Reisverhaal «We zijn vertrokken»

Maleisië | Maleisië | 0 Reacties 12 Juli 2018 - Laatste Aanpassing 01 Augustus 2018

Vorige week maandag zijn we dan uiteindelijk vertrokken voor de reis van ons leven (met dank aan Brigitte voor de taxi-service). De weken voorafgaand aan ons vertrek hebben we nog uitgebreid afscheid genomen van onze vrienden (met de nodige liters alcohol 😉) en van ouders, broer en zus, neven en nicht.

Een vlucht van iets meer dan 11.000 km later zijn we aangekomen in Kuala Lumpur, de hoofdstad van Maleisië. Na een nachtje van 14 uur slapen – de jetlag was toch net iets heviger dan verwacht – zijn we klaar voor onze eerste stadswandeling. We hebben heel wat kilometers op onze teller, maar echt veel indruk maakt Kuala Lumpur niet op ons. De stad is één grote chaos van torengebouwen die kris-kras door elkaar staan. Het is verzengend heet en ons zwembad op de negende verdieping, te midden van de wolkenkrabbers, is dan toch wel een pluspuntje.

De tweede dag in Kuala Lumpur brengen we een bezoek aan de Batu caves, een belangrijk bedevaartsoord voor Hindoes en ’s avonds gaan we met een bootje op zoek naar vuurvliegjes. Precies kerstmis op het water.

De transfer naar Taman Negara doen we deels per bus en deels per boot. De boottocht van 3 uur brengt ons een eerste maal in contact met de mooie natuur van Maleisië.

Onze slaapplaats ligt te midden een prachtig natuurpark maar is toch van alle nodige comfort voorzien met beperkte WIFI. Hier verblijven we 3 nachten en maken we voor de eerste maal kennis met de jungle. We doen een jungle-wandeling en een avondlijke tocht, telkens met een ervaren natuurgids. Hilde overwint vandaag twee maal haar angst: ze gaat mee op één van de langste canopy-walks in de regio – hoog in de bomen, 45 meter boven de grond, wandelen we via hangbruggen tussen de toppen van de bomen – en ze gaat ’s avonds mee op wandel in de jungle op zoek naar spinnen, schorpioenen en slangen.

Alhoewel Maleisië niet geplaatst is voor het WK voetbal, kan je er ook hier niet om heen. Enig probleem, door het tijdsverschil zijn de wedstrijden hier om 2 uur ’s nachts. Maar de overwinningen van de Rode Duivels tegen Japan en Brazilië zijn niet ongemerkt voorbijgegaan. Het verlies tegen de Fransen wordt ook hier als onrechtvaardig beschouwd!

Terwijl ik deze eerste blog schrijf, is Ruben gestart met zijn eerste lesjes wiskunde, herhaling van het vijfde leerjaar. Een “strenge” juf kijkt toe.

Hoewel de zon van de partij is en het vochtig warm is, zitten we hier alle drie met lange mouwen en lange broeken. De muggen zijn onze grootste vijand. DEET behoedt ons voor al te veel ongemakken.

Bij leven en welzijn horen jullie terug iets van ons binnen een viertal weken vanuit Indonesië.