Reisverhaal «Yoliin Am, Valley»

Ulaanbatar | Mongolië | 0 Reacties 11 Juni 2016 - Laatste Aanpassing 21 Juni 2016

Op weg naar Dalanzadgad Town en The Yoliin Am Valley.

Vandaag is het maar een rit van 220 km. We rijden nog even om langs the White Stupa om van op de zandklif het landschap te bewonderen. Van daaruit gaat het van vlak groen over naar een bruin-groen rotsachtig gebied.

Voor de lunch stoppen we in een kleine stad: Dalanzadgad Town. De locatie is vreemd: een karaoke bar, die zie je in Mongolië overal, men houdt daar nog echt van. We eten daar alleen en het smaakt matig.

In de namiddag naderen we in de hoger gelegen bergen het natuurreservaat The Yoliin Am Valley. We bezoeken eerst een klein museum. Best een grappig zicht: een kleine huis met een paar kamers waar een boel opgezette dieren je staan aan te staren. Velen ervan hebben hun beste tijd gehad maar het is boeiend te zien wat hier allemaal leeft. Ik neem veel foto's omdat ik dan altijd denk dat ik Vince er wel een plezier mee doe. Waar ik dat vandaan haal weet ik ook niet, maar enfin, fotomateriaal genoeg dus.

Één kleine gammele vitrinekast krijgt de volledige aandacht van onze gids want zij is er ten volle van overtuigd dat hier de eieren liggen van een reeds miljoenen jaren geleden uitgestorven dinosaurus-soort. Cathy en ik geloven daar niet zoveel van, Duugii is een beetje verontwaardigd.

De jeep rijdt ons de berg op waar het parkeerterrein al goed bezet is. Hordes wandelaars komen terug of vertrekken naar de ravijn waar een gletsjer is. Na ongeveer een uur stappen zien we de eerste stukken smeltend ijs. Vuil wit door het zand, met eronderdoor een beek. We ploeteren verder, missen bij het overspringen van het breder wordende riviertje een paar stenen om dan met natte schoenen door te stappen. We zien alsmaar grotere stukken ijs. Op sommige plaatsen zie je een azuurblauwe kleur er doorheen schijnen. We gaan dieper de kloof in totdat we alleen nog over de bevroren gletsjer stappen. Er blijft in vergelijking met vorige winter echter niet zoveel meer van over, ook hier slaat de klimaatverandering toe.

Soms zie je een opening doorheen de ijslaag waar onderdoor het water stroomt. Het enige geluid in de omgeving. De stilte is prachtig evenals de imposante bergwanden. Maar 's avonds zou ik hier toch liever niet willen zijn.

Toeristen zien we hier niet, wel regelmatig Mongoolse families die graag door hun land reizen. Wie wat ouder is of geen zin heeft ver te stappen kan voor het grootste stuk een paard huren. Op  sommige plaatsen in de vallei ruikt het heel sterk naar een soort bessen. Het is de Chinese Juniper, een stugge struik die een geneeskrachtige werking heeft. Maar het mooiste is 'de pika', een geel hamstertje, de echte Pikachu, die alleen in deze vallei zo graag woont. Je ziet ze van overal nieuwsgierig opduiken.

We hebben er een wandeling van een paar uur op zitten. Niet alleen de inspanning maar ook de hoogte van om en bij de 2.700 meter doet ons naar adem snakken. We zijn daar niet op geoefend. 

The Tourist camp is prachtig gelegen, het eten 's avonds uitstekend. Cathy is benieuwd hoe een keuken er hier uitziet en Duugii vraagt of het mogelijk is die te bezoeken. Als we geduld hebben tot de andere gasten vertrokken zijn kan dat. Cathy praat geanimeerd met de kokkin en haar zus, professionelen onder mekaar. Het is een plezier, straks wisselen ze nog recepten uit!

Onze tweede nacht in een Ger. Het is hier merkelijk kouder. We pakken ons goed in en leggen elk nog twee dekens bovenop ons dekbed, we zijn ingepakt alsof we op de Noordpool zijn. Maar het is een lastige nacht. Om de haverklap worden we wakker, kunnen ons niet echt warm houden maar vooral onze ademhaling gaat moeilijk. Ik maak me zelfs een kort moment wat zorgen. Na een nacht waar geen eind aan lijkt te komen zijn we blij dat de dag aanbreekt. Het blijkt toch de hoogte te zijn die het ademen moeilijker maakt. Ik heb ook al een tweetal dagen lichte hoofdpijn.

Met vakantie zijn is blijkbaar niet altijd even gemakkelijk.

Het ontbijt en de vrolijk lachende kokkin fleuren ons gelukkig op.