Reisverhaal «Langs forten, kastelen en UNESCO werelderfgoed»

Albanië | 0 Reacties 07 November 2014 - Laatste Aanpassing 07 November 2014

In Kruja hadden we onze eerste fort en het zal niet ons laatste zijn doorheen onze reis in Albanië. Het binnenland heeft er heel veel. Langs de weg zien we regelmatig bruine pijlen (= historische bezienswaardigheid) richting een kasteel, een fort, een kerk, een klooster, een moskee, enz. Het ene is natuurlijk belangrijker dan het andere en beter onderhouden of gerestaureerd. Op onze planning staat het fort en de traditionele woningen van Berat en Gjirokaster. Beide UNESCO werelderfgoed.

Eerst gaat het naar Berat. Onze wegenkaart toont jammer genoeg geen wegenwerken waardoor we langer over ons traject doen dan voorzien. Ze zijn de weg van Tirana naar Berat via Fier volop aan het hernieuwen en we moeten een serieuze omweg doen langs kiezel- en puttenbaan. Daarbij zijn de omleidingen hier niet aangeduid zoals bij ons en doen we dan ook nog eens onnodige omwegen langs kleine dorpjes waar we eigenlijk niet moesten zijn. Maar er geraken doen we wel!!

Berat ligt prachtig gelegen in een vallei met de rivier die recht door de stad loopt. Langs beide kanten van de rivier liggen tegen de bergflanken nog traditionele woningen met heel veel kleine venstertjes. Ik kan het niet goed uitleggen, dus kijk gewoon naar de foto's. Wij verblijven in een backpacker in 1 van die traditionele woningen. Heel mooi, maar heel koud. De kant van de rivier van onze backpacker ligt deze tijd van het jaar nooit in de zon, waardoor de woningen niet kunnen opwarmen. Het is sowieso in de bergen kouder, maar zo koud!? Ruth heeft zelfs extra dekens gepikt uit een kamer die niet bezet was. Brrrrr... we kruipen dicht tegen elkaar als we gaan slapen.
Gelukkig is het overdag aan de andere kant van de rivier wel zonnig en ligt daar ook het kasteel van Berat. De klim naar de ingangspoort van het kasteel is redelijk inspannend en daarmee zijn we direct opgewarmd :-). De oude woningen binnen de kasteelmuren worden nog steeds bewoond. Sommige zijn mooi gerestaureerd en onderhouden. We wandelen door de straatjes en genieten van het prachtige zicht op Berat en de omliggende bergen.
In Berat ontdekken we een leuke bar/restaurant waar de wijn heel lekker is en maar 50 Lek kost (= ongeveer 35 eurocent!!!). Het werd ons favoriete adresje en aangezien er in het winterseizoen maar weinig toeristen zijn, zagen ze er ons graag komen :-).

Na Berat ging het richting Gjirokaster. We hadden niet zo'n goede wegenkaart en we wouden een alternatieve weg door de bergen nemen in plaats van langs de grote autostradebaan. Dit leek ons leuker en avontuurlijker! De weg begon als asfaltweg en we waren positief en enthousiast, maar we moesten algauw op onze stappen terugkeren. Na enkele 100 meters ging de asfaltweg over in kiezelweg (dat zagen we nog zitten :-)) maar later werd de kiezelweg een weg vol putten en losse stenen (dat was al veel minder :-(). Een voorbijganger maakte ons duidelijk, in het Albanees en gebarentaal, dat de volledig weg echt slechte weg was. Dat zou niet gaan met onze kleine Dacia. We namen dan ook geen verdere risico's en keerden terug om toch via de grotere baan naar Gjirokaster te rijden. Uiteindelijk bleek dit ook een heel mooie weg te zijn doorheen de bergen, langs mooie dorpen en prachtig landschap met de eerste herfstkleuren in de bomen en onverwachts ook langs heuvels vol met olijfbomen. Dat was een leuke ontdekking, het binnenland van Albanië staat vol met olijfbomen. De olijven en olijfolie is hier dan ook heel lekker. Een standaardlunch is hier harde schapenkaas overgoten met olijfolie en kruiden met een salade en brood. Heel lekker!

In Gjirokaster verblijven we in een familiehotel. Vader, moeder en zoon en luie hond runnen het mooie hotel. Het is er gezellig en de hele dag door een zoete inval van iedereen uit het dorp die een koffie en een raki komen drinken. 's Morgens zit ook opa al aan het ontbijt met sterke koffie en raki. Hij is niet de enige. Het lijkt hier de gewoonte om de dag te beginnen met koffie, een glas water en een raki. Ja, santé. Wij houden het gewoon bij koffie en een fruitsapje :-). Stefaan houdt de raki voor 's avonds als slaapmutske.

Gjirokaster is omringd door bergen, in de verte zelfs bergen waar sneeuw op ligt. Het is hier heel mooi. Het dorp ligt op een uitloper van een bergflank en de straten gaan hier serieus op en neer. Op de top van de heuvel staat ook hier een ommuurd kasteel. Het kasteel hier is immens groot en niet bewoond. De vergezichten zijn fenomenaal. Gjirokaster is UNESCO werelderfgoed door de vele traditionele woningen en hun speciale bouw en aanleg van de daken. Enkele woningen zijn toegankelijk voor publiek en traditioneel ingericht. Ook hiervoor kijk je best naar de foto's. Gjirokaster is de geboorteplaats van Enver Hoxha, de leider van het jarenlange communistische bewind in Albanië. Zijn geboortehuis is nu het etnografisch museum en is mooi gerestaureerd en ingericht. In het Kendulihuis kregen we een heel goeie en grappige uitleg (in een soort Italiaans-Frans taaltje) op welke manier het huis ingedeeld was en gebruikt werd. Dit gaf ons een mooi beeld van hoe de mensen hier vroeger leefden.
We waren graag in Gjirokaster. De mensen zijn hier ontzettend vriendelijk, er is hier echt een levendig dorpsgevoel van iedereen kent iedereen. En dat in een prachtige omgeving!

We laten de forten en kastelen achter ons en reizen vanuit Gjirokaster volledig naar het zuiden en terug naar de kust. We kochten ondertussen een goede wegenkaart waardoor het uitkiezen van onze route iets gemakkelijker wordt en we heel slechte wegen kunnen vermijden. Het zeetje, here we come!