven en Els. Zij zijn hier een aantal jaar geleden komen wonen, en steven is de broer van Inge (van de Xima's;-). we hebben afgesproken om 15h, en als we daar aankomen worden we dadelijk uitgenodigd om mee te genieten in de tuin ! Er is een trampoline, dus de kinderen zijn door het dolle heen ! En superleuk om te zien hoe al de kinderen(steven en Els hebben er ook 2) zo goed met elkaar opschieten, hoewel ze allemaal een verschillende leeftijd hebben;-) de volwassenen babbelen over nieuw Zeeland en Belgie, de verschillen, de aardbeving, en koetjes en kalfjes. Het is een superrelaxte namiddag, voelt heel huiselijk aan (hoewel steven en Els tijdelijk op een appartementje wonen owv werken aan hun huis!), en als we ook uitgenodigd worden om mee sushi te eten, ishet goed gevoel compleet ! We hebben een zalige namiddag én avond achter de rug, en maken voor de eerste maal kennis met sushi, en het is echt heerlijk !

We vergeten de boeken natuurlijk niet, maar wél de sandalen van Jenna, dus morgen mogen we nog even terug;-)

Zondag 10/03/13

er rijdt een toeristenbus door het stadscentrum, en zoals in elke grote stad, maken we hiermee een toer. Het blijkt uiteindelijk wel nogal ramptoerisme te zijn, maar al bij al is het wel interessant om te zien in welke mate CHCH verwoest is. Het is heel indrukwekkend hoe weinig er in de binnenstad og rechtstaat, of behouden kan blijven. Het merenddeel is zodanig verwoest(en soms zie je dat gewoon niet aan de buitenkant!), dat het neergehaald moet worden. Één van de redenen waarom de heropbouw zo traag gaat is zolang er naschokken van boven de 5 zijn, moet alles weer een hele tijd stilgelegd worden, en er zijn al duizenden naschokken geteld, wij hebben er nog geen gevoeld, maar Inge en Xavier bv wel.

De tour duurt een uurtje, en ook Jenna kijkt gefascineerd naar de « kapotte » huizen. En redeneert « gelukkig dat er bij ons geen aardbevingen zijn, anders was ons huisje ook kapot ! »

we maken nog een wandeling naar « restart », waar allemaal containers zijn neergeplant in het centrum, om de innenstad toch een beetje terug tot leven te wekken ; er is een heel interessante tentoonstelling met foto's en filmpjes over de aardbeving, de kinden en wij kijken onze ogen uit, want je kan je niet voorstellen welke schade een aardbeving allemaal kan maken !

We eten iets op een pleintje, en raken aan de praat met een groepje nieuwzeelandse madammen, heel interessant om te horen hoe de angst toch nog steeds aanwezig is, hoe men hiermee omgaat (altijd rechts in de bus gaan zitten, voor als een gebouw instort, steeds omhoog kijken naar hoge gebouwen, geen hoge gebouwen durven betreden,...).

Via Lincoln, waar Els en Steven wonen, halen we de Sandalen op, en dan rijden we terug naar onze camping. Want de tijd is aangebroken om in te pakken, morgen moet onze camper terug binnen, dus we slapen nog een laatste keer in ons rijdende huisje.

Maandag 11/03/13

vandaag is het opruimdag, de kinderen vermaken zich in de speeltuin, terwijl wij de rugzakken terug bovenhalen na 3weken. Het doet wel raar om terug naar Backpackersmodus over te schakelen, het camperleventje beviel ons echt heel goed !

We hebben ondertussen een vlucht geboekt van Singapore naar jakarta, en we overnachten 1nacht in Singapore. Deze keer wel in Bugis, waar Arab street gelegen is, een veel aangenamere wijk dan Lavender.

Op de middag zijn we klaar, en nadat we onze overschot aan spulletjes hebben uitgedeeld aan « net vertrekkende » koppels, gaan we op weg om onze camper terug te doen.

Eerst trekken we naar de camping die ik had gereserveerd om dichtbij de luchthaven te zitten, stom want de top10 was ook niet ver, en hier is geen speeltuin, of ander vermaak voor de kidneren. Het is een echte lokale camping, geen toeristen, vooral mensen die dakloos werden door de aardbeving, en ondertussen nog steeds niets nieuws gevonden hebben, omdat de prijzen sindsdien blijkbaar alleen maar gestegen zijn.

We maken de auto helemaal leeg, en laten alles achteri n onze unit waar we vannacht zullen slapen.

Bij jucy stellen ze geen vragen, onze volledige verzekering dekt alles, later merken we dat we per ongeluk nog een handdoek en een blauwe plastic kom hebben, maar we hebben geen auto meer om ze terug te brengen, spijtig;-)

terug op de camping doen we het gewoon rustig aan, we eten alle restjes op en leggen de rest op de tafel voor adere kampeerders. Binnen de kortste keren is alles weg. De gekochte waterkoker geven we aan een dame die dakloos werd na de beving en die gewoon niet genoeg verdient om iets anders te huren, schrijnend ! Hier zitten deze mensen dus, want dat vroegen weo ns al af, wat is er gebeurd met alle mensen die in de binnenstad woonden, of die hun huis verloren ? Een ander koppel had grond om te bouwen, heeft 2jaar moeten wachten om een bouwvergunning te krijgen, en hun huurhuis werd na de beving onbewoonbaar verklaard, dus ondertussen zitten ze hier, tot ze weer toestemming krijgen om te bouwen.. .

We nemen afscheid van Nieuw Zeeland, een prachtig land, dat je vooral moet zien, want al schrijvend kan je onmogelijk beschrijven hoe mooi het wel is !