Reisverhaal «Melbourne, bij Eva en Brenden»

Melbourne | Australië | 0 Reacties 23 December 2016 - Laatste Aanpassing 10 Januari 2017

23 december, Melbourne, bij Eva en Brenden

Het kost moeite om Sydney te verlaten, er valt nog zoveel te ontdekken in deze metropool maar we reizen verder. We vliegen naar Melbourne en laat deze stad nu juist de concurrent zijn van Sydney. Allebei maakten ze aanspraak op de titel 'Hoofdstad van Australië' maar zoals vaak het geval is... geen van beiden heeft het gehaald. Begin 1900 heeft men besloten - tussen Sydney en Melbourne in - een nieuwe stad als hoofdstad te bouwen: Canberra. Ik vraag me nu dus af wat de gelijkenissen of verschillen zijn tussen beide steden. Daar komen we de volgende dagen wel achter. En we kennen mensen die ons daarbij kunnen helpen.

We landen op Avalon, een kleine luchthaven buiten de stad en reizen naar het centrum met de shuttlebus. Brenden haalt ons daar op, de vriend van Eva. En Eva? Dat is de dochter van Rose en Freddy.

Vooraleer naar hun huis te rijden in Nunawading, een voorstad op 18 km van Melbourne, laat Brenden ons het centrum van Melbourne zien. De stad lijkt kleinschaliger dan Sydney, op het eerste zicht gezelliger. Er zijn nog veel goed bewaarde gebouwen uit de tijd van de goudzoekers. Flinders Street Station, gebouwd begin 1900, overheerst de binnenstad en was het eerste treinstation ooit gebouwd in een Australische stad. Schuin daarover ligt The St. Paul's Cathedral maar we passeren te snel om er veel van te zien. Eva heeft haar kantoor in de binnenstad, we gaan samen koffiedrinken in een prachtige bistro 'European'. Zij begroet ons heel uitbundig, het beloven plezierige dagen te worden bij hen.

We doen boodschappen in The Queen Victoria Market, een enorme open markt met een aanbod aan verse voedingswaren om U tegen te zeggen. Aan de producten en bijna 600 schreeuwende standwerkers zie je dat Melbourne zeer multicultureel is. Er zijn vanaf het ontstaan van de stad hele dorpen uit Groot-Brittanië, Libanon, Polen, Griekenland, Turkije - en meer recentelijk - ook uit Vietnam en China hiernaar toe gekomen. Er leven hier mensen samen uit meer dan 180 verschillende landen met meer dan 116 verschillende religies! En allemaal drukken ze hun stempel op de stad. Toch lijken ze zich geïntegreerd te hebben tot een nieuwe verbondenheid, één geheel. De geschiedenis van deze immigratie is o.a uitgebeeld via sculpturen en een ganse reeks glaspanelen op een brug over de Yarra rivier: The Travellers.

Onderweg naar huis legt Brenden ons uit waar de beste eethuizen zijn, de gezelligste wijken, de meest gekende koffiehuizen en de beruchtste cafés. We zullen op onze tellen moeten passen. De voorbije maanden zijn we wat kilo's kwijt geraakt, het zou hier wel weer eens de andere kant kunnen opgaan. Vooral ook dat én Brenden én Eva graag in de keuken staan. Ze maken zogoed als alles zelf, tot brood en ijs toe. Ik maak me uit de voeten, ik kan Cathy al niet de baas als chef, nóg twee erbij is van het goede teveel. De tuin is meer mijn ding. Het onkruid staat kniehoog, de kruiden zitten helemaal verscholen, de rozen groeien er met moeite overheen. Het doet deugd mijn lijf weer eens te gebruiken en met de hulp van Brenden ziet de tuin er na twee dagen al helemaal anders uit. Eva is ondertussen aan haar laatste werkdagen bezig, straks heeft ze drie weken zomervakantie. Het enige wat beter kan zijn de nek en schouders van Cathy, rusten lijkt alsnog niet veel te helpen. Een kinesist in de buurt brengt, net als bij Rose en Freddy, enig soelaas maar dat is eerder tijdelijk. Duimen maar op beterschap. 's Avonds kijken we met zijn allen naar het nieuws en zien dat er ook in de binnenstad van Melbourne een aanslag van IS op de kerstmarkt is verijdeld. Een week na Berlijn... . Terreur stopt bij geen enkele grens. Ik vraag me trouwens al langer af hoe Australië omgaat met de Syrische vluchtelingen. Hier horen wij er voorlopig niets over.

Morgen, vrijdag, vertrekken we met zijn vieren naar Phillip Island om de kerstdagen door te brengen met de volledige familie van Brenden. Cathy en ik zijn welkom! Kerst in de zomer... .