Reisverhaal «Mian Shan, uitstap naar de bergen»

Pingyao | China | 0 Reacties 02 Juli 2016 - Laatste Aanpassing 10 Juli 2016

Vandaag rijden we naar Mian Shan, een gebergte 80 km van Pingyao vandaan. Mia vergezelt ons, ook zij is daar nog nooit geweest. Ik neem plaats naast de taxichauffeur om alles goed te zien. In eerste instantie ben ik daar blij mee maar dat blijft niet duren. Zijn telefoon vraagt voortdurend zijn aandacht en hij praat niet, hij roept door dat ding! Op een gegeven moment hou ik zelfs mijn vingers in mijn oren. Ik ben blijkbaar toch niet zo hardhorend... . Hij manoeuvreert handig langs de andere auto's. Op een vierbaansweg gaat het er anders aan toe als bij ons: hier rijden de meer langzamere auto's in het midden van de weg, de snellere rechts, aan de buitenkant. Om voorbij te steken claxonneer je, ook om aan te geven dat je er aan komt. Lawaai genoeg dus.

ÖEen ticket koop je aan de voet van de Mian Shan, in een ruimte zo groot als een luchthavenhall. Hier zijn ze in drukke periodes duidelijk wat toeristen gewoon maar wij treffen het want het is er zeer rustig.

Bussen rijden op en aan om de bezoekers aan de vele bezienswaardigheden te droppen. Er zijn ook enkele tempels die, net als bij Datong, half tegen een bergwand aan zijn gebouwd. Verder zijn watervallen, authentieke hangbruggen, meerdere uitkijkpunten én de mooie maar bizarre voetgangersbrug langs de bergwand, waarbij je alleen maar over stalen dragers loopt die in de muur zijn geslagen. We zullen een selectie moeten maken anders breng je hier een paar dagen door.

De rit gaat stijl bergopwaarts en het eerste wat wij bezoeken is de Dragon Head Temple. Daar bestaat een prachtige legende over maar China is geboren uit duizenden legendes. Deze tempel bestaat uit vele verschillende gebouwen die op een berghelling zijn gebouwd dus moet er stevig geklommen worden. Hoeveel trappen we uiteindelijk gedaan hebben om deze top te bereiken weten we niet meer. Misschien maar goed ook. Als beloning krijg je wel een fantastisch mooi uitzicht over de vallei hoewel het weer niet echt zuiver is. Terug langs die steile, smalle trappen naar omlaag. Dat moet erg moeilijk stappen zijn met veel bezoekers want je komt bijna niet langs elkaar heen. Gelukkig krijgen wij alle ruimte.

Met een andere bus komen we bij het volgende punt. The Salou Temple, tegen de steile rotswand aangebouwd. We denken er eerst niet aan weer te klimmen maar waar zijn we anders voor gekomen? Dus beginnen we eraan, verdieping per verdieping langs binnen in de tempel tot je, voor je het goed weet, weer helemaal bovenaan staat. Ook Mia, die last heeft van hoogtevrees, is trots op haarzelf. En onderweg hebben we veel heel mooie oude beelden gezien van deze oude tempel.

Zo gaat de tijd een beetje te snel en is het onmogelijk alles te zien. We laten ons naar het eindpunt in dit natuurpark voeren. Daar zijn de watervallen met als poëtische naam Two Dragon playing with Water. Die liggen in de bossen dus is er beschutting tegen de felle zon. We eten een snack en willen een wandeling naast de rivier maken. Ik bedank en installeer me op een bank naast het water, Cathy en Mia maken een wandeling van een klein uur.

Op de terugweg houden we nog even halt om te kijken - en een foto te maken - van de wel erg steile trappen op stalen pijlers in een loodrechte rotswand. Ook een manier om bovenaan een tempel te bezoeken. Wat jammer nu dat we geen tijd meer hebben... . Het zit erop voor vandaag, onze chauffeur wacht om een anderhalf uur te rijden vooraleer we terug op onze bestemming zijn. Het is stil in de auto. Onze tong is blijkbaar ook moe.