Reisverhaal «Vulkanen aan het meer»

Guatemala | 0 Reacties 03 April 2017 - Laatste Aanpassing 03 April 2017

Lago Atitlan is onze laatste stop in Guatemala. Het meer is het grootste kratermeer van Guatemala en omgeven door vulkanen. Als we aankomen aan het meer hebben we niet direct een Wauw-moment omdat het weer een beetje tegen valt. Het is bewolkt en het regent ook af en toe. Maar de laatste dag van ons verblijf aan het meer hebben we geluk. We sluiten af met een stralend blauwe lucht, een mooie zon en een volledig klaar zicht op de vulkanen. Wat een zicht!!

Aan het meer liggen verschillende dorpen. Sommige zijn bereikbaar met de auto, maar niet allemaal. Op Lago Atitlan neem je de boot. Er zijn veel boten en veel verschillende routes en het is heel gemakkelijk de boot te nemen om van het ene dorpje naar het andere te gaan.

Wij doen een hop on en hop off naar San Juan, San Marcos, San Pedro en Tzununa.

San Juan is een heel klein en heel authentiek dorpje. Er is weinig toerisme. Van aan de pier is het een kleine klim naar het centrale plein en de omliggende straatjes. In de straatjes zijn veel mooie en kleurrijke muurschilderingen. Er zijn hier veel galerijtjes met kleurrijke tekeningen en schilderijtjes. Wij konden het ons niet laten om er enkele mee te brengen in de typische Guatemalteekse kleuren.

San Marcos is ook een klein dorpje. Het is er aangenaam wandelen en het is er heel proper. Dit dorp staat gekend voor zijn alternatieve hippies. Wil je volledig zen worden onder het motto van Love, peace and understanding met panfluitmuziek op de achtergrond, dan is dit jouw plek. Een plek voor ons is het niet echt.

Een andere plek die zeker niet voor ons was en waar we zo vlug mogelijk weer weg wouden, was San Pedro. Het krioelt er van de toeristische bars met commerciële en veel te luide muziek. Ook het dorp op zich straalt weinig uit en richt zich vooral op de toeristen die willen fuiven.
Maar als je er toch om één of andere reden belandt, dan kunnen we wel de gezellige en heel lekkere koffiebar Cristalinas aanraden.

Zelf verbleven we in het dorpje Santa Cruz. Een heel klein dorp en helemaal niet toeristisch. De hostels liggen aan de waterkant en het dorp ligt op de flank van de heuvels. Het is een redelijke klim tot aan het centrale plein, maar je kan ook de lokale economie steunen door een tuk tuk te nemen ;-). Ruth deed er een cursus weven bij een plaatselijke weverij en we gingen ook lunchen op het dakterras van het CCAP vanwaar we een magnifiek zicht hadden op het meer en de omliggende vulkanen. Het CCAP is een centrum waar jonge mensen een opleiding krijgen om te werken in de toeristische sector (ze leren er naaien, koken, opdienen,…).

De weefcursus was vrouwen onder elkaar, dus nam Stefaan een bootje naar Tzununa om er de lokale eco-boerderij Atitlan Organics te bezoeken waar je kan verblijven en ook kan werken als vrijwilliger. De boerderij is zelfvoorzienend en werkt volledig ecologisch en deden er verschillende ideeën op voor thuis in onze tuin.

Daarmee zat ons bezoek aan Lago Atitlan er op en ging het voor de laatste keer richting Antigua.