Reisverhaal «ARMENIE DEEL 2»
ARMENIE
|
Armenië
|
1 Reacties
15 September 2019
-
Laatste Aanpassing 25 September 2019
9 september 2019
Verdiende rustdag en verkenning van stadje Sisian.
Het is hier barkoud en moet alle kleren die ik bij me heb aantrekken. Blijkbaar is het momenteel de temperatuur van november... Brrr.
Wist-je-datjes:
* jongste zoon moet thuis blijven wonen om voor de ouders te zorgen.
* elk koppel moet hier kinderen hebben en indien dit niet zou lukken is de kans op een scheiding heel groot.
* een auto is hier een teken van 'standing'.
* auto's vallen geregeld stil in het midden van de straat, men doet de motorkap open, even prutsen en hop.... ze zijn weer weg.
* legerdienst is voor elke jongen van 18 jaar en duurt 2 jaar zonder naar huis te komen. Ouders zijn zeer bezorgd vermits hun kinderen naar de grensgebieden (Azerbeidzjan) worden kunnen gestuurd worden, waar nog steeds oorlog is.
* verdienste: ongeveer 300 euro per maand - pensioen maximum 50 euro per maand
10 september 2019
Omgeving Sisian 35km 800m stijgen
'Kort' fietstochtje naar Vorotnavank monastery en Melik Tangi Bridge. Hier zien we geen kat...tot op het moment dat Piet beslist om midden op de weg de Armeense bodem te verrijken 😁 en er een busje toeristen passeert 😁😁. No way back.
Een paar uurtjes later dalen we een heel steil off road pad af, maar komen verkeerdelijk op het erf van een huis. We moeten kost wat kost koffie drinken, pruimen eten, honing proeven en ze overladen ons vervolgens nog met 4 grote tomaten. De zoon des huizes wil niet dat we terug omhoog rijden, zwiert de fietsen in zijn pick up truck en dropt ons aan het juiste punt waar de off road route start. Heel mooie omgeving maar door de hevige regenval is het pad zeer modderig, zijn de fietsen helemaal bekliederd met klei en hebben wij doorweekte voeten.
Alvorens terug te keren naar de B&B, eten we een hapje in restaurant Basen, doe mijn natte schoenen en kousen uit en krijg onmiddellijk slippers en 2 paar nieuwe kousen aangeboden.... wat is men hier toch attent en zorgzaam!! Ik heb het misschien nog niet vermeld, maar hier zit men allemaal in aparte, afgesloten hokjes op restaurant.
11 september 2019
Met taxi naar 9de eeuws klooster van Tatev, Devil's Bridge en Armenian Stonehenge. De kloosters in Armenië bevinden zich steeds op zeer indrukwekkende plaatsen in de bergen. Zo ook Tatev, dat in de 14de en 15de eeuw dienst deed als een van de meest gerenommeerde universiteiten van Armenië.
12 september 2019
Sisian - Vayk 72km 1100m stijgen
Voor de verandering alweer een zeer koude ochtend en we moeten opnieuw over de Vorotan pass naar Vaeyk, deze keer gelukkig zonder regen!
Onderweg passeren veel legertrucks die ons allemaal enthousiast aanmoedigen en krijg ik 'en passant' snoepjes van een wegenwerker. Ook de andere voorbijgangers blijven zwaaien en duimen opsteken, formidabel!
Ondertussen schijnt het zonnetje en na de Vorotan volgt een afdaling van 30km tot in Vauk. We kunnen nauwelijks geloven dat we dat ook in de andere richting deden....fier op onszelf 🚴🏆!
In het hotel moeten we aan de receptie onze menukeuze doorgeven en na een half uur mogen we aan tafel. Op onze tafel staan 5 borden omdat de kokkin dacht dat de bestelling voor 5 personen was😁😉.
13 september 2019
Rustdag en opwarmen na 4 koude en natte dagen.
Wist-je-datjes:
* Hotel/guesthouse /B&b met eigen badkamer kost gemiddeld 35 euro voor 2 personen inclusief ontbijt.
* maaltijd op restaurant met drank: tussen de 10 en 15 euro voor 2 personen.
14 september 2019
Vayk - Areni + Noravanq 47km 700m stijgen.
Vlot ritje en om 12u zijn we al in Areni, de wijnstreek van Armenië. Eerst en vooral droppen we o'nze bagage in B&B Areni Tavern waar we onmiddellijk getrakteerd worden op koffie, thee, bergen perziken, druiven, noten, vijgen, zelf gemaakte wijn, vers perzikensap,... het aards paradijs.
Onze benen zijn nog klaar voor een klimmetje naar het idyllisch gelegen 13de eeuws Noravanq monastery. Over 8km overbruggen we 600m. Het is er zo fantastisch dat we er de ganse namiddag blijven hangen en leuke mensen ontmoeten:
* Amerikaan/Japanner en zijn vrouw(70 plussers) zijn al 7 jaar op reis en slapen in hun landrover met daktent.
* bende Londense Anglicaanse priesters die ons zeer grappige taferelen bezorgen door al klungelend met hun lang kleed de zeer smalle trappen van het klooster beklimmen.
* jonge Chinees die al 6 weken al liftend op pad is en slaapt in een tentje. Hij wist niet wat een B&B was. Hij dacht dat het iets te maken had met BBQ 😂.
15 september 2019
Rustdag en bezoek aan grotten met veel archeologische vondsten, waaronder een schoen va' 3500 VC. Nadien wijnproeverij.
16 september 2019
Areni - Urtsadzor 65km 1450m stijgen
Het afscheid bij onze B&B, gaat alweer gepaard met een zak perziken en vijgen waar we het hele Armeense leger mee kunnen bevoorraden! Bij het eerstvolgende winkeltje geeft Piet 2 grote perziken aan een kindje en in ruil krijgt hij een aantal drankjes in de plaats 🙃.....daar gaat het doel van gewichtsverlies. Ondanks het feit dat we vandaag vooral afzien door het klimmen en de hitte, blijft de omgeving ons verwonderen, temeer door het mooie schaduweffect van de wolken op de bergen.
We proberen een shortcut, maar dit is een foute keuze want de veldweg loopt na 3km steil afdalen dood. Dit betekent dus 3km terug maar doordat het te steil is, moeten de fietsen geduwd worden.... niet van de poes met al die bagage, maar that's part of the game!
In Urtsadzor krijgen we onderweg ook een 2-tal kilo druiven toegestopt wanneer we aan een paar mensen info vragen voor overnachtingsmogelijkheden, nie-te-doen!
Overnachting op een boerderij en de boerin kookt ons een lekker feestmaal.
17 september 2019
Urtsadzor - Yerevan via Khor Virap 70km 250m stijgen.
Halt gehouden aan Khor Virap, idyllisch gelegen klooster tegen de grens met Turkije en de besneeuwde Ararat (hoogste berg van Turkije) op de achtergrond.
Onderweg op de koffie gevraagd bij druivenplukkers. Gevolg: 3 kilo druiven gekregen en nog een heleboel snoepjes.
's Avonds in Yerevan kebab gegeten en hier krijgt Piet 3 gratis cognac's.
Na ongeveer 680km en 8000 hoogtemeters, hebben we nu nog een aantal dagen om Yerevan verder te ontdekken (een paar musea en lekkere terrasjes en restaurantjes)
We hebben erg genoten van de reis, mede door de oneindige gastvrijheid en behulpzaamheid van alle Armeniërs.
Het is ook een erg mooi land, maar enkel voor fietsers die 'een beetje' willen klimmen.
21 september 2019
Ons avontuur krijgt nog een avontuurlijk staartje...
- om 23u zijn we op de luchthaven om in te checken voor de vlucht van 2u met SN Brussels airlines. Bagage wordt probleemloos ingecheckt, maar de fietsen zijn 'too big'. Proberen te discussiëren haalt niets uit: ofwel worden de fietsen 'verkleind' ofwel gaan ze niet mee naar België. Blijkbaar is hun transportband voor 'oversized' enkel voor 'klein' 'oversized' materiaal. Piet slaagt erin om het wiel eruit te halen en met de nodige improvisatie (plakband, snelbinders en ander materiaal zit immers al in de ingecheckte bagage) vast te maken aan de fiets.
- controle handbagage: blijkt dat mijn fietsketting erin zit. Na wat rondbellen, bleek het gelukkig geen probleem.
- vlucht geeft 15 minuten vertraging aan, maar om 2u30 verandert de melding in 'please contact airline'. Blijkt dat de vlucht was afgeschaft (!). We moeten naar het bureau van SN Brussels om een andere vlucht te zoeken, maar uiteraard waren we daar niet alleen ;-). Iedereen stond er op elkaar gepropt om zo snel mogelijk op een andere vlucht te geraken. Alleen....er was slechts 1 hostess die alles moest omboeken! Piet staat er 4u te wachten tussen 50 andere zwetende lijven. Geen water, geen eten, niets. Uiteindelijk kunnen we een vlucht boeken voor 25/9 (dus binnen 3 dagen).
Gelijktijdig sta ik 4 u te wachten op de ingecheckte bagage die ons zou terug bezorgd worden via de transportband 'oversized'. Ik durf er niet weggaan want ook de fietsen zouden op die band liggen (!)
- Ondertussen is het 7u, is de bagage terecht, hebben we een vlucht 3 dagen later en wordt ons een ontbijtje aangeboden voor maximum 6 euro.
Volgende stap: transport met taxi naar een hotel, maar helaas zijn ook de fietsen voor de kleine taxi 'too big' ;-). Andere taxi is niet mogelijk, dus fietsen moeten ergens gestockeerd worden op de luchthaven en wanneer dat geregeld is en in onze taxi willen stappen, komt een medepassagier melden dat er heel misschien toch nog een vlucht zal komen vandaag (!!). Ok, we zoeken terug een plaatsje in de luchthaven en wachten, wachten, wachten, en uiteindelijk kunnen we om 15u terug inchecken voor de vlucht van 17u40.
- Terwijl Piet de fietsen haalt in de opslagplaats, geef ik mijn paspoort aan de check in balie en deze wordt onmiddellijk aan een collega doorgegeven met de mededeling 'problem'. Ik moet aan de kant gaan staan en weer wachten. Na een half uur lost men dit op, maar ondertussen liggen de fietsen klaar en komt er een nieuwe SN Brussels medewerker met veel sterren en strepen op zijn kostuumke en de eerste zin dat hij zegt is 'bicycles too big'. Piet vliegt uit zijn krammen en begint een paar minuten ferm te roepen dat de fietsen zonder pardon mee MOETEN! Nadat onze bloeddruk terug normaliseerde, zegt de man dat hij kwam voorstellen om de fietsen een VIP behandeling te geven en via een speciale lift ipv de transportband in te checken ;-)
- aan de paspoortcontrole wordt mijn paspoort overdreven grondig bestudeerd (overgeschreven?) en vervolgens doorgegeven aan een collega in het lokaaltje ernaast. Ik al in lichte paniek, maar was blijkbaar enkel voor een stempel.
- vlucht verloopt goed.
- ondertussen is het al 23u en de auto staat geparkeerd op quick parking in Zaventem. Alles inpakken en na 300 m rijden....platte band!!
Tot zover het Armeens avontuur!