Reisverhaal «COSTA RICA - ALLEMAAL BEESTJES - DEEL1»
COSTA RICA
|
Costa Rica
|
3 Reacties
20 December 2013
-
Laatste Aanpassing 20 December 2013
COSTA RICA - ALLEMAAL BEESTJES
Wat vooraf ging…
Na onze city-trAp in juni naar Barcelona, lonkte het avontuur terug - deze keer Costa Rica : zon, zee, fauna en flora, en een serieuze uitdaging voor een niet doorgewinterde fietser...
za 14.12.'13 BRUSSELS > ATLANTA > SAN JOSE
BRUSSEL. Gelukkig zijn we meer dan 3 uur op voorhand in Zaventem, want onze check-in verliep alles behalve vlekkeloos:
1. De fietsen waren volgens de verantwoordelijke (gefrusteerde vrouw met teveel dienstjaren...) niet conform ingepakt. Nochtans niet onze eerste fietsreis :-); echter wel de eerste Amerikaanse vliegtuigmaatschappij. Na veel discussie en met de nodige diplomatie (een vrouw blijft toch een vreemd wezen) mogen de fietsen toch mee!So far, so good...
2. Bij de effectieve check-in worden we onderworpen aan een kruisverhoor over wapens, criminaliteit,drugs,.. typical American, en wordt onze ESTA gevraagd (es da grodder of è keun !?) : is een speciale Amerikaanse registratie dat noodzakelijk is om te kunnen inchecken.... We worden doorverwezen naar een logge zelfbedieningspc (te vergelijken met een automaat in de bank), waarop We de ellenlange vragenlijst invullen (terug over ons crimineel verleden, ...) : die van mezelf is goedgekeurd, die van Dominique is "in behandeling"... uiteindelijk komt alles goed en kunnen we net op tijd nog inchecken.
SAN JOSE. Na 11+4 uur vlucht vinden we erg snel onze fietsen terug in de luhcthaven van San Jose, maar de bagage van één van ons blijkt zoek te zijn! Aan de lange rij wachtenden aan de bagageclaim te zien, zijn we blijkbaar niet de enige die miserie hebben met DELTA Airlines. De bagage van Dominique blijkt nog in Brussel te liggen, We worden verder geholpen met een noodkit.
Uiteindelijk kruipen we omstreeks middernacht onder de "wol"... om rond 2u30 (=9u30 in België) terug klaarwakker te zijn.
zo 15.12.'13 ALAJUELA (SAN JOSE)
Om 6u reeds ontbijt (gallo pinto = traditioneel Costa Ricaanse maaltijd, rijst met zwarte bonen en ei); enkele eekhoorntjes en kolibris kijken mee. Fietsen terug reisklaar gemaakt.
De bagage komt pas later... wordt pas binnen enkele dagen verwacht. Ter info : Voor de eerste maal had Dominique NIETS van handbagage bij : fietshelm, drinksysteem, fietsslot, fietsbroek, zonnebril, lenzen, sandalen, onderbroeken,...alles zit in de grote bagage. Mijn onderbroeken staan haar erg goed, enkel veeeel te veeel ruimte over in de front ;-); mijn sleffers zijn nog wat op de groei en de T-shirt en fietsbroek lijken wel te passen...
ma 16.12.´13 ALAJUELA > TARCOLES
Samen met Emanuel (hotel ROBLEDAL) kopen we provisoir een drinkbus en fiets-T-shirt. Rond 11uur vertrekken we naar Tarcoles: via ATHENAS krijgen we een paar pittige klimmmen voorgeschoteld (toch erg mooie omgeving) en om de weg wat in te korten fietsen we een 10-tal km om een ware 4-vaks autosnelweg. Aan de péage doen we onbewust het alarm afgaan; we kunnen echter zonder betalen verder fietsen!
Net voor TARCOLES komen we op een, waaronder een 20-tal krokodillen watertandend liggen te wachten tot een overhellende toerist van de brug dondert (zelfmoord met 100% garantie).
We logeren in een gigantische domein te midden in de overweldigende natuur in de jungle - heerlijk vertoeven!
di 17.12.´13 TARCOLES > JACO
Eerst doen we een boottocht van 2 uur op de rivier waar we gisteren de krokodillen gespot hebben. De gids toont ons met veel overgave de fauna en flora : jesus christ lizard (loopt over water), visarenden, ara, ibis, leguanen (felgroene& zwarte), mangroves, en vele krokodillen.
Terug op de fiets naar Jaco staat ons een berg (9%) te wachten waar een microklimaat heerst... GIETENDE REGEN verzekerd. Klopt inderdaad - het regent oude wijven en doornat bereiken we JACO waar iedereen in badpak rondflaneert. JACO is een surfersparadise: prachtige stranden met metershoge golven en veel surf-babes... Leuk om een nachtje te vertoeven - genoten van een mooie zonsondrgang.
wo 17.12.´13 JACO > MANUEL ANTONIO
Aanvankelijk vlakke rit met onderweg palmboomplantages (palmolie). Ideale plaats om je op je hurken neer te zetten tot je plots vaststelt dat je naast een joekel van een spin zit... Ik wist niet dat je gehurkt zo kon rondspringen... Uiteindelijk bleek de spin dood te zijn - is het van ouderdom of van het gegil van Dominique?
Net na QUEPOS rest ons nog een aantal kilometer erg steile klim (15à20%) waar we - we zeggen het niet graag - totaal buiten adem en kapot door de moordende hitte - effe moeten afstappen en naar adem snakken...
Bij het verder fietsen krijgen we applaus van voorbijrijdende auto's.
Ons guesthouse ligt met zicht op de heuvels van de jungle. Vanaf het balkon zien we voorbij vliegende ara's, enkele toekans en vele voor ons onbekende vogelsoorten.
do 19 + vr 20.12.´13 PARC MANUEL ANTONIO
Met de lokale bus bezoeken we het bekende nationale park, te midden in de brousse en grenzend aan de zee. Hier en daar sluiten we ons aan bij een groepje toeristen met gids, en zo spotten we veel dieren (verschillende soorten apen, wasbeertjes (die op de stranden eten en drinkflessen meepikten), 2 en 3 tenigeluiaard met baby, diverse soorten leguanen, vogels, ree, ja zelfs een krokodil op het strand waar we de dag ervoor in zee zwommen!). Telkens sluiten we onze dag af met enkele uurtjes zwemmen en genieten aan de prachtige witte stranden. 's Avonds heerlijk visschotel gegeten in lokaal visrestaurant.
Onderweg in het park ontmoeten we 2 sympathieke jonge Oostendenaars (Nele en Dieter) die vol lof waren over het westelijke gedeelte van Costa Rica, waar wij spijtig genoeg niet naartoe kunnen.
Intussen is Dominique hevig aan het "bassen" - keelpijn en koorts blijven haar reeds een paar dagen achtervolgen. Van de hotelbaas kregen we een wondermiddeltje (uit grootmoeders tijd) - we zien morgen welk effect dit zal hebben...