Reisverhaal «Damai Beach Resort en.... »

Damai Beach | Maleisië | 0 Reacties 29 September 2016 - Laatste Aanpassing 21 Oktober 2016

26 - 29 september, Damai, 

Een korte rit van Kuching brengt ons naar Damai Beach Resort. Cathy en ik zijn hier een paar weken terug al eens op prospectie geweest. (zie verhaal Damai Beach & Bako National Park 5 & 6 september). We zijn niet naar hier gekomen om nieuwe avonturen op te zoeken. Wel om na te genieten van twee weken rondtoeren samen, alle indrukken wat te laten bezinken. En een kleurtje op te doen natuurlijk vooraleer LauraLien terug naar huis gaan. De zon geeft alles van zichzelf. De zee en het strand laten we liggen vanwege kleine kwallen, behalve voor de avondwandeling bij zonsondergang. Het zwembad biedt toch meer verkoeling. Trouwens, er zijn er twee. Met de shuttlebus gaan LauraLien een ochtend naar het hoger gelegen zwembad. Vandaar heb je een prachtig uitzicht over de baai waar het hotel gelegen is. Een uur later staat LauraLien alweer beneden: hun benen zijn overdekt met muggenbeten. Ze tellen er bijna 30. Het moeten vast die irritante 'sunflies' geweest zijn die hen hebben aangevallen. Ok, dan maar verder luieren beneden. En zo gaan de dagen rustig voorbij.

Onze laatst dag hebben we onze reisplannen wat moeten aanpassen. Er is een mail gekomen van de luchtvaartmaatschappij dat onze middagvlucht van Kuching naar Kuala Lumpur geannuleerd is. We kunnen wel om 22.25 uur vertrekken. Jammer want zo hebben we geen tijd meer om in KL te shoppen, dat was de bedoeling! Dus genieten we de laatste voormiddag nog extra van het zwembad en elkaars gezelschap. In de namiddag gebruiken we de resterende tijd om wat souvenirs te kopen in Kuching. Ik wil ook wat t-shirts meegeven voor Vince en Lucy. En 's avonds hebben we een afspraak met onze Sarawaakse vriend George, Susie's broer, voor een laatste happy hour & happy dinner. Het is een plezant en mooi afscheid.

De vlucht naar KL is nog later dan gepland. We komen lang na middernacht aan en er is met geen mogelijkheid slaping te vinden. De hotels van de luchthaven zijn volgeboekt. Ook het zogenaamde capsule hotel, waar je voor relatief weinig geld een minislaapplaats kunt huren. De stad is een uur rijden hier vandaan dus daar een hotel zoeken heeft geen zin meer. Cathy en ik vertrekken over vijf uur naar Phnom Penh, Cambodja. LauraLien een uur later naar Brussel. We doen zoals vele anderen: ons zo goed en zo kwaad mogelijk installeren op de grond om een beetje te slapen. De laatste uren in Maleisië brengen we door als clochards.

Ik zal ze missen, de twee dochters