Reisverhaal «Van dronken in de verloskamer naar pure ernst!»

Zwitserland | 0 Reacties 10 Februari 2015 - Laatste Aanpassing 10 Februari 2015

Hallokes sisterkes en bro'kes !

Zoals de titel jullie wel doet vermoeden ben ik na enkele dagen te werken weer enkele ervaringen rijker! In elk stageblok van 3 weken is het zo dat ik een dag zelf mag plannen en kiezen wat ik die dag doe! Aangezien ik 23 februari start met 6 weken stage op het verloskwartier koos ik ervoor om 2 dagen op het verlos te staan! Gisteren volgde ik een vrouw met spontaan gebroken vliezen maar ze had geen weeën. Om de contracties op te wekken hebben ze hier verschillende trucjes! Ten eerste deed de vroedvrouw aan voetreflexologie. Dit is een massage van de voeten waarbij de aandacht wordt gevestigd op specifieke punten van de voet die de baarmoeder en de hypofyse voorstellen, deze punten worden dan extra gemasseerd. De hypofyse bevindt zich in de hersenen en zorgt voor de productie van hormonen die contracties kunnen opwekken! De massage wordt gedaan met een mengsel van verschillende oliën die op zich ook een specifieke invloed zouden hebben op de baarmoeder. Terwijl de massage werd uitgevoerd maakte ik een speciale wikkel van verwarmde, gekookte patatten die dezelfde werking hebben als een kersenpitkussentje. In plaats van een kersenpitkussen gebruiken ze hier dus een patattenkussen! Ten tweede onderging de vrouw ook een accupunctuursessie waarbij men tevens hetzelfde doel nastreeft. Ten slotte brachten we natuurlijk een speciale thee die de contracties zou stimuleren en mocht de vrouw een beetje 'spazieren' in de gang. Toen mijn shift erop zat had de vrouw echter nog geen weeën en toen ik deze morgen toekwam was ze nog steeds niet bevallen en werd ze ingeleid. Bij een vrouw met gebroken vliezen zonder weeën kan men 24 uur afwachten, indien er binnen deze tijd geen spontane contracties komen is het risico op infectie te groot en wordt de vrouw ingeleid. 

In tussentijd hadden we niet zoveel te doen, daarom leidde de vroedvrouw mij een beetje rond op het verloskwartier. Ze toonde me onder andere de verschillende soorten pijnstilling die men de vrouw kan aanbieden tijdens de arbeid. Zo hebben ze hier ook lachgas dat hier af en toe gebruikt wordt. Sommigen onder jullie zullen dit wel kennen uit de welbefaamde serie 'one born every minute' waar de vrouw halfverdoofd in bed liggen met zo'n masker op hun mond! :D Tot mijn grote verbazing vroeg de vroedvrouw mij opeens: 'Mal probieren?' . Na enige twijfel zei ik met volle overtuigen 'ja natuuuuurlich!'. Ik moest me installeren op het verlosbed (gelijk dechte), met de saturatiemeter aan mijn vinger en het masker op mijn mond. Ik kan jullie met overtuiging zeggen dat het inderdaad verdooft, ik was echt aan het zweven en om de duur hoorde ik zelf niets meer! Zo is mijn debuut in het 'zat zijn' ook weer gemaakt. En o ja, je moet écht lachen van lachgas!

Vandaag was mijn tweede dagje op het verloskwartier en het was eentje om 'U' tegen te zeggen. Ik volgde samen met mijn stagementor een vrouw met gebroken vliezen, deze keer mét weeën. Het zou haar tweede kindje zijn wat betekent dat het wel eens vlug zou kunnen gaan. Toen ik toekwam had ze al 3 cm, ik stelde voor haar rug te masseren met speciale olie om het kind te helpen met indalen zodat de druk groter wordt en de ontsluiting gunstiger kan verlopen. De vrouw apprecieerde dit heel erg! Ook de vroedvrouw knipoogde eens! ;-). We volgden samen de arbeid intensief op, we waren meer bij de vrouw dan buiten de kamer! Ik vulde het partogram in (hierop schrijft men de ontsluiting op, de indaling van het kind, de medicatie die wordt gegeven, ...). De contracties waren echter wat onregelmatig waardoor de vrouw wat weeënstimulerende medicatie kreeg (voor de medestudenten: ze kennen dat hier ook, 'een snuifje synto') . Omdat de vrouw vroegtijdige persdrang had (nood om te persen maar nog geen volledige ontsluiting = 10 cm) dacht ik aan een achterste plaatsing en stelde ik de handen-knieënhouding voor, goeie puntjes gescoord hiermee! Uit het volgende onderzoek bleek dat het kindje gedraaid was naar een voorste plaatsing, voor de moeilijk verstaanders: veel gunstiger aangezien er een kleinere diameter van het hoofdje moet passeren in het bekken! De vrouw had alsnel 10 cm, de gynaecoloog en de assistent werden er bijgeroepen. Wonder bij wonder blijven de gynaecoloog en de assistent hier aan de zijlijn staan, zij observeren en grijpen in bij complicaties. Daar kunnen ze in België nog wat van leren ;-). De vroedvrouw deed de bevalling en liet de vrouw bevallen in zijlig, zonder epidurale en zonder de welbefaamde knip. Wat een pareltje ! De vroedvrouw zei me achteraf dat ik het echt goed gedaan heb, dat ik werk zie én dat het de volgende keer aan mij is! Joepie :-).

Mijn eerste geassisteerde, Zwitserse bevalling is dus een feit. Eentje om niet snel te vergeten!

Liebe Grüsse, Poelie