Reisverhaal «Een dag uit ons reizigersbestaan»

Wereldreis | Singapore | 0 Reacties 18 Juli 2013 - Laatste Aanpassing 05 Augustus 2013

Om 05h30 gaat de wekker. Peter heeft een slapeloze nacht achter de rug, ik daarentegen word uit een nog erg diepe slaap wakker gerukt. Buiten is het nog donker en er is verder nog geen beweging te bespeuren in ons hotel. We steken de laatste spullen in onze koffers, ritsen ze dicht en bemerken dat ze precies telkens zwaarder lijken te worden. We eten onze zelfgekochte cornflakes als ontbijt en houden ons klaar voor de taxi.

Om 06h55 komen we aan bij de aanlegsteiger en om 07h00 stipt vertrekt de ferry terug naar het vasteland. Nog voor 08h00 zitten we op de bus naar Kuala Lumpur. Vier uurtjes later rijden we voor het eerst vandaag een mastodont van een stad binnen. De bus baant zich een weg door het drukke verkeer. In de verte – tussen alle wolkenkrabbers door – zien we de Petronas Towers blinken in het overvloedige zonlicht.

Een uur later hopen we de stad terug uit te rijden in een even luxueuze bus waarmee we tot hier gekomen zijn. We kopen de kaartjes en worden naar de juiste busterminal begeleid. Verwarring alom: terug naar boven; de man die ons en de andere passagiers begeleidt, krijgt voortdurend informatie via zijn walkie-talkie, waar wij uiteraard niets van verstaan. Hij neemt ons mee het busstation uit. Daar staan we eventjes te wachten voordat we – frustratie alom dit keer! – in een overvol minibusje worden geduwd. We vloeken eens goed: hebben we ons voor het eerst echt in het zak laten zetten en moeten we met dit busje de rest van de dag verder reizen naar Singapore? Oef, na vijf minuten rijden stoppen we opnieuw en worden we overgeheveld in de meest luxueuze bus die we tot nu toe hebben gezien: beenruimte zat, een voetsteun, een eigen stopcontact en volledig verstelbare zetels. Een mens kan er wel aan wennen om zo te reizen!

Stempel aan de ene kant van de grens, stempel en controle aan de andere kant van de grens en zo zijn we in land nummer drie aanbeland. Als we terug in de bus komen, schallen de klanken van het Duitse ‘Disco Pogo’ door de boxen. We wanen ons plots in een après-skibar. Al boenkend rijden we Singapore tegemoet. Het tempo van het verkeer ligt echter een pak lager dan de beats van dit up-tempo nummer. De Brusselse ring is er niks tegen en het is bijna 20h00 als we eindelijk in onze hostel toekomen. Na een snelle hap bij de Chinees zijn we helemaal klaar voor ons stapelbed en onze oordopjes. Reizen kan best vermoeiend zijn!