Reisverhaal «Hevige knallen in Beirut!!»

Libanon | 0 Reacties 01 November 2009 - Laatste Aanpassing 01 November 2009

Hallo!

Het knalt in Beirut, maar geen paniek. Het is niet door de bommen, maar door het hevige onweer dat ons nu al drie dagen teistert. Grapje dus... :-)

Het is nu zondag en sedert vrijdag zitten we in Libanon. Donderdagmiddag vlogen we van Istanbul naar Damascus (Syrie), daar bleven we 1 avond en nacht en vrijdag vertrokken we richting Libanon. In Damascus hadden we enkel de tijd om `s avonds eens door het oude centrum te wandelen, lekker te eten in het unieke Jabri House (een historisch gebouw waar nu een restaurant is met de typische Arabische keuken) en al wat mee te pikken van het bruisende nachtleven. Dat beloofd als we hier op het einde van onze reis wat meer dagen zullen verblijven.

Maar nu eerst Libanon. Het superbeveiligde Libanon met overal militaire milities ter bescherming van de burger. Niet abnormaal als je weet dat het laatste conflict (met Israel) dateert van 2006. Maar ondanks de vele soldaten in de straten hebben we niet het gevoel in een onveilig land te zijn. Integendeel, die soldaten zijn voor ons een voordeel, want wat hebben ze meer te doen op een ganse dag dan 2 toeristen zoals wij te helpen. Ook de Libanese bevolking is heel vriendelijk en hulpvaardig. Engels is hier soms een probleem, maar dat lossen we op met gebarentaal of met een briefje waar in het arabisch opstaat wat we willen of waar we naartoe willen. Naast het arabisch spreken ze hier ook Frans (wel meer bij de midden- en hogere klasse) omdat Libanon tussen de twee wereldoorlogen onder Frans mandaat lag. Dus, we kunnen onze plan trekken hier.

Onze eerste stopplaats is Baalbek waar we een grote site uit het Romeinse Rijk bezoeken met prachtig gerestaureerde ruines van verschillende godentempels, met als hoogtepunt de zes 61m hoge zuilen van de tempel van Jupiter. De immense grootte van de site en de architectuur van de tempels gaf ons een goed beeld op het leven tijdens het Imperium Romanum. Echt indrukwekkend!
Baalbek ligt in de Bekaavallei en is ook het centrum van de Hezbolah. Tijdens het conflict in 2006 werd 20 procent van de huizen in de Bekaavallei kapotgeschoten. Onderweg zagen we nog veel tentenkampen waar families in leefden (vermoedelijk omdat hun woning gebombardeerd werd) en in Baalbek zelf staat er op elke hoek van de straat een militair. Het is hier nu al enkele jaren weer rustig, maar men weet nooit...

Vanuit Baalbek vertrokken we met een minibusje naar Beirut. Onze eerste ervaring met deze stad was nogal chaotisch. Het was piekuur in het verkeer (en daar wil je echt niet tussen zitten, om zot van te komen!!), het regende pijpestelen en we wisten totaal niet waar we waren en het was ook niet makkelijk om een hotelletje vinden. Maar, het is ons uiteindelijk allemaal gelukt en na tot nu toe twee leuke avonden in de uitgangsstraten van de wijk Gemmenyazeh, een zonnig dagbezoek gisteren aan de bezienswaardigheden van de stad en een bezoek aan het Nationaal Museum hebben we Beirut al wat meer in ons hart gesloten.

De oorlogsgeschiedenis van deze stad (30 jaar Syrische bezetting, de moord op vice premier Hariri in 2005 en de conflicten met Israel in 2006) is nog volop te zien. Tussen de heropgebouwde woningen liggen nog vaak appartementsblokken en andere gebouwen waar de kogelgaten nog goed in te zien zijn en die deels verwoest zijn door bombardementen.
Maar het is niet allemaal negatief. De grote moskee van Mohammed Al Amin is met zijn schitterende blauwe koepel een prachtig bouwwerk. Ook het down town van Beirut met zijn Place de Etoile en niet te vergeten de corniche aan de waterkant met de Duivenrots zijn leuk om rond te kuieren, een beetje te shoppen en een theetje te drinken met een typische nargileh (waterpijp).
Het Nationaal Museum is het grootste historische museum in het Midden Oosten en huist een prachtige collectie van voorwerpen van in de prehistorie, het Bronzen en Ijzeren tijdperk, de Hellinistische periode, het Byzantijnse en Romeinse Rijk tot de Arabieren en de Mammelukken. Het deed ons herinneren aan onze geschiedenislessen van het humaniora. Hoogtepunten in het museum zijn de prachtige Romeinse standbeelden en sarcofagen die tijdens de burgeroorlog in de jaren 80 beschermd werden door ze in te betonneren en ze na de oorlog weer te voorschijn te halen en ze te restaureren.

Deze avond sluiten we Beirut af met een arabische maaltijd in een typisch Libanees restaurant waar vooral locals komen eten. Morgen reizen we verder naar Byblos en daarna gaat het richting... (we weten het zelf nog niet goed).

Jullie horen ons later nog wel.

groetjes van Ruth en Stefaan