Reisverhaal «De eerste week is al om!»

Zwitserland | 2 Reacties 16 Januari 2015 - Laatste Aanpassing 16 Januari 2015

Grüessech mitenang!

Na een weekje te werken in het ziekenhuis vond ik het nog eens tijd om een berichtje te plaatsen op mijn blog! Ik had heel de week 'frühdienst' wat betekent dat ik moest werken van 7 uur - 16 uur. In België gaat de vroege shift er meestal wel druk aan toe, alle baby'tjes moeten gewassen worden, de vrouwen worden verzorgd en ondertussen moet je helpen bij de borst- of flesvoeding. Ik had me dus verwacht aan drukke shiften maar dat is hier eigenlijk niet echt het geval! Ik werk elke dag samen met ongeveer 4 tot 5 vroedvrouwen waardoor elke vroedvrouw maximum 3 vrouwen heeft om de hele ochtend te volgen. In België is er bij de wisseling van de shiften ook telkens een overdracht waarbij elke vrouw overlopen wordt waardoor elke vroedvrouw op de hoogte is van de toestand van elke vrouw op de afdeling. Hier gaan de vroedvrouwen bij aankomst op de dienst op de computer enkel de dossiers openen van de vrouwen die ze die dag zullen volgen ! Ik vind dat het contact met de vrouwen, partner en hun kind hier op die manier dan ook veel intenser is.

De verzorging is hier ook totaal anders dan in België! De baby's worden hier quasi nooit gewassen, dit om allergieën te vermijden. Op verzoek van mami en papi kan er wel eens getoond worden hoe dat gedaan wordt maar in het algemeen gebeurt dit hier niet. Wat er wel elke dag bij de baby gebeurt is luisteren met de stethoscoop naar het hartje, temperatuur meten, ademhaling observeren, navelverzorging, wegen en het bilirubine meten. Ook de verzorging van de vrouw gebeurt ook niet op dezelfde manier dan in België, ze wordt hier niet 'gespoeld' en wat ook opvalt is dat de vrouwen redelijk snel naar huis gaan (rond dag 1 of dag 2 na de bevalling). Vandaag had ik zowaar een uitzondering op deze uitzonderingen, deze vrouw had gisteren een keizersnede gehad en gaat morgen reeds naar huis! Deze morgen liep ze al vlijtig rond met haar baby op de arm! :-) Hier hebben alle vrouwen sowieso een vroedvrouw die na het verblijf op de materniteit bij hen thuis komt voor verdere opvolging.

Ik mag al heel veel doen, nooit gedacht dat ik zo snel kamers volledig zelfstandig zou mogen doen. De vroedvrouwen geven me heel veel vertrouwen en dat doet wel deugd. Ook de overdracht naar de gynaecologen mag ik al alleen doen, wat niet altijd zo eenvoudig is in dat Duits! De taal is namelijk nog een beetje de struikelblok die me soms wel frustreert. Ik kan zoooooveel informatie geven aan de vrouw in het Nederlands en ik zou zo veel kunnen zeggen maar om dit allemaal in het Duits te doen is wel heel moeilijk. De vroedvrouwen zeggen wel dat ik goed Duits kan maar het blijft frustrerend! Ondertussen begin ik het Zwitsers Duits ook al beter te verstaan wat betekent dat alles wel op zijn pootjes zal terechtkomen! :-) Gelukkig verstaan die kleine prutskes nog geen Duits waardoor ze toch een beetje tweetalig opgevoed worden tijdens het dagelijkse knuffeluurtje! 's Middags eet ik altijd warm in het ziekenhuis, superlekker eten en gemakkelijk omdat ik 's avonds dan niet meer moet koken! Soms krijg je wel rare combinaties voorgeschoteld, eentje die eruit springt voor deze week: verwarmde paté met spruitjes én frietjes! Raar maar waar, 't heeft gesmaakt! 

Ondertussen is het hier volop beginnen vriezen en elke dag zie je de bergen hier wat witter worden. Morgen ga ik de winkelstraten hier onveilig maken en genieten van de gezellige drukte hier in Thun! 

Bis später ! xxx