Reisverhaal «Gelijk d'echte »

Zwitserland | 1 Reacties 28 Januari 2015 - Laatste Aanpassing 28 Januari 2015

Dag trouwe lezertjes !

Alweer een weekje voorbij gevlogen sinds het yolo-moment van vorige zondag. Ik heb er welgeteld tot donderdag van afgezien, gelukkig had ik enkele keren binnensmonds geoefend hoe ik in het Duits moest uitleggen waarom ik zo 'kreupel' rondliep in het ziekenhuis... Ze moesten er heel erg mee lachen! De voorbije week mocht ik al heel wat alleen doen, ik kreeg verschillende dagen een kamer toegewezen die ik de hele shift mocht begeleiden en verzorgen. Zowel de verzorging zelf, als de administratie (weliswaar in het Duits) als de overdracht naar de collega's en gynaecologen behoren nu tot mijn takenpakket. Gisteren was mijn eerste van de vijf ‘spätdiensten’ wat betekent dat ik moet werken van 14-23 uur. Het lijkt lang maar de tijd vliegt werkelijk voorbij. Hoewel er niet zoveel vrouwen op de gang leggen (6 in totaal) is er toch wel altijd iets te beleven en te doen! Zo mocht ik gisteren de hele shift een mama begeleiden met een tweeling. Ze waren geboren op 36 weken, wat eigenlijk wel een heel mooie leeftijd is voor een meerling! Mijn taak was vooral de mama te helpen bij de borstvoeding. Vóór de voeding moest ik telkens de twee meisjes verluieren en wegen zodat we na de voeding konden kijken of ze effectief iets gedronken hebben. De mama was heel blij dat ze ondersteund werd bij de voedingen want met zo twee vinnige prutskes is dat niet evident en heel vermoeiend!

Wanneer ik mijn boterhammetjes aan het opeten was vroeg de vroedvrouw opeens of ik geïnteresseerd was in een bijscholing rond reanimatie van de pasgeborene, jullie kunnen wel al raden wat ik geantwoord heb ;-) ! Diezelfde avond vond er in het verloskwartier een infoavond plaats voor de anesthesisten, kinderartsen, gynaecologen, vroedvrouwen, assistenten én studenten werkende in het ziekenhuis. Het was een soort doorschuifsysteem met drie postjes. Ik sloot me vlug aan bij de groep waar ‘Hochdeutsch’ zou gesproken worden, anders zou ik er niet veel van verstaan! Bij het eerste postje maakte we kennis met de Panda, de eigenlijke reanimatietafel van het verloskwartier. Er werden verschillende casussen/scenario’s beschreven en dan moesten wij zeggen wat we zouden doen en hoe we zouden reageren. Wanneer nodig moesten we ook effectief zuurstof bijgeven en zelfs CPAP (het kind ademt wel zelfstandig maar de ademhaling wordt ondersteund met een positieve druk waardoor de longen gemakkelijker openblijven en er beter zuurstof kan opgenomen worden). Bij het volgende postje werd alle informatie gegeven rond de plaatsing van een navelvenekatheter (een buisje in de vene van de navelstreng waarlangs vocht of voedingsstoffen kunnen toegediend worden). We mochten dit ook zelf proberen plaatsen op echte placenta’s met nog een stuk navelstreng aan! (wijs!) . Het derde en laatste postje was in een verloskamer waarbij we opnieuw een real-life-casus moesten naspelen en de baby moesten reanimeren in de verloskamer zelf, in bijzijn van de mama. Je kan het wel al raden, écht super leerrijk en interessant ! Hoewel ik een beetje zenuwen had om het zelf te doen is het me toch gelukt, mét complimenten van de kinderarts!

Vorig weekend heb ik Luzern bezocht, een stad hier ongeveer 100 km vandaan. Een échte aanrader, kan je ook zien op de foto’s! De afgelopen dagen was het weer niet zo fameus. Hele ganse dagen bewolkt en veeeeel sneeuw, wat natuurlijk wel zorgt voor mooie tafereeltjes. Ondertussen ben ik al een ervaren fietser op dat gladde ijs :-). Verder trek ik hier al goed mijne plan in Zwitserland! Mijn eerste wasjes hebben het overleefd en mijn 'kookkunsten' vallen eerlijk gezegd ook wel in de smaak! Gisteren was ook mijn eerste strijkske een feit, om de duur ga ik het nog leuk vinden! :-) Wel merk ik dat de avonden meer en meer gepaard gaan met wat heimwee!

Miss you guys!

Poelie

 

 

 

 

Fotoalbums van Zwitserland

Poelie in Swiss (75)

11 Januari 2015 | Zwitserland | Laatste Aanpassing 11 Januari 2015

  • IMG 6659
  • IMG 7254
  • IMG 6787 2
  • IMG 6657

 

Plaats een Reactie

Hilde Depuydt hey Sophie, het yolo verhaal deed mij denken aan het verhaal dat ik onlangs hoorde over jouw mama die na een serieuze bergwandeling niet meer uit bed geraakte ;) Moest ik op dit moment zwanger zijn dan kwam ik zeker bij jou om mij te begeleiden als vroedvrouw. Je klinkt heel zelfzeker en zorgzaam. Ik ben ervan overtuigd dat ze jou daar al heel erg waarderen?? Wees gerust, als je binnenkort wat meer mensen kent, zal je 's avonds geen tijd meer hebben voor heimwee. Maar als er toch wat heimwee sluimert... we denken ook aan jou ?? Geplaatst op 28 Januari 2015

 

      
This site is only viewable in landscape mode !
Session Tracking